Πρωτάκια και ξύσματα.

Τώρα που τελειώνουμε την  πρώτη Δημοτικού είπα να κάνω έναν απολογισμό. Καλά δεν την τελειώνω εγώ αλλά και εμένα μου ξεφεύγει να μιλάω στον πληθυντικό όπως σε πολλούς γονείς.

Άρχισα λοιπόν να μετράω.
56 μολύβια,
23 γόμες,
12 ξύστρες,
5 κουτιά ξυλομπογιές και
7 κουτιά μαρκαδόρους.

Όλα αυτά χρειάστηκε το παιδί μου  για να μάθει τις πρώτες του βασικές γνώσεις. Βιβλία να έγραφε δεν θα ήθελε τόσα! Οσες έχουν ή είχαν παιδιά στη  πρώτη με καταλαβαίνουν. Έδινες το πρωί 2 μολύβια και γύριζε μισό. Και καλά αυτά που χάνονταν. Τα μισά πότε πρόλαβαν και μίκρυναν έτσι. Η γόμα που χρησιμοποιούσα και ήταν η τελευταία μου και την έδωσα το πρωι  πως γύρισε  πως γύρισε  τόσο μικρή και στρογγυλεμένη;

Μην το ψάχνετε δεν έχει νόημα. Πάντα υπάρχει η δικαιολογία. Αλλά και η απάντηση της δασκάλας ότι όλο το τμήμα αρέσκεται να ξύνει ταυτόχρονα. Είναι από τα λίγα πραγματα που απολαμβάνουν να κάνουν σαν ομάδα. Α και να φτιάχνουν μακαρόνια. Με τις γόμες.Τώρα τελευταία η δασκαλα θα ψάχνει τις λευκές κόλλες. Ερχονται καθημερινά σε μας αλλά και σε άλλα σπίτια σε μορφή καραβιών (στόλο έχουμε)

Οπότε και εγώ το σκέφτηκα και αποφάσισα να του δίνω όσα θέλει αρκεί να μου επιστρέφει τα ξυσίματα και τα σβησίματα. Και φυσικά θα τα εκμετάλευτουμε για κατασκευές με τα παιδιά.

                                                                      Να μερικές ιδέες

                                                                          πηγή

                                                                            πηγή


Όποιος από σας ξέρει τι να κάνω και με τα γομομακαρονάκια να στείλει την ιδέα του παρακαλώ!