Μια φορά και έναν καιρό...

Μια φορά και έναν καιρό ήταν δύο αδελφούλες τόσο όμοιες και τόσο διαφορετικές. Όπως όλες οι αδελφούλες άλλωστε. Πολλοί έλεγαν ότι έμοιαζαν στο πρόσωπο αλλά αν τις παρατηρούσες είχαν τα χαρακτηριστικά τους ήταν τόσο ανόμοια. Έτσι και στον χαρακτήρα. Αγαπούσαν τους αριθμούς αλλά σαν κορίτσια δεν έμοιαζαν καθόλου.

Η μεγάλη ήταν πιο sport τύπος. Από μικρή χαλούσε τα αθλητικά της παπούτσια παίζοντας ποδόσφαιρο. Λάτρευε το μαύρο χρώμα και είχε αδυναμία στις φόρμες και τα τζιν. Έκανε τσουλήθρα στις σκάλες του σχολείου  και πάλευε με τα ξαδέρφια της. Φούστες φορούσε μόνο στα πάρτι και στις επίσημες γιορτές.

Η μικρή αντίθετα ήταν πιο κοκέτα. Ήθελε πάντα να φοράει φουστάνια και λάτρευε τα παπούτσια. Στις βόλτες στα μαγαζιά δεν υπήρχε κατάστημα παπουτσιών που να μην σταματήσει και να εξετάσει όλα τα ζευγάρια. Το αγαπημένο της χρώμα ήταν το ροζ  και πάντα πρόσεχε με προσοχή ότι είχε να κάνει με μακιγιάζ και μόδα.

Ο καιρός πέρασε και τα κορίτσια μεγάλωσαν. Σπούδασαν και οι δύο Μαθηματικά αλλά συνέχισαν να είναι τόσο διαφορετικές.

Η μεγάλη παντρεύτηκε και απέκτησε δύο αγόρια. Συνέχισε να φοράει αθλητικά και να μισεί τίς γόβες με τα ψηλά  τακούνια. Μπορεί να πάει άβαφη ακόμα και σε γάμο αλλά θα λάτρευε να της έφτιαχναν κάθε πρωί τα μαλλιά και τα νύχια. Είναι τα μόνα που θα ήθελε να είναι πάντα περιποιημένα πάνω της. Και ας φορούσε φόρμα και ένα lip gloss μόνο.  Τα αγόρια της συμβάλλουν πολλοί στο να υπάρχει το αγοροκόριτσο μέσα της.

Η μικρή αντίθετα αποφεύγει να μένει άβαφη εκτός σπιτιού και λατρεύει τα δωδεκάποντα. Έχει πολλά παπούτσια (αναμενόμενο άλλωστε) και ενημερώνεται για όλες τις νέες τάσεις στη μόδα και το μακιγιάζ. Και όμως κρύβει ένα μικρό παιδί μέσα που ανυπομονεί να βρεθεί στο Λούνα Παρκ με τα ανίψια της.
Και όταν πλησιάζουν  γιορτές και  τα δώρα δεν δυσκολεύονται στις επιλογές τους. Διαλέγει η καθεμία για την άλλη  ότι δεν θα διάλεγε για τον εαυτό της. Μπαίνοντας όλο και περισσότερο στο διαδίκτυο ανακάλυψαν ότι μπορούν να ψωνίζουν άνετα από σελίδες  στο internet και να επιλέγουν μαζί τα δώρα ανάλογα με τα γούστα τους. Και πάντα κάνουν μία βόλτα από το spartoο

Και όπως είναι φυσικό όταν ανακάλυψαν το blogging  τα θέματά τους δεν είχαν καμία σχέση. Η μία παρέμεινε παιδί και η άλλη έγινε γυναίκα. Η μία ψάχνει για παιδικά και η άλλη για γόβες. Η μία αναζητά σχολικές τσάντες και η άλλη  γυναικείες  σε διάφορα χρώματα. Πρώτη στην μπλογκόσφαιρα μπήκε η μικρή  . Λίγους μήνες  μετά η μεγάλη ζήλεψε αλλά δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί σε αυτήν την γειτονιά. Δεν θα κολλούσε με τίποτα και δεν θα είχε τίποτα να πει. Τότε συνειδητοποίησε ότι αυτό που θα μπορούσε να την εμπνεύσει ήταν τα δύο μικρά αγοράκια που ήταν δίπλα της.
Και έτσι κάπως ξεκίνησα το ταξίδι σε αυτήν την γειτονιά. Και κάθε μέρα ήταν διαφορετική. Και για μένα και για την αδερφή μου. Βρήκαμε ένα μέσο για να εκφράσουμε ελευθέρα  αυτά που μας ενδιέφεραν. Και χωρίς να το  περιμένουμε ανακαλύψαμε πολλούς μπλογκοφίλους.