.

Όπως και πέρσι λίγο πριν την έλευση της νέας χρονιάς  θέλω να σας προτείνω το look  για το αποψινό ρεβεγιόν. Και φέτος διάλεξα έναν συνδυασμό χρωμάτων και κλασικό και λαμπερό. 

 Μαύρο  -   χρυσό

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί διστάζουν να το επιλέξουν σαν χρώμα αλλά μπορεί κανείς απλά να επιλέξει χρυσές γόβες ή μαύρες με μια χρυσή έγγραφα. Για τους πιο τολμηρούς θα προτείναμε χρυσό φόρεμα ή φούστα συνδυασμένη με μαύρη μπλούζα. 





Αλλά και αν δεν είστε τόσο τολμηροί ένα κλασσικό μαύρο φόρεμα με χρυσό τελείωμα, τσάντα σε χρυσές αποχρώσεις ή και μία λαμπερή ζώνη θα δώσουν την λάμψη που θέλετε στην εμφάνισή σας.






Και φυσικά το μακιγιάζ και τα νυχια σας  και πάλι σε αποχρώσεις μαύρου - χρυσού.  Μαύρο eyeliner, χρυσές σκιές και  glitter στα νύχια και έχετε το απόλυτο εορταστικό look. Αν πάλι δεν σας ταιριάζει αυτός ο συνδυασμός πάρτε ιδέες από την περσινή μας πρόταση σε χρώματα μαύρο, ασημί και φυσικά κόκκινο!



Καλή χρονια σε όλους!

Καλώς ήρθατε πίσω εκδρομείς!  Όπως είδατε ξεκινήσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση γλυκά. Για να χρυσώσουμε το χάπι  της επιστροφής.

                                                   photo credit: Avolore via photopin cc

Γυρίζοντας λοιπόν άρχισα να διαβάζω πολλές αναρτήσεις με οδηγίες πως να βάλετε τα παιδιά ξανά σε πρόγραμμα, πως να προετοιμαστούν για το σχολείο και πως να συνηθίσουν να κοιμούνται νωρίτερα.  Δεν λέω όλα αυτά έχουν μία πολύ καλή βάση  αλλά είμαστε ακόμα στον Αύγουστο!!! Και μάλιστα εγώ το σκέφτομαι ανάποδα. Είναι οι τελευταίες μέρες που θα μπορώ να έχω τόσες πολλές ελεύθερες ώρες μαζί τους. Γι αυτό και εγώ πάντα ακολουθώ ένα ανάποδο πρόγραμμα. Δεκαπέντε μέρες  θα κάνουμε ότι μας αρέσει. 

Ξεκινάμε από τα δωμάτια. Όλοι τα προετοιμάζουν για την είσοδο της σχολικής χρονιάς. Εμείς κάναμε μία ανακαίνιση που λόγω ξεσαλώματος δεν λέει να ολοκληρωθεί αλλά σε κάνα δυο μέρες θα είναι έτοιμα όλα. Και ναι ετοιμάζω το γραφείο να είναι έτοιμο να υποδεχτεί τα καινούργια βιβλία αλλά στο παιδί περνάει ότι επιτέλους θα αποκτήσει το δωμάτιο που ονειρεύεται. Ο ένας διάλεξε να κυριαρχούν τα αγωνιστικά αυτοκίνητα  και ο άλλος την ζούγκλα αλλά με πιο παιδικά σχέδια. Θα σας δείξω λίγο από αυτά αλλά η παρουσίασή τους θα γίνει αρκετά αργότερα όταν θα έχουν προστεθεί και άλλες λεπτομέρειες από την στήλη μας για τα Παιδικά Δωμάτια.




Σειρά έχουν τα σχολικά , τα ρούχα και τα παπούτσια τους. Και μπορεί τα παιδιά να μην έχουν ασχοληθεί με το θέμα αλλά η μαμά τα έχει ήδη διαλέξει από το spartoo και σε λίγες μέρες θα τους έρθουν σαν έκπληξή! Γιατί ναι μεν δεν θέλω να φορτωθούν  με άγχος ότι ξεκινάει το σχολείο αλλά το φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Έτσι δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ όταν στην συγκεκριμένη σελίδα είδα και έκπτωση 50 % στα αθλητικά που ήθελα να πάρω αλλά και αυτή την προσφορά!!!



Έκανα λοιπόν τα βασικά ψώνια όπως σχολικές τσάντες και παπούτσια και τα υπόλοιπα αργότερα όταν έρθουν οι  λίστες  με τα απαραίτητα θα τα προμηθευτούμε από το βιβλιοπωλείο της γειτονιας!!!






Και πάμε τώρα στο θέμα τηλεόραση. Εκεί τα πράγματα είναι συνήθως πολύ δύσκολα. Αν έχει ξεφύγει η κατάσταση δεν μπορείς να τα επαναφέρεις τόσο απλά. Αλλά εμείς φέτος ήμασταν τυχεροί. Γιατί ποτέ δεν είχαμε βάλει αποκωδικοποιητές στις τηλεοράσεις οπότε με την καθιέρωση του ψηφιακού σήματος σκεφτήκαμε να πάρουμε για αρχή μονο έναν και μάλιστα αυτόν να τον έχουμε στο δικό μας υπνοδωμάτιο οπότε και η είσοδος εκεί γίνεται με έλεγχο και επιτρέπονται συγκεκριμένα προγράμματα για λίγη ώρα. Έτσι την έχουμε γλυτώσει.


Τέλος γεμίσαμε το πρόγραμμα με δραστηριότητες. Μέσα σε λίγες μέρες έχουμε πάει 3 φορές στην θάλασσα, βόλτα στο λούνα παρκ, σε παιδικό πάρτι μέχρι τα ξημερώματα (λόγω του ότι δεν μαζεύονταν οι γονείς) και μια φορά φτάσαμε να παίζουμε Μονοπολυ μέχρι τα μεσάνυχτα. Αφού θα μπουν που θα μπουν σε μια ρουτίνα γιατί να χάσουμε αυτές τις πολύτιμες στιγμές. Πιστέψτε με  όταν έρθει η ώρα θα αναγκαστούν να μαζευτούν. Γι αυτό κοιτάξτε να χαρείτε τον όμορφο καιρό και να απολαύσετε παιδικά χαμόγελα!

Χτες αποφάσισα να πάρω τα καλοκαιρινά μου παπούτσια. Σκεφτηκα που εχουμε να πάμε, τα ρουχα μου και κατέληξα σε ασπρα σανδάλια. Κλασσική επιλογή που σε βγάζει από τη δυσκολη θέση του συνδυασμού. Μολις μαλιστα μου ειχε κανει δωρο και η αδερφούλα μου μια ασπρη μεγάλη τσάντα(ιδανική για μαμαδες).




Εκει είναι ομως που αρχισε το μυαλό να θυμάται τα παλιά. Τη βόλτα με τη μαμά στα μαγαζιά οταν ημουν μικρή να αγοράσω καινούργια παπούτσια για το καλοκαίρι. Καθε χρονιά ηταν ασπρα μοκασίνια ή σανδαλάκια. Για να ταιριάζουν με όλα μου τα ρούχα.




Τι και αν ηξερε οτι δεν ημουν το κλασσικό κοριτσάκι που θα μείνει φρονιμο και καθαρό στην καράκλα του, αλλά που θα κυληθεί με το ασπρο φόρεμα σαν βαρελάκι στην πλατεία. Τα καλά μας παπούτσια ηταν παντα ασπρά. 



                                                                           via


Θυμάμαι πολύ καλά ποια παπουτσια των αγοριών μου εμειναν αλώβητα από τα παιχνίδια τους αλλα οσο και αν προσπαθώ δεν θυμάμαι την τύχη των δικών μου. Αν στο τέλος του καλοκαιριού  ειχαν αντέξει το κηνυγητό ή τη βόλτα στο μώλο με τα χταπόδια. Αν γέμισαν ποτέ αμμο. 



                                                                            via



Τα θυμάμαι ομως ομορφα να βγαίνουν από το κουτί και τη μαμά να μου λέει να τα φορέσω λιγο  μεσα στο σίτι για να τα σηνυθίσω. Θυμάμαι την χαρά μου και πως τα κοιτούσα και καμάρωνα. 


Μπορεί  πλεον να ψωνίζω από το διαδίκτυο αλλα και πάλι μαζί με τη μαμά και την αδερφή μου παω βόλτα! Στελνω φωτογραφίες  και σχολιάζουμε στο τηλέφωνο.  Και μάλιστα φέτος θα πάω εστω και για λίγο σε  εκεινη την πλατεια. Αλλά μαμά το υπόσχομαι θα κάτσω φρόνιμα στην καρέκλα μου να καμαρώνω τους γιους μου να κυλιόνται! 




Η άνοιξη μπήκε για τα καλά. Το θερμόμετρο ανέβηκε και δειλά δειλά θα αρχίσουμε να ντυνόμαστε πιο ελαφρά. Ένα από τα πρώτα πράγματα που  δεν χρησιμοποιούμε είναι και οι μπότες.




Και εδώ είναι που κάθε χρόνο αρχίζουν τα γιατί;;;; Εδώ και πολλά χρόνια ο χειμώνας θα με βρει  να φοράω σχεδόν αποκλειστικά μπότες ή μποτάκια. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα προτιμώ τις μπότες με επένδυση.  Και αυτό γιατί τα πόδια μου κρυώνουν πολύ. Αυτές τις μέρες λοιπόν είναι που πρέπει να τις αποχωριστώ αν και με βολεύουν πολύ.  Έχω την αίσθηση ότι αγκαλιάζουν το πόδι μου. Νιώθω πιο ασφαλής. Παραξενιά μου ξέρω αλλά  και συνήθεια τι  να κάνουμε.



Φέτος όμως θα κάνω το κέφι μου  για λίγο καιρό ακόμα. Και αυτό γιατί ανακάλυψα τις διάτρητες μπότες. Ιδανικές για την άνοιξη και για όσους σαν και μένα δεν θέλουν να τις αποχωριστούν!




Και σε όσους οι μπότες την άνοιξη συνεχίζουν να είναι too much υπάρχουν μποτάκια να καλύψουν  τις απαιτήσεις μας.



Ακόμα και διάσημες μαμάδες αποφάσισαν να δοκιμάσουν το στυλ. 



Εγώ θα τις δοκιμάσω σίγουρα. Εσείς;








Καλημέρα,
Ξημέρωσε η τελευταία μέρα του χρόνου και είμαι πάλι εδώ να σας ευχηθώ και να ετοιμαστούμε παρέα για το ρεβεγιόν.
Έλειψα λίγο τις τελευταίες μέρες για λόγους καθόλου ευχάριστους αλλά σήμερα αποχαιρετάμε με χαρά το 2013 ( με χαρά γιατί φεύγει καλέ). Ελπίζω η καινούργια χρονιά να φέρει ευτυχία σε όλους μας και να βλέπω πιο πολλά χαμόγελα στους δρόμους.

Ας ετοιμαστούμε λοιπόν παρέα. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να φροντίσουμε είναι τα ρούχα και τα παπούτσια. Ένα κλασσικό μαύρο φόρεμα πάντα υπάρχει στην ντουλάπα μας. Και με κατάλληλα αξεσουάρ θα κάνουμε μία εντυπωσιακή εμφάνιση.


Για όσους θέλουν να βάλουν διακριτική λάμψη στο ντύσιμό τους θα πρότεινα ασημί κομψές γόβες με αντίστοιχη τσάντα.



Φυσικά υπάρχει και το απόλυτο κόκκινο που μπορεί να απογειώσει την εμφάνισή σας. Γιατί μην ξεχνάμε ότι είναι και το κυρίαρχο χρώμα στις γιορτές. Τραβήξτε όλα τα βλέμματα πάνω σας με τσάντες και παπούτσια στο κόκκινο της φωτιάς.




Και τώρα που βρήκαμε τι θα φορέσουμε ας περιποιηθούμε και τον εαυτό μας. Προτάσεις λοιπόν για εντυπωσιακά νύχια, μακιγιαζ και χτενίσματα.







                       


Χρόνια Πολλά σε όλους και Καλή Χρονιά.


Μια φορά και έναν καιρό ήταν δύο αδελφούλες τόσο όμοιες και τόσο διαφορετικές. Όπως όλες οι αδελφούλες άλλωστε. Πολλοί έλεγαν ότι έμοιαζαν στο πρόσωπο αλλά αν τις παρατηρούσες είχαν τα χαρακτηριστικά τους ήταν τόσο ανόμοια. Έτσι και στον χαρακτήρα. Αγαπούσαν τους αριθμούς αλλά σαν κορίτσια δεν έμοιαζαν καθόλου.

Η μεγάλη ήταν πιο sport τύπος. Από μικρή χαλούσε τα αθλητικά της παπούτσια παίζοντας ποδόσφαιρο. Λάτρευε το μαύρο χρώμα και είχε αδυναμία στις φόρμες και τα τζιν. Έκανε τσουλήθρα στις σκάλες του σχολείου  και πάλευε με τα ξαδέρφια της. Φούστες φορούσε μόνο στα πάρτι και στις επίσημες γιορτές.

Η μικρή αντίθετα ήταν πιο κοκέτα. Ήθελε πάντα να φοράει φουστάνια και λάτρευε τα παπούτσια. Στις βόλτες στα μαγαζιά δεν υπήρχε κατάστημα παπουτσιών που να μην σταματήσει και να εξετάσει όλα τα ζευγάρια. Το αγαπημένο της χρώμα ήταν το ροζ  και πάντα πρόσεχε με προσοχή ότι είχε να κάνει με μακιγιάζ και μόδα.

Ο καιρός πέρασε και τα κορίτσια μεγάλωσαν. Σπούδασαν και οι δύο Μαθηματικά αλλά συνέχισαν να είναι τόσο διαφορετικές.

Η μεγάλη παντρεύτηκε και απέκτησε δύο αγόρια. Συνέχισε να φοράει αθλητικά και να μισεί τίς γόβες με τα ψηλά  τακούνια. Μπορεί να πάει άβαφη ακόμα και σε γάμο αλλά θα λάτρευε να της έφτιαχναν κάθε πρωί τα μαλλιά και τα νύχια. Είναι τα μόνα που θα ήθελε να είναι πάντα περιποιημένα πάνω της. Και ας φορούσε φόρμα και ένα lip gloss μόνο.  Τα αγόρια της συμβάλλουν πολλοί στο να υπάρχει το αγοροκόριτσο μέσα της.

Η μικρή αντίθετα αποφεύγει να μένει άβαφη εκτός σπιτιού και λατρεύει τα δωδεκάποντα. Έχει πολλά παπούτσια (αναμενόμενο άλλωστε) και ενημερώνεται για όλες τις νέες τάσεις στη μόδα και το μακιγιάζ. Και όμως κρύβει ένα μικρό παιδί μέσα που ανυπομονεί να βρεθεί στο Λούνα Παρκ με τα ανίψια της.
Και όταν πλησιάζουν  γιορτές και  τα δώρα δεν δυσκολεύονται στις επιλογές τους. Διαλέγει η καθεμία για την άλλη  ότι δεν θα διάλεγε για τον εαυτό της. Μπαίνοντας όλο και περισσότερο στο διαδίκτυο ανακάλυψαν ότι μπορούν να ψωνίζουν άνετα από σελίδες  στο internet και να επιλέγουν μαζί τα δώρα ανάλογα με τα γούστα τους. Και πάντα κάνουν μία βόλτα από το spartoο

Και όπως είναι φυσικό όταν ανακάλυψαν το blogging  τα θέματά τους δεν είχαν καμία σχέση. Η μία παρέμεινε παιδί και η άλλη έγινε γυναίκα. Η μία ψάχνει για παιδικά και η άλλη για γόβες. Η μία αναζητά σχολικές τσάντες και η άλλη  γυναικείες  σε διάφορα χρώματα. Πρώτη στην μπλογκόσφαιρα μπήκε η μικρή  . Λίγους μήνες  μετά η μεγάλη ζήλεψε αλλά δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί σε αυτήν την γειτονιά. Δεν θα κολλούσε με τίποτα και δεν θα είχε τίποτα να πει. Τότε συνειδητοποίησε ότι αυτό που θα μπορούσε να την εμπνεύσει ήταν τα δύο μικρά αγοράκια που ήταν δίπλα της.
Και έτσι κάπως ξεκίνησα το ταξίδι σε αυτήν την γειτονιά. Και κάθε μέρα ήταν διαφορετική. Και για μένα και για την αδερφή μου. Βρήκαμε ένα μέσο για να εκφράσουμε ελευθέρα  αυτά που μας ενδιέφεραν. Και χωρίς να το  περιμένουμε ανακαλύψαμε πολλούς μπλογκοφίλους.