Αθλητισμός και παιδιά (τζούντο)

Μπορεί να  μου αρέσει να βλέπω μπάσκετ οπως σας είπα την προηγούμενη φορά αλλά αν διάλεγα άθλημα για μένα θα προτιμούσα τις πολεμικές τέχνες. Και έτσι πριν δυο χρόνια έγραψα τον γιο μου στα μαθήματα τζούντο. 

Το τζούντο είναι ιαπωνικό άθλημα πάλης που έχει γίνει και Ολυμπιακό άθλημα. Το Τζούντο περιλαμβάνει ρίψεις και ακινητοποιήσεις. Η φιλοσοφία του είναι να  χρησιμοποιείς το σώμα σου σαν μοχλό και να εξουδετερώνεις τον αντίπαλο. Παρακάτω βλέπετε δυο   βασικές κινήσεις ανατροπής του αντιπάλου.

                                                                                          Ashi Guruma
 

                                                                                           Koshi Guruma

 Μπορεί οι τεχνικές του να φαίνονται θεαματικές αλλά  το Τζούντο είναι ένα από τα ασφαλέστερα αθλήματα και επίσης δεν βασίζεται άμεσα σε χτυπήματα. Έτσι αποτελεί  έναν ιδανικό τρόπο άθλησης για τα παιδιά αφού ταυτόχρονα τους μαθαίνει αυτοάμυνα, σεβασμό στον αντίπαλο και ενισχύει την αυτοεκτίμηση.

Τα παιδιά ξεκινούν από τα πέντε χρόνια αλλά υπάρχει η πιθανότητα να βαρεθεί το παιδί από τόσο μικρό αφού επαναλαμβάνουν τις ίδιες κινήσεις. Βέβαια υπάρχουν αρκετά παιχνίδια με τα οποία μπαίνουν σιγά σιγά στην φιλοσοφία των κινήσεων αλλά οι εντυπωσιακές ανατροπές έρχονται πολύ αργότερα.

Το κόστος είναι στα 25 ευρώ το μήνα και φυσικά και εδώ υπάρχει στολή που ονομάζεται τζουντόκι και είναι μπλε ή άσπρη. Κοστίζει 50 ευρώ. Το καλό είναι ότι δεν χρειάζονται αθλητικά παπούτσια που μπορουμε να βρουμε στο spartoo παρά μόνο σαγιονάρες (εδώ)  ή σπορ σανδάλια (εδώ).

Να σας πω ότι τώρα που διανύουμε την τρίτη χρονιά εχω αρχίσει να καμαρώνω ακόμα περισσότερο το γιο μου.  Και εύχομαι να συνεχίσει το αθλημα αυτό ακόμα και αν επιλέξει να ασχοληθεί και με οτιδήποτε αλλο.