Χρόνια τώρα στις γιορτές έκανα τραπέζια, πάρτι, προετοιμασίες. Βλέπεις  όταν γιορτάζουν και ο άντρας σου και ο γιος σου δύσκολα γλυτώνεις. Στόλιζα κάθε γωνιά, έφτιαχνα χειροποίητα δώρα και φυσικά έπρεπε στο σπίτι να υπάρχουν χειροποίητα Χριστουγεννιάτικα γλυκά. Όλοι περιμένουν τις γιορτές για να χαλαρώσουν αλλά εμένα είναι η πιο γεμάτη περίοδος. Είμαι σίγουρη ότι βέβαια ότι ισχύει για αρκετές μαμάδες αυτό. εργαζόμενες και μη. Που όμως θέλουν να προσφέρουν μαγικές στιγμές στην οικογένεια.

Φέτος όμως ήθελα να αποδράσω. Το πρόγραμμα μου ήταν ήδη απαιτητικό για να αντέξω και άλλες υποχρεώσεις. Φέτος θα έφευγα. Στην αρχή σκέφτηκα χωρίς παιδιά ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Αλλά τελικά προτιμήσαμε οικογενειακές διακοπές. Έτσι και φέτος είχαμε τις μαγικές μας στιγμές.

Διάλεξα ένα πακέτο διακοπών στο ξενοδοχείο Ποσειδών Παλλάς με ημιδιατροφή στη Λεπτοκαρυά. Εύκολο να φτάσεις σε λίγες μόνο ώρες και ιδανικό για παιδιά. Επειδή είμαστε πλέον πολλοί μας πρότειναν δίχωρο δωμάτιο. Ήταν πολύ ευρύχωρο , καθαρό και άνετο για μία οικογένεια. Το ξενοδοχείο εκτείνεται σε μία έκταση 65 στρεμμάτων με πισίνες,παιδική χαρά ,γήπεδα  και γενικά ελεύθερους χώρους για να αισθάνονται τα παιδιά ελευθέρα.

Φτάσαμε εκεί το απόγευμα και αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στην Λεπτοκαρυά. Εκεί να σας πω απογοητεύτηκα. Παλιότερα όπως διάβασα στην κεντρική πλατεία είχαν στολισμούς, σπιτάκια και ένα μικρο χριστουγεννιάτικο χωριό με δραστηριότητες για τα παιδιά. Δυστυχώς δεν υπήρχε απολύτως τίποτα. ακόμα και ο στολισμός φτωχός. Απόλυτη ερημιά και μαγαζιά κλειστά. Οι λίγοι άνθρωποι που συναντήσαμε γελαστοί και πρόθυμοι, αλλά δυστυχώς η ερημιά δεν ήταν κάτι που περιμέναμε. Ευτυχώς γυρίζοντας στο ξενοδοχείο οι υπάλληλοι μας έδωσαν αρκετές επιλογές για εξορμήσεις.

Μια από αυτές ήταν να επισκεφτούμε την Κατερίνη και το εκεί Χριστουγεννιάτικο χωριό!Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Ένα  πάρκο που σίγουρα είναι  υπέροχο και εκτός Χριστουγέννων.

Το μουσείο των χρωμάτων θα ενθουσίαζε κάθε μικρο επισκέπτη. 

Τα αγόρια έπαιξαν με όλα τα παιχνίδια και έκαναν πατινάζ.

 Μετά γευτήκαμε τις καταπληκτικές γεύσεις από τα  σπιτάκια. Καθένας ήθελε και κάτι άλλο και οι επιλογές πολλές. Αλλά εγώ θα σταθώ στα πιο μυρωδικά και λαχταριστά γαλακτομπουρεκακια που μπορεί να βρει κάνεις σε πακέτο!!!

Εκτός από τα παιχνίδια τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και με τα ζωάκια του πάρκου. Ελαφακια, κουνελάκια που κυκλοφορούσαν ελεύθερα κτλ.

Ήταν νομίζω η πιο ξένοιαστη και χαρούμενη μέρα του χρόνου. Πίσω στο ξενοδοχείο μιας και μιλάμε για ξενοιασιά θα πρέπει να αναφέρω το πόσο χάρηκα εκείνα τα καφεδάκια τα πρωινά που τα αγόρια  έπαιζαν στα γηπεδακια του ξενοδοχείου και η μικρή ήταν στον παιδότοπο με μία γλυκύτατη κοπέλα που την πρόσεχε πολύ. Είναι εκείνη η μία ώρα που θες να δραπετεύσεις σαν γονιός  και δεν έχεις και καθόλου τύψεις αφού τα παιδιά γυρίζουν με ένα πλατύ χαμόγελο. 

Το καλύτερο από όλα ταν ότι δεν έκανα καθόλου προετοιμασίες. Ούτε για το Χριστουγεννιάτικο γεύμα, ούτε για τα εορταστικά πρωινά με τις κρέπες που τρελαίνονται. Ρόλος μου μόνο να φτιάξω τις βαλίτσες για όλη την οικογένεια.  Πήρα φόρμες για παιχνίδι, επίσημα ρούχα για το εορταστικό τραπέζι και έτοιμοι. 

Μπορώ να σου πω ότι μου έλειψε  το οικογενειακό τραπέζι αλλά υπάρχει και η Πρωτοχρονιά. Επίσης αισθάνομαι ότι πήρα δυνάμεις για τον υπόλοιπο εξαντλητικό χειμώνα.  Και όσο για το κόστος. Νομίζω ότι και η παραμονή στην πολύ και τα εορταστικά τραπέζια μου κόστιζαν σχεδόν το ίδιο. αξίζει να αποδράσετε  μόνοι ή με τα παιδιά. Ένα τριήμερο είναι αρκετό να σας αναζωογονήσει αλλά και να σας φέρει πιο κοντά σαν οικογένεια.   

Στο σχολείο των παιδιών πηγαίνω σπάνια. Συνήθως μου τα φέρνουν. Εν μεσημέρι, λοιπόν, ήρθε η δική μου σειρά να πάω. Ακόμα πιο σπάνια παρατηρώ τι φορούν οι άλλοι. Εκείνη τη μέρα όμως μου ξύπνησε η διάθεση να παρατηρήσω τις μαμάδες. Και όχι μόνο να δω , αλλά και να βγάλω στατιστικά συμπεράσματα( ξύπνησε  ο μαθηματικός). Τα συμπεράσματα ήταν τα εξής:

Κλασσικά οι μαμάδες προτιμούσαν κλασικό τζιν ή μαύρα παντελόνια. Συνδυασμένα με σκουρόχρωμες μπλούζες. Γενικά επικρατούσε  το μαύρο και το γκρι. Ακόμα και στα μπουφάν ή τα παλτα τους. Ελάχιστες είχαν προτιμήσει συνδυασμούς με μπορντό αποχρώσεις ή καφέ- καμηλό. Το ντύσιμο των μαμάδων μου φάνηκε μονότονο και βαρετό. Και κοίταξα και μένα. Δεν διέφερα φυσικά από το σύνολο. Τέσσερις μαμάδες μόνο φορούσαν χρώματα. Αυτές μάλιστα ήταν και από τις πιο περιποιημένες. Βαμμένες (ίσως too much) και με μαλλί σαν να ήρθαν από κομμωτήριο.

Και πάμε στα παπούτσια Το 80% των μαμάδων φορούσε αθλητικό παπούτσι ή μποτάκι. Τα μποτάκια σε μαύρο ή καφέ χρώμα ενώ στα αθλητικά έβλεπες και άσπρα με λίγο χρώμα. Και φυσικά εκείνες οι τέσσερις μαμάδες φορούσαν τακούνια!!!

Αν και είμαι υπέρμαχος της απ0λότητας , έχω την αίσθηση ότι θα ήταν πιο ευχάριστο να βάλουμε λίγο χρώμα στη ζωή μας και να κάνουμε ένα ελαφρύ make -up. Νομίζω ότι θα άρεσε και στα παιδιά μας να τα περιμένουν περιποιημένες μαμάδες. Μόνο προσοχή στις υπερβολές κορίτσια!!!

Μπαίνετε στο σπίτι και αφήνετε τα παπούτσια δίπλα στην πόρτα; Στην αρχή από ένα ζευγάρι το κάθε μέλος μα στη συνέχεια τα παπούτσια πολλαπλασιάζονται. Τα αθλητικά παπούτσια κάνουν παρέλαση δίπλα στις ζεστές παντοφλίτσες και οι καλεσμένοι βλέπουν ακαταστασία Ας δούμε τώρα μερικούς τρόπους να οργανώσουμε αυτό το χαμό.

                                                Photo by Whitten Architects - Search entryway pictures

Μια πολύ χρήσιμη ιδέα, ειδικά αν υπάρχουν παιδιά είναι στην είσοδο να δημιουργηθούν  ράφια αλλά και κρεμάστρες για τα μπουφάν ξεχωριστά για κάθε μέλος. Έτσι θα είναι πολύ εύκολο να βρίσκει ο καθένας στην οικογένεια τα δικά του πράγματα.

                               Photo by Graham Atkins-Hughes Photography - Search hallway design ideas


Ο προηγούμενος τρόπος αν και οργανωμένος δεν είναι αισθητικά ο καλύτερος ειδικά αν η είσοδος σας οδηγεί κατευθείαν στο σαλόνι. Μπορεί όμως η προηγουμένη ιδέα να επεκταθεί σε μία κλασσική ή και μοντέρνα παππουτσοθήκη που θα ταιριάξει ακόμα και στο καθιστικό.

                                Photo by Terrie Koles Design, llc - Discover closet design inspiration

Αν πάλι δεν έχετε αρκετό χώρο για να έχετε μια ολόκληρη ντουλάπα - παππουτσοθηκη  δημιουργήστε ένα συρταρωτο ντουλάπι όπως αυτά που έχουμε στις κουζίνες και χωρέστε όλα τα παπούτσια εκεί.

                                                       Photo by Ensoul Ltd - Browse hallway photos

Μπορείτε επίσης να εκμεταλλευτείτε τον χώρο κάτω από τη σκάλα για να βάλετε ράφια που θα φιλοξενήσουν τα παπούτσια. Αγοράστε κουτιά στα αγαπημένα σας χρώματα αν και πάλι δεν θέλετε να φαίνονται.


Μα ακόμα και αν είναι πολύ μικρό το σπίτι και δεν είναι δυνατό πια να προσθέσετε μια από τις παραπάνω λύσεις μια γωνίτσα είναι υπεραρκετή!!!

Αποφασίστε ότι είναι ώρα να οργανωθείτε και  θα βρείτε την καλύτερη λύση για τον δικό σας χώρο.

1) Να χαλαρώσεις
Πήρες επιτέλους άδεια και σκέφτεσαι ότι θα ξεκουραστείς; Αν μαζί με το επίδομα άδειες δεν εχεις και μια νταντά δώρο να το ξεχάσεις. Όσο πιο μικρά είναι, τόσο πιο πολύ θα τρέχεις απο πίσω τους.

2) Να απολαύσεις τη θάλασσα αμεριμνος
Θυμάσαι πριν τα παιδιά που πηγαίνεις στην παραλία με μια πετσέτα μονο και το αντηλιακο σου;
Τώρα με τα παιδιά θα κουβαλησεις όλα τα καλοκαιρινά παιχνίδια ( κουβαδακια, φτυάρια κτλ). Μην ξεχάσεις μαγιό για ολους, πετσέτες, καπέλα, μια αλλαξια ρούχα για κάθε παιδί κανέναν σνακ γιατί τους ανοίγει η όρεξη, αντηλιακο με ψηλό δείκτη προστασίας , μπρατσακια , σανίδες, φουσκωτά και βαρκουλες.
Μην κουβαλήσει το αγαπημένο σου βιβλιο.

3) Να βγεις το βράδυ σε μπαράκι.
Στη καλύτερη περίπτωση θα πας για φαγητο άντε και καμμία βόλτα στην παραλία. Όχι για ρομαντική εξοδο. Για κυνηγητό και κάστρα στην άμμο.
Μετα στο ξενοδοχείο, αφού τα κοιμισεις και αντεχεις ακόμα μπορείς να πιεις μια μπυριτσα στο μπαλκόνι. Γι αυτό πρόσεχε να έχει θέα.

4) Να ξυπνήσεις αργά.
Όταν θα βγεις στο μπαλκόνι να χαλαρωσεις  πρόσεχε μην ξενυχτησεις πολύ γιατί τα παιδιά θα ξυπνήσουν νωρίς. Μπορεί το χειμωνα να τα Τράβας για να σηκωθουν απο το κρεβάτι, αλλά το καλοκαίρι Μόλι; χαράξει είναι όρθια.

5) Να κανεις μικρές εξορμήσεις του Σαββατοκύριακου.
Όταν δεν εχεις παιδιά πιο εύκολα θα βρεις ενα δικλινο τελευταια στιγμή. Βάζεις και δυο ρούχα σε ένα tredy σακίδιο και έφυγες. Ενω μετα τα παιδιά πρεπει να εχεις κλείσει πολύ νωρίτερα οικογενειακό δωμάτιο και να ευχεσαι να μην αρρωστησουν εκείνες τις μέρες. Και αν τελικά τα καταφέρεις θα κουβαλήσει το μισο σπίτι απο ανασφάλεια.

Δεν είναι όλα τόσο άσχημα όμως. Σκέψου τα παιδικά χαμόγελα. Θα εχεις επίσης την ευκαιρία να φτιαξεις κάστρα στην άμμο , να παίξεις μπάλα και να κανεις διαγωνισμό παγωτων.  Να παίξεις μπουγελο και γενικά να νιωσεις παιδί. Σου παρουσιάζεται μια καλη εκαιρια για μια ανώδυνη, μη  επεμβατική μέθοδο ξανανιωματος δηλαδή.

Γι αυτό αν θες να περάσεις καλά φέτος, πάρε όσα λιγότερα μπορείς μαζί σου, ΑΣΕ τους κανόνες σπιτιυ και έζησε ξανά σαν παιδι.

Εδώ και 2-3 χρόνια έκαναν την εμφάνισή του. Αγαπήθηκαν πολύ αλλά και σχολιάστηκαν επίσης.
Προσωπικά όταν τα πρωτοείδα δεν ενθουσιάστηκα. Τώρα τα αγαπώ όχι για το στυλ τους αλλά για την πρακτικότητα και την άνεσή τους.

Μιλάω για τη μόδα με τα flatforms παπούτσια. Νομίζω ότι είναι η απάντηση για όλες εμάς που δεν τα καταφέρνουμε με τα ψηλά τακούνια!!!! Ήταν και αδικία να μην μπορείς να σταθείς δίπλα σε κάποιες που περπατούν με άνεση σε δωδεκαποντα και  και ξαφνικά σε περνούσαν ένα κεφάλι. Και συ από δίπλα να σκέφτεσαι " Κατέβα από εκεί αν σου βαστάει"

Άσε που και να μπορείς να τα φορέσεις, με τα παιδιά σε βόλτα τα τακούνια είναι ότι χειρότερο. Έχεις κυνηγήσει τρίχρονο σε πλατεία με ψηλά παπούτσια; Αν δεν πέσεις και αν καταφέρεις τελικά να το πιάσεις σίγουρα θα έχεις γίνει θέαμα.

Δείχνουν βέβαια  χοντροκομμένα αλλά είμαστε τυχερές που ήρθαν τουλάχιστον στη μόδα. Όχι δηλαδή ότι τα φοράμε για να πάρουμε κανέναν πόντο και δούμε τη ζωή από ψηλά αλλά επειδή θέλουμε να είμαστε trendy. Επιτέλους , λοιπόν ψήλωσα και εγώ!!!

Θυμάμαι  όταν ήμουν μικρή πόσο πιο απλά ήταν τα πράγματα.  Τα πρωινά  έρχονταν οι συμμαθήτριές μου να με πάρουν να πάμε σχολείο και όταν ήμασταν απογευματινή βάρδια γυρίζαμε στο σπίτι αφού είχε νυχτώσει. Θυμάμαι  στο Λύκειο να παίρνω το λεωφορείο για το κέντρο της Αθήνας για να πάω στο ωδείο.  Καθώς μεγάλωνα οι ελευθερίες άρχισαν να κόβονται. Μην βγαίνεις μόνη σου όταν νυχτώσει, μου έλεγαν.  Πάρε με τηλέφωνο ,όταν φτάσεις.

Άλλαξα εγώ; Μάλλον όχι. Άλλαξε ο κόσμος. Και πάψαμε να αισθανόμαστε ελεύθεροι. Κλειστά τα παράθυρα και ας ήταν καλοκαίρι. Συναγερμός στα σπίτια  και έξοδος μόνο με παρέα που θα σε φέρει μέχρι την πόρτα . Και θα περιμένει να ανέβεις και απάνω. Και αισθάνεσαι να πνίγεσαι. Τι κι αν σου έλεγαν ότι δεν φοβούνται εσένα , αλλά τον κόσμο.....

Μόνο ένα καλοκαίρι ένιωσα ελεύθερη. Το 2004. Μέναμε δίπλα στο Ολυμπιακό στάδιο και η περιοχή φυλάσσονταν συνεχώς. Μέχρι και πεζή μετά τα μεσάνυχτα γύρισα σπίτι μετά από την βάρδια μου σαν εθελόντρια. Και οι γονείς μου δεν είπαν τίποτε. Βγαίναμε παρέες και δεν με ρωτούσαν με αγωνία που θα είμαστε, τι ώρα θα γυρίσουμε. Κράτησε μόνο εκείνο το καλοκαίρι αλλά κατάλαβα. Δεν είχα αλλάξει εγώ αλλά ο κόσμος.


Και το κατάλαβα ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Αφού 2 χρόνια μετά θα κρατούσα στην αγκαλιά μου το μωρό μου. Και θα έχτιζα εγώ μια γυάλινη σφαίρα γύρω του.Με απαγορεύσεις και μη. Δεν θα πας μόνος σου στο σχολείο, δεν θα πάρεις το ποδήλατο στο δρόμο, δεν θα μείνεις μόνος σου στο σπίτι...... Και μου φαίνονταν όλα αυτά τα μη τόσο σωστά. Στα παιδιά μου πάλι όχι. Και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν φταίνε εκείνα αλλά ο κόσμος γύρω τους.

Καθώς μεγάλωναν όμως ένιωσα εκείνο το πνίξιμο και πάλι. Επαψα να νιώθω ότι έτσι πρέπει. Θα μεγάλωναν χωρίς να μάθουν τον κόσμο. Και ξαφνικά θα τα άφηνα μόνα.Μου φάνηκε ανεύθυνο. Σαν να τα στέλνεις άοπλα σε πόλεμο. Ήθελα να έχουν τις δικές τους ελεύθερες στιγμές. Και γι αυτό τα έγραψα στους προσκόπους.


Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ο μικρός μου πήγε το δεύτερο ταξιδάκι του στη Σαλαμίνα χωρίς εμάς. Και δεν έχει κλείσει τα 8. Και όμως είναι οι μόνες στιγμές που νιώθω ήσυχη.  Έκανα ένα τηλέφωνο να βεβαιωθώ οτι το καράβι είχε πιάσει στεριά αλλά μετά τίποτε. Άλλωστε απαγορεύονται τα κινητά και δεν είναι ωραίο να ενοχλείς την υπεύθυνη συνέχεια. Αποτοξίνωση και αυτά και εμείς.

Την προηγούμενη μέρα του διάβαζα τον κατάλογο με τα ρούχα και με τον αδερφό του τον μεγάλο έψαχναν στην ντουλάπα να βρούνε 3 καλοκαιρινά μπλουζάκια, σορτσάκια , φούτερ κτλ.  Και αφού τα στριμώξαμε  στον  ταξιδιωτικό του σάκο τρύπωσε στην αγκαλιά μου και ήθελε να κοιμηθεί εκεί. Να δω πως θα κοιμηθείς μόνος σου αύριο του είπα. Άλλο αύριο μου απαντά. Βλέπετε αύριο θα είναι μεγάλος  και θα κοιμάται στη σκηνή με τους φίλους του.


Πολλοί με ρωτάνε αν φοβάμαι. Οχι απαντώ γιατί όπου παει η ομάδα έχει ειδοποιήσει τις αρχές της περιοχής. Τα παιδιά  μαθαίνουν να είναι αυτόνομα και αρα λειτουργούν πιο υπεύθυνα. Και φυσικά είναι παιδιά αλλά τους επιβλέπουν σωστά. Είναι όλη η ομάδα μαζί και έχουν κανόνες. Αν  εφαρμόζουν τους κανόνες στο σπίτι; Όχι ακόμα θα πω και αφήστε με μια ακόμα φορά να ονειρεύομαι.


Το πιο σημαντικό είναι ότι έστω και λίγο αισθάνονται ελευθέρα. Μαθαίνουν τον κόσμο πριν να έρθει η ώρα να τον αντιμετωπίσουν. Απομακρύνονται με ασφάλεια από τον γυάλινο προστατευτικό κόσμο που τους βάλαμε. Αποκτούν δεξιότητες  και αφήνουν τις ηλεκτρονικές συσκευές στην άκρη.  Γίνονται ένα με τη φύση και λειτουργούν σαν ομάδα. Και ξέρω οτι θα εχουν τις δικές τους στιγμες να θυμόνται όταν μεγαλώσουν.

Η περίοδος των γάμων και των βαπτίσεων άρχισε.  Είτε είστε καλεσμένες,είτε  είστε κουμπάρες  είναι μια καλή ευκαιρία να περιποιηθείτε τον εαυτό σας και να αφήσετε στην άκρη τα καθημερινά σας ρούχα.

Διαλέξαμε λοιπόν  και σας προτείνουμε 5  υπέροχα  φορέματα για να εντυπωσιάσετε!

Τα τελευταία χρόνια οι τούλινες φούστες είναι  μια επιλογή που προτιμούν πολλές γυναίκες. Κυρίως μαμάδες που μάλιστα  φοράνε στις κόρες τους παρόμοιο ή και ίδιο σύνολο.  

Η απλή κλασσική γραμμή είναι η πιο σίγουρη λύση. Επιλέξτε απλά το χρώμα που σας ταιριάζει. Αποφύγετε μόνο το άσπρο και το μπεζ. Ας το αφήσουμε στη νύφη.

Η γραμμή αυτή που είναι εφαρμοστή επάνω αλλά ανοίγει προς τα κατ κολακεύει όλες τις σιλουέτες. 

Τα αέρινα μακρινά φορέματα είναι  η δική μου αδυναμία. Με κάνουν να νιώθω άνετα. Είναι εύκολα στην κίνηση και ιδανικά αν τρέχετε πίσω από μικρά παιδιά.

Μάλιστα μπορούν να έχουν αρχαιοελληνική γραμμή. 

Όσο για τα παπούτσια  συνδυάστε με κλασικές γόβες ή εντυπωσιακά πέδιλα.  Αν φορέσετε ψηλό τακούνι ελέγξτε πρώτα ότι βολεύει και στην εκκλησία αλλά και στο χώρο της δεξίωσης που μπορεί να έχει γκαζόν παντού.

Όπως και να έχει διαλέξτε αυτό που θα σας κάνει να νιώσετε εσείς όμορφα και να περάστε καλά.

Οι νονοί και οι νονές μας άρχισαν να παραδίδουν τις λαμπάδες στα βαπτιστηρια τους. Πρώτη έστειλε η νονά της μικρής από την Κρήτη. Την πρώτη της λαμπάδα. Δεν ξέρω αν θα καταφέρει  να μείνει ξύπνια ως το βράδυ αλλά τα μάτια της φωτίστικαν όταν την πήρε στα χεράκια της.

Και μαζί η νονά έστειλε τα καλοκαιρινά της παπουτσάκια και ένα ολόλευκο φορεματάκι να φορέσει την Λαμπρή.  Τσουρέκι, σοκολατένιο αυγό και την αδυναμία της μικρής. Γραβιέρα.  Κάθε φορά που τρώει φωνάζει ΟΥΑΟΥ!!!

                                                                  Η Δική μου λαμπάδα!





Και οι υπόλοιποι νονοί νονές εχουν κάνει τις ετοιμασίες στους και περίμεναν να τελειώσουν τα σχολεία για να συναντηθούν μαζί  με τα βαπτιστήρια τους. Δεν ειναι μόνο τα παιδιά που θα πάρουν λαμπάδα φέτος. Για πρώτη φορά μετά από τόσα χρονια που φτιαχνω λαμπάδες για όλους η μαμά ενός μαθητή μου, μου έστειλε την δική μου λαμπάδα. Και νομίζω οτι πρέπει να φωτίστηκαν και τα δικά μου ματάκια εκείνη την στιγμή.

Αλλά και εμείς ετοιμάσαμε δώρα για νονούς , νονές , παππούδες και γιαγιάδες. Ετοιμάσαμε λαχταριστά κουλουράκια και προσπαθήσαμε μία ακόμα φορά για τσουρέκια. Θα πετύχαιναν φέτος. Φούσκωσαν, έγιναν μαστιχωτα και μύριζαν υπέροχα. Αν δεν είχα ξεχάσει τη ζάχαρη....... Οπότε θα πάρουμε έτοιμα τσουρέκια και φέτος. Πήραμε σοκολατένια αυγουλάκια και γεμίσαμε καλαθάκια.

Αλλά έπρεπε να κάνουμε και κάτι ακόμα για δωράκι. Ετσι έβαλα σε εφαρμογή  όσα έμαθα στα σεμινάρια παλαίωσης που πηγαίνω τελευταία.Μια εξαιρετικά χαλαρωτική και χρήσιμη εμπειρία. Έτσι ετοίμασα μερικά αυγουλάκια πήλινα, κουτάκια, και αλλά πήλινα στοιχεία για τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Γιατί  πρέπει και εμείς να θυμόμαστε τους νονούς και τις νονές. Αξίζουν να τους προσφέρουμε κάτι μέσα από την καρδιά μας. Και τους παππούδες και τις γιαγιάδες που προσέχουν τα παιδάκια μας.

Στο σπίτι μας το ένα παιδικό δωμάτιο δεν είχε όλα αυτά τα χρόνια ντουλάπα. Τα ρούχα των αγοριών στοιβάζονταν σε κάτι ράφια και κάτι μικρά συρτάρια. Έτσι κάθε φορά που ηταν να πάρουν κάτι τα ανακατευαν με αποτέλεσμα και να τα φτιάχνω κάθε 2-3 μέρες και να χάνουν πολλά αντικειμενα όπως τα προσκοπικά αλλά και τις στολές τους.

Με την έλευση της μικρής τα πραγματα χειροτέρευσαν. Ειχαμε δυο κανονικές ντουλαπες για 5 άτομα.  Βαλτε και σεντόνια, πετσέτες, ποτε δεν είχα χώρο.

Φέτος οι γονεις μου μας έκαναν δώρο μια ντουλάπα για το παιδικό δωμάτιο. Είναι χωρισμένη στα δυο. Έτσι κάθε αγόρι έχει την δική του πλευρά. Ηταν πια καιρός να οργανωσουμε τα πράγματά τους.

Κάποια ρούχα, κυρίως μπουφάν , ζακετες και στολές αθλητικές μπήκαν σε κρεμαστρες.  Τα ρούχα τοποθετήθηκαν ανα κατηγορία ( παντελόνια τζιν, μπλούζες, φόρμες) σε στοίβες σε ενα τεράστιο ράφι.Εκεί ακόμα μου τα ανακατευουν. Οπότε σκέφτομαι σύντομα να βάλω και τις αθλητικές φόρμες  σε σετακια  , σε κρεμαστρες. Τα υπολοιπα φοριούνται πιο σπάνια οποτε δεν θα έχουμε προβλήματα.

Στο πανω πανω ράφι τοποθετησαμε όλα τα προσκοπικά. Ρούχα, μαντήλια,καπέλα, σάκους υποστρώματα, υπνοσακους κτλ. Οποτε δεν τα ψάχνουμε πια σε όλο το σπίτι. Επίσης εκεί μπαίνουν οι ζώνες τους (δερματινες, υφασματινες)  που τοποθετήθηκαν σε χάρτινα κουτιά.

Σε αυτή την ντουλάπα δεν υπαρχουν συρταρια. Οπότε έπρεπε να βάλω τις κάλτσες τους και τα εσώρουχα αλλου η να ωρω εναν τροπο να  έχουν τα παντα σε μια ντουλάπα. Βρήκα λοιπον κάτι όμορφα κουτιά και τα χρησιμοποίησα σαν συρτάρια. Έτσι επιτέλους έχουν ξεχωριστά τις κάλτσες τους και δεν ψάχνω κάθε πρωι σε ποιον ανήκει ποιά. Και τα εσώρουχα κρύφτηκαν διακριτικά ώστε να μην αισθάνονται άσχημα αν κάποιος  επισκεπτης ανοίξει  την ντουλάπα.

Η αλήθεια είναι οτι οργανωθηκαμε αρκετά.  Αλλά το τέλειο θα είναι όταν καταφέρω να βρίσκουν τα αγόρια τα ρούχα τους μόνα τους και να την τακτοποιουν και μονη τους την ντουλάπα. Ξέρω τι σκέφτεστε. Ειδικα όσοι έχετε αγόρια. Μπορώ να ονειρευομαι όμως ε;