Δευτέρα, Αυγούστου 31, 2015

Θα ήθελα να ήμουν παιδί

Σήμερα πήγα να ψωνίσω ένα δώρο σε ένα αγοράκι. Τελικά κατέληξα σε μία φόρμα. Τα δικά μου παιδιά τις προτιμούν από τα τζιν. Βέβαια πια έχουν και γυμναστική 4 μέρες την βδομάδα αλλά και την μία ακόμα που μένει  με το ζόρι τους παρακαλάω να φορέσουν κάτι άλλο ώστε να προλάβω να τις πλύνω και να τις σιδερώσω.



Έτσι ασυναίσθητα άρχισα να κοιτάω για ρούχα και για τα δικά μου παιδιά.  Ευκαιρία λέω να πάρω τίποτα τώρα που ακόμα δεν κοιτάμε για τα  υπόλοιπα σχολικά.  Θα περιμένουμε να μας έρθει πρώτα η λίστα από τις δασκάλες. Το πιο βασικό η σχολική τσάντα υπάρχει ήδη αφού ένα μήνα πριν το κλείσιμο αναγκαστήκαμε να την αλλάξουμε.

Ο δε μικρός έχει κολλήσει με μια τσάντα τρόλεϊ που είχε ο αδερφός του στο νηπιαγωγείο. Βρε τι του πήρα καινούρια δική του αυτός εκεί. Προσπάθησα να την αφήσω στο χωριό  αλλά η γιαγιά  είδε πόσο στεναχωρήθηκε που δεν μπορούσαμε να την πάρουμε με το αεροπλάνο και την έστειλε 3 μέρες μετά με τον θείο του.



Και μην νομίζετε ότι δεν κρυφοκοιτάζω τα τετράδια, τις κασετίνες , τα μολύβια αλλά σαν να μεγάλωσαν τα παιδιά και πρέπει να ανανεώσουμε τα ρούχα μας. Δεν ξέρω αν θυμάστε επίσης  πόσα ζευγάρια αθλητικά παπούτσια χρειαστήκαμε αλλά το έχω τόσο άγχος που το πρώτο δώρο στα γενέθλιά του (μετά από δική μου παρότρυνση ) ήταν ένα ολοκαίνουριο ζευγάρι!


Και αφού έχουν περάσει από το μυαλό μου ένα κάρο πράγματα που χρειάζονται τα παιδιά μου ήρθε πολύ έντονα η επιθυμία να πάω να ψωνίσω για μένα. Και όπως μου ήρθε την άφησα να φύγει.  Αυτός ο μήνας είναι για τα παιδιά. Άλλωστε και εμείς όταν ήμασταν μικροί ο μόνος λόγος που μπορεί να μας άρεσε αυτός ο μήνας ήταν η προσμονή του καινούριου. Καινούρια τάξη, καινούριες σκανταλιές , καινούρια βιβλία, σχολικά. Θα ξαναβλέπαμε τους φίλους μας και θα ήταν η δική μας ώρα να διαλέξουμε τα δικά μας ''οπλα''. Έτσι τα έλεγαν οι δάσκαλοι τότε. Ειδικά όταν τα ξεχνάγαμε ακούγαμε τη φράση ''Πας στον πόλεμο χωρίς τα όπλα σου; Όχι; Τότε εδώ γιατί ήρθες χωρίς μολύβι''.
Πόσο με κάνουν να αναπολώ  αυτές οι μέρες προετοιμασίας.

Εσείς δεν θα προτιμούσατε κάθε Σεπτέμβρη να γινόσασταν παιδιά;






6 σχόλια:

  1. Πάντα αναπολώ εκείνες τις στιγμές που ήμουν παιδί όταν μπαίνει ο Σεπτέμβρησ. Είχα κι ωραία μαθητικά χρόνια και δε μου είναι δυσάρεστη η ανάμνησή τους.
    Φέτος κοιτάζουμε κι εμείς τσάντα τρόλει καθότι πλέον νηπιαγωγείο! Άντε να δούμε!
    Φιλάκιαααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιος δεν θα ήθελε για πολλούς λόγους, να είναι και πάλι παιδί!!! Εγώ τα ζω όλα αυτά λόγω δουλειάς και συνήθως κάνει κι εγώ τις αγορές μόυ!!! Άλλωστε είναι δύσκολο να αντισταθεί κανείς!!!! Καλό Φθινοπωρο και καλή σχολική χρονιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ κάθε μέρα θα ήθελα να ήμουν παιδί !!!!! Μόνο Σεπτέμβριο.... κάτσε να έρθουν και τα Χριστούγεννα !!! Ευτυχώς μέσα από τον γιό μου χαίρομαι και εγώ σαν παιδί !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εννοείται! Ένας από τους λόγους που αγαπώ το Φθινόπωρο είναι και όλη αυτή η σχολική... μυρωδιά!
    Φιλί γλυκό, κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτή η μυρωδιά των καινούργιων βιβλίων, των μολυβιών και όλων των σχολικών θα μου μείνει αξέχαστη. Ακόμη και τώρα κάνω την επίσκεψη μου τον Σεπτέμβρη σε βιβλιοπωλεία για να ζήσω έστω και για λίγα λεπτά την χαρά των παιδιών, τα μαλώματα με τις μαμάδες, έχουμε από αυτό πάλι θα το πάρεις; Εγώ φυσικά αγοράζω σημειωματάρια και κάποια στυλο. Καλή σχολική χρονιά για όλα τα παιδάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή