Η χτεσινή μέρα ήταν για μένα πολύ σημαντική. Ηρθαν μνήμες από τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων στο μυαλό μου και όλη η οικογένεια απο την πλευρά της μητέρας μου μαζεύτηκε.
Ολα ξεκίνησαν λίγες μέρες πριν όταν ο γιος μου αρνιόταν να πάει στη εκδήλωση του τζούντο. Ντρεπόταν και φοβόταν τι θα πουν οι άλλοι αν χάσει. Ο δάσκαλος με είχε όμως διαβεβαιώσει ότι σε αυτήν όλα τα παιδάκια θα έπαιρναν μετάλλια και σκοπός της ήταν να τους αναπτερώσει το ηθικό. Έπρεπε να σκεφτώ κάτι για να δεχτεί να πάει χωρίς να αισθανθεί μεγάλη πίεση. Ετσι οργάνωσα ένα μικρό πάρτυ για την γιορτή του πατέρα. Θα ερχόταν και ο παππούς , η γιαγιά και η θεία να τον δουν. Γυρίζοντας στο σπίτι θα είχαμε στολίσει για να κάνουμε έκπληξη σε μπαμπά και παππού. Δέχτηκε και άρχισαν οι προετοιμασίες.
Φτιάξαμε μικρές γραβάτες και τις περάσαμε σε κορδέλα. Γραψαμε και ''Χρόνια πολλά μπαμπάδες'' και ήταν έτοιμο να πάρει τη θέση του στον καθρέφτη.
Μετά διαλέξαμε την τούρτα πουκάμισο. Η γιαγιά έφτιαξε το παντεσπάνι και την Κυριακή το πρωί στολιστηκε με ζαχαρόπαστα.
Το τέλειο όμως ήταν πως λιγες μέρες πριν με ενημέρωσε η μαμά μου ότι θα έρχονταν από το χωριό η θεία (αδερφή της) , ο θειος και ο ξαδερφός μου. Ετσι είπαμε και στον άλλο μου ξάδερφο εδώ στην Αθήνα και μαζευτήκαμε όλοι μαζί. Συνολικά είμασταν 12 άτομα. Και εκεί βλεποντας τους στο τραπέζι μου θύμισε τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων που μέναμε στο σπίτι της θείας και του θείου και μετά από το πρωινό μπάνιο στη θάλασσα τρώγαμε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι. Πόσο μου λείπουν αυτά τα καλοκαίρια. Ετσι και τώρα είμασταν και πάλι όλοι μαζί. Για την ακρίβεια είμασταν περισσότεροι.
Μετά το φαγητό η θεία μου θα πήγαινε στον αδερφό της. Και ενώ ο θείος μου περίμενε 2 άτομα εμφανίστηκαν 4 αυτόκίνητα το ένα μετά το άλλο και 12 άτομα. Ετσι στα ξαφνικά είχαμε αποφασίσει να ακολουθήσουμε όλοι. Ετσι στα ξαφνικά η βεράντα του γέμισε με αδέρφια, ανηψια και τις οικογένειές τους. Ξετρελάθηκε με την έκπληξη. Ολοι τραβούσαμε φωτογραφίες και είμασταν ενθουσιαμένοι. Γιατί μονο σε γάμους και βαπτισεις γίνονται κάτι τέτοια και εκεί κάποιος θα τρέχει γιατί θα είναι ο οργανωτής. Να ευχαριστήσω μάλιστα τους γιους μου που ενώ ήταν τα μόνα παιδιά δεν με κούρασαν καθόλου και με άφησαν να το απολάυσω. Αυτό το χαλαρό δεν είχε ξαναγίνει.
Και θα μείνει για πάντα στην καρδιά μου. Γιατί οι στιγμές με την οικογένεια είναι ανεκτίμητες.
Ολα ξεκίνησαν λίγες μέρες πριν όταν ο γιος μου αρνιόταν να πάει στη εκδήλωση του τζούντο. Ντρεπόταν και φοβόταν τι θα πουν οι άλλοι αν χάσει. Ο δάσκαλος με είχε όμως διαβεβαιώσει ότι σε αυτήν όλα τα παιδάκια θα έπαιρναν μετάλλια και σκοπός της ήταν να τους αναπτερώσει το ηθικό. Έπρεπε να σκεφτώ κάτι για να δεχτεί να πάει χωρίς να αισθανθεί μεγάλη πίεση. Ετσι οργάνωσα ένα μικρό πάρτυ για την γιορτή του πατέρα. Θα ερχόταν και ο παππούς , η γιαγιά και η θεία να τον δουν. Γυρίζοντας στο σπίτι θα είχαμε στολίσει για να κάνουμε έκπληξη σε μπαμπά και παππού. Δέχτηκε και άρχισαν οι προετοιμασίες.
Φτιάξαμε μικρές γραβάτες και τις περάσαμε σε κορδέλα. Γραψαμε και ''Χρόνια πολλά μπαμπάδες'' και ήταν έτοιμο να πάρει τη θέση του στον καθρέφτη.
Μετά διαλέξαμε την τούρτα πουκάμισο. Η γιαγιά έφτιαξε το παντεσπάνι και την Κυριακή το πρωί στολιστηκε με ζαχαρόπαστα.
Το τέλειο όμως ήταν πως λιγες μέρες πριν με ενημέρωσε η μαμά μου ότι θα έρχονταν από το χωριό η θεία (αδερφή της) , ο θειος και ο ξαδερφός μου. Ετσι είπαμε και στον άλλο μου ξάδερφο εδώ στην Αθήνα και μαζευτήκαμε όλοι μαζί. Συνολικά είμασταν 12 άτομα. Και εκεί βλεποντας τους στο τραπέζι μου θύμισε τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων που μέναμε στο σπίτι της θείας και του θείου και μετά από το πρωινό μπάνιο στη θάλασσα τρώγαμε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι. Πόσο μου λείπουν αυτά τα καλοκαίρια. Ετσι και τώρα είμασταν και πάλι όλοι μαζί. Για την ακρίβεια είμασταν περισσότεροι.
Μετά το φαγητό η θεία μου θα πήγαινε στον αδερφό της. Και ενώ ο θείος μου περίμενε 2 άτομα εμφανίστηκαν 4 αυτόκίνητα το ένα μετά το άλλο και 12 άτομα. Ετσι στα ξαφνικά είχαμε αποφασίσει να ακολουθήσουμε όλοι. Ετσι στα ξαφνικά η βεράντα του γέμισε με αδέρφια, ανηψια και τις οικογένειές τους. Ξετρελάθηκε με την έκπληξη. Ολοι τραβούσαμε φωτογραφίες και είμασταν ενθουσιαμένοι. Γιατί μονο σε γάμους και βαπτισεις γίνονται κάτι τέτοια και εκεί κάποιος θα τρέχει γιατί θα είναι ο οργανωτής. Να ευχαριστήσω μάλιστα τους γιους μου που ενώ ήταν τα μόνα παιδιά δεν με κούρασαν καθόλου και με άφησαν να το απολάυσω. Αυτό το χαλαρό δεν είχε ξαναγίνει.
Και θα μείνει για πάντα στην καρδιά μου. Γιατί οι στιγμές με την οικογένεια είναι ανεκτίμητες.
Μπράβο βρε Μαράκι μου, μπραβο! αυτες οι αναμνησεις μενουν τελικα! τα αυθορμητα ειναι και τα πιο ωραια! οσο για τις γραβατες τι να πω;; απιστευτες! αλλα τις εντυπωσεις κλεψει η ζαχαροπαστα! μπραβο σου! οι μπαμπαδες πως αντεδρασαν;
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ χαίρομαι που περάσατε όμορφα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ έξυπνη ιδέα το παρτάκι μπαμπάδων... και η διακόσμηση με την τούρτα φανταστική.
πολλά φιλιά και να περνάς πάντα τόσο καλά
τέλεια η ιδέα με τις γραβάτες. Πάντα τέτοια Φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Μαρία μου!!Χαίρομαι πού πέρασες υπέροχα μέ τήν οικογένειά σου!!Η τούρτα καί η διακόσμηση,σούπερ!!!Πάντα τέλεια νά περνάς!!!Καλή εβδομάδα!!!Φιλάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτα τα απλα και ξαφνικα ειναι τα ωραια. Αν το κανονιζατε μηνες πριν ισως δεν γινοταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιδεα σου πολυ γλυκια κ τρυφερη να κανεις ολα αυτα για τον γιοκα (λογω τζουντο), τον μπαμπακα σου και φυσικα τον αντρουλη σου.
Οι γραβατουλες σαν θεμα φυσικα ιδανικο. Η τουρτα υπεροχη. Περιμενουμε συμβουλες/οδηγιες για τη ζαχαροπαστα ε?
Πάρα πολύ όμορφα... ειδικά η τούρτα. Να τους χαίρεσαι όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, τι όμορφη και συγκινητική ανάρτηση...Σου εύχομαι πάντα τέτοια..Παντα όμορφες στιγμές και όμορφες αναμνήσεις. Η τούρτα ασυνήθιστο και ωραίο σχήμα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σόι μας... νομίζω πως μόνο οι Έλληνες ξέρουν τι θα πει!!! Πραγματικά, είναι ευλογημένες οι στιγμές όταν μαζεύεται όλο μαζί το σόι και μόνο γλυκές αναμνήσεις μπορεί να ξεθάψει από μέσα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γλυκιά ανάρτηση! Πολύ γλυκιά "μάζωξη" και βέβαια πολύ σπουδαία η αφορμή - η ενθάρυνση του μικρού σου.
Πολλά φιλιά. Πάντα τέτοια!!!
α... μην ξεχάσω... οι γραβάτες καταπληκτικές!
Η τούρτα τρομερή!! Τι ωραία που είστε μια μεγάλη και δεμένη οικογένεια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήευγε κορίτσι! Πάντα τέτοια! Τα συγχαρητήρια σε σένα που είχες τη διάθεση αρχικά και σε αυτούς που επίσης δέχτηκαν την πρόκληση. Γιατί και οι μεγάλοι άνθρωποι παραξενεύουν με τον καιρό και δεν είναι αυτοί που ξέραμε από τα παιδικά μας χρόνια! Γεια στα χεράκια σου ;) Πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα περάσατε πολύ όμορφα λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ πρωτότυπη η ιδέα με την τούρτα πουκάμισο-γραβάτα! Και πολύ όμορφη υλοποίηση. Εύγε Μαρία μου! Το 'χεις στην ζαχαρόπαστα :)
Μπράβο βρε Μαράκι! Τα οργάνωσες όλα και τα έφτιαξες με τόσο μεράκι και φαίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Μαρία μου, να περνάτε έτσι πιο συχνά! Πρέπει να αφήνουμε την ρουτίνα και όλες μας τις δυσκολίες και να απολαμβάνουμε πιο συχνά τέτοιες συγκεντρώσεις με ανθρωπους που αγαπάμε και μας αγαπούν αληθινά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο βρε Μαράκι, τέλεια τα έφτιαξες. Θα σταθώ στην ζαχαρόπαστα (ξέρεις εσύ.....κλαψ) τι να πω, στην επόμενη γιορτή, να το ξέρεις, θα μου φτιάξεις την τούρτα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά