Στο σχολείο των παιδιών πηγαίνω σπάνια. Συνήθως μου τα φέρνουν. Εν μεσημέρι, λοιπόν, ήρθε η δική μου σειρά να πάω. Ακόμα πιο σπάνια παρατηρώ τι φορούν οι άλλοι. Εκείνη τη μέρα όμως μου ξύπνησε η διάθεση να παρατηρήσω τις μαμάδες. Και όχι μόνο να δω , αλλά και να βγάλω στατιστικά συμπεράσματα( ξύπνησε  ο μαθηματικός). Τα συμπεράσματα ήταν τα εξής:

Κλασσικά οι μαμάδες προτιμούσαν κλασικό τζιν ή μαύρα παντελόνια. Συνδυασμένα με σκουρόχρωμες μπλούζες. Γενικά επικρατούσε  το μαύρο και το γκρι. Ακόμα και στα μπουφάν ή τα παλτα τους. Ελάχιστες είχαν προτιμήσει συνδυασμούς με μπορντό αποχρώσεις ή καφέ- καμηλό. Το ντύσιμο των μαμάδων μου φάνηκε μονότονο και βαρετό. Και κοίταξα και μένα. Δεν διέφερα φυσικά από το σύνολο. Τέσσερις μαμάδες μόνο φορούσαν χρώματα. Αυτές μάλιστα ήταν και από τις πιο περιποιημένες. Βαμμένες (ίσως too much) και με μαλλί σαν να ήρθαν από κομμωτήριο.

Και πάμε στα παπούτσια Το 80% των μαμάδων φορούσε αθλητικό παπούτσι ή μποτάκι. Τα μποτάκια σε μαύρο ή καφέ χρώμα ενώ στα αθλητικά έβλεπες και άσπρα με λίγο χρώμα. Και φυσικά εκείνες οι τέσσερις μαμάδες φορούσαν τακούνια!!!

Αν και είμαι υπέρμαχος της απ0λότητας , έχω την αίσθηση ότι θα ήταν πιο ευχάριστο να βάλουμε λίγο χρώμα στη ζωή μας και να κάνουμε ένα ελαφρύ make -up. Νομίζω ότι θα άρεσε και στα παιδιά μας να τα περιμένουν περιποιημένες μαμάδες. Μόνο προσοχή στις υπερβολές κορίτσια!!!

Μπαίνετε στο σπίτι και αφήνετε τα παπούτσια δίπλα στην πόρτα; Στην αρχή από ένα ζευγάρι το κάθε μέλος μα στη συνέχεια τα παπούτσια πολλαπλασιάζονται. Τα αθλητικά παπούτσια κάνουν παρέλαση δίπλα στις ζεστές παντοφλίτσες και οι καλεσμένοι βλέπουν ακαταστασία Ας δούμε τώρα μερικούς τρόπους να οργανώσουμε αυτό το χαμό.

                                                Photo by Whitten Architects - Search entryway pictures

Μια πολύ χρήσιμη ιδέα, ειδικά αν υπάρχουν παιδιά είναι στην είσοδο να δημιουργηθούν  ράφια αλλά και κρεμάστρες για τα μπουφάν ξεχωριστά για κάθε μέλος. Έτσι θα είναι πολύ εύκολο να βρίσκει ο καθένας στην οικογένεια τα δικά του πράγματα.

                               Photo by Graham Atkins-Hughes Photography - Search hallway design ideas


Ο προηγούμενος τρόπος αν και οργανωμένος δεν είναι αισθητικά ο καλύτερος ειδικά αν η είσοδος σας οδηγεί κατευθείαν στο σαλόνι. Μπορεί όμως η προηγουμένη ιδέα να επεκταθεί σε μία κλασσική ή και μοντέρνα παππουτσοθήκη που θα ταιριάξει ακόμα και στο καθιστικό.

                                Photo by Terrie Koles Design, llc - Discover closet design inspiration

Αν πάλι δεν έχετε αρκετό χώρο για να έχετε μια ολόκληρη ντουλάπα - παππουτσοθηκη  δημιουργήστε ένα συρταρωτο ντουλάπι όπως αυτά που έχουμε στις κουζίνες και χωρέστε όλα τα παπούτσια εκεί.

                                                       Photo by Ensoul Ltd - Browse hallway photos

Μπορείτε επίσης να εκμεταλλευτείτε τον χώρο κάτω από τη σκάλα για να βάλετε ράφια που θα φιλοξενήσουν τα παπούτσια. Αγοράστε κουτιά στα αγαπημένα σας χρώματα αν και πάλι δεν θέλετε να φαίνονται.


Μα ακόμα και αν είναι πολύ μικρό το σπίτι και δεν είναι δυνατό πια να προσθέσετε μια από τις παραπάνω λύσεις μια γωνίτσα είναι υπεραρκετή!!!

Αποφασίστε ότι είναι ώρα να οργανωθείτε και  θα βρείτε την καλύτερη λύση για τον δικό σας χώρο.

1) Να χαλαρώσεις
Πήρες επιτέλους άδεια και σκέφτεσαι ότι θα ξεκουραστείς; Αν μαζί με το επίδομα άδειες δεν εχεις και μια νταντά δώρο να το ξεχάσεις. Όσο πιο μικρά είναι, τόσο πιο πολύ θα τρέχεις απο πίσω τους.

2) Να απολαύσεις τη θάλασσα αμεριμνος
Θυμάσαι πριν τα παιδιά που πηγαίνεις στην παραλία με μια πετσέτα μονο και το αντηλιακο σου;
Τώρα με τα παιδιά θα κουβαλησεις όλα τα καλοκαιρινά παιχνίδια ( κουβαδακια, φτυάρια κτλ). Μην ξεχάσεις μαγιό για ολους, πετσέτες, καπέλα, μια αλλαξια ρούχα για κάθε παιδί κανέναν σνακ γιατί τους ανοίγει η όρεξη, αντηλιακο με ψηλό δείκτη προστασίας , μπρατσακια , σανίδες, φουσκωτά και βαρκουλες.
Μην κουβαλήσει το αγαπημένο σου βιβλιο.

3) Να βγεις το βράδυ σε μπαράκι.
Στη καλύτερη περίπτωση θα πας για φαγητο άντε και καμμία βόλτα στην παραλία. Όχι για ρομαντική εξοδο. Για κυνηγητό και κάστρα στην άμμο.
Μετα στο ξενοδοχείο, αφού τα κοιμισεις και αντεχεις ακόμα μπορείς να πιεις μια μπυριτσα στο μπαλκόνι. Γι αυτό πρόσεχε να έχει θέα.

4) Να ξυπνήσεις αργά.
Όταν θα βγεις στο μπαλκόνι να χαλαρωσεις  πρόσεχε μην ξενυχτησεις πολύ γιατί τα παιδιά θα ξυπνήσουν νωρίς. Μπορεί το χειμωνα να τα Τράβας για να σηκωθουν απο το κρεβάτι, αλλά το καλοκαίρι Μόλι; χαράξει είναι όρθια.

5) Να κανεις μικρές εξορμήσεις του Σαββατοκύριακου.
Όταν δεν εχεις παιδιά πιο εύκολα θα βρεις ενα δικλινο τελευταια στιγμή. Βάζεις και δυο ρούχα σε ένα tredy σακίδιο και έφυγες. Ενω μετα τα παιδιά πρεπει να εχεις κλείσει πολύ νωρίτερα οικογενειακό δωμάτιο και να ευχεσαι να μην αρρωστησουν εκείνες τις μέρες. Και αν τελικά τα καταφέρεις θα κουβαλήσει το μισο σπίτι απο ανασφάλεια.

Δεν είναι όλα τόσο άσχημα όμως. Σκέψου τα παιδικά χαμόγελα. Θα εχεις επίσης την ευκαιρία να φτιαξεις κάστρα στην άμμο , να παίξεις μπάλα και να κανεις διαγωνισμό παγωτων.  Να παίξεις μπουγελο και γενικά να νιωσεις παιδί. Σου παρουσιάζεται μια καλη εκαιρια για μια ανώδυνη, μη  επεμβατική μέθοδο ξανανιωματος δηλαδή.

Γι αυτό αν θες να περάσεις καλά φέτος, πάρε όσα λιγότερα μπορείς μαζί σου, ΑΣΕ τους κανόνες σπιτιυ και έζησε ξανά σαν παιδι.

Θυμάμαι  όταν ήμουν μικρή πόσο πιο απλά ήταν τα πράγματα.  Τα πρωινά  έρχονταν οι συμμαθήτριές μου να με πάρουν να πάμε σχολείο και όταν ήμασταν απογευματινή βάρδια γυρίζαμε στο σπίτι αφού είχε νυχτώσει. Θυμάμαι  στο Λύκειο να παίρνω το λεωφορείο για το κέντρο της Αθήνας για να πάω στο ωδείο.  Καθώς μεγάλωνα οι ελευθερίες άρχισαν να κόβονται. Μην βγαίνεις μόνη σου όταν νυχτώσει, μου έλεγαν.  Πάρε με τηλέφωνο ,όταν φτάσεις.

Άλλαξα εγώ; Μάλλον όχι. Άλλαξε ο κόσμος. Και πάψαμε να αισθανόμαστε ελεύθεροι. Κλειστά τα παράθυρα και ας ήταν καλοκαίρι. Συναγερμός στα σπίτια  και έξοδος μόνο με παρέα που θα σε φέρει μέχρι την πόρτα . Και θα περιμένει να ανέβεις και απάνω. Και αισθάνεσαι να πνίγεσαι. Τι κι αν σου έλεγαν ότι δεν φοβούνται εσένα , αλλά τον κόσμο.....

Μόνο ένα καλοκαίρι ένιωσα ελεύθερη. Το 2004. Μέναμε δίπλα στο Ολυμπιακό στάδιο και η περιοχή φυλάσσονταν συνεχώς. Μέχρι και πεζή μετά τα μεσάνυχτα γύρισα σπίτι μετά από την βάρδια μου σαν εθελόντρια. Και οι γονείς μου δεν είπαν τίποτε. Βγαίναμε παρέες και δεν με ρωτούσαν με αγωνία που θα είμαστε, τι ώρα θα γυρίσουμε. Κράτησε μόνο εκείνο το καλοκαίρι αλλά κατάλαβα. Δεν είχα αλλάξει εγώ αλλά ο κόσμος.


Και το κατάλαβα ακριβώς την κατάλληλη στιγμή. Αφού 2 χρόνια μετά θα κρατούσα στην αγκαλιά μου το μωρό μου. Και θα έχτιζα εγώ μια γυάλινη σφαίρα γύρω του.Με απαγορεύσεις και μη. Δεν θα πας μόνος σου στο σχολείο, δεν θα πάρεις το ποδήλατο στο δρόμο, δεν θα μείνεις μόνος σου στο σπίτι...... Και μου φαίνονταν όλα αυτά τα μη τόσο σωστά. Στα παιδιά μου πάλι όχι. Και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν φταίνε εκείνα αλλά ο κόσμος γύρω τους.

Καθώς μεγάλωναν όμως ένιωσα εκείνο το πνίξιμο και πάλι. Επαψα να νιώθω ότι έτσι πρέπει. Θα μεγάλωναν χωρίς να μάθουν τον κόσμο. Και ξαφνικά θα τα άφηνα μόνα.Μου φάνηκε ανεύθυνο. Σαν να τα στέλνεις άοπλα σε πόλεμο. Ήθελα να έχουν τις δικές τους ελεύθερες στιγμές. Και γι αυτό τα έγραψα στους προσκόπους.


Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ο μικρός μου πήγε το δεύτερο ταξιδάκι του στη Σαλαμίνα χωρίς εμάς. Και δεν έχει κλείσει τα 8. Και όμως είναι οι μόνες στιγμές που νιώθω ήσυχη.  Έκανα ένα τηλέφωνο να βεβαιωθώ οτι το καράβι είχε πιάσει στεριά αλλά μετά τίποτε. Άλλωστε απαγορεύονται τα κινητά και δεν είναι ωραίο να ενοχλείς την υπεύθυνη συνέχεια. Αποτοξίνωση και αυτά και εμείς.

Την προηγούμενη μέρα του διάβαζα τον κατάλογο με τα ρούχα και με τον αδερφό του τον μεγάλο έψαχναν στην ντουλάπα να βρούνε 3 καλοκαιρινά μπλουζάκια, σορτσάκια , φούτερ κτλ.  Και αφού τα στριμώξαμε  στον  ταξιδιωτικό του σάκο τρύπωσε στην αγκαλιά μου και ήθελε να κοιμηθεί εκεί. Να δω πως θα κοιμηθείς μόνος σου αύριο του είπα. Άλλο αύριο μου απαντά. Βλέπετε αύριο θα είναι μεγάλος  και θα κοιμάται στη σκηνή με τους φίλους του.


Πολλοί με ρωτάνε αν φοβάμαι. Οχι απαντώ γιατί όπου παει η ομάδα έχει ειδοποιήσει τις αρχές της περιοχής. Τα παιδιά  μαθαίνουν να είναι αυτόνομα και αρα λειτουργούν πιο υπεύθυνα. Και φυσικά είναι παιδιά αλλά τους επιβλέπουν σωστά. Είναι όλη η ομάδα μαζί και έχουν κανόνες. Αν  εφαρμόζουν τους κανόνες στο σπίτι; Όχι ακόμα θα πω και αφήστε με μια ακόμα φορά να ονειρεύομαι.


Το πιο σημαντικό είναι ότι έστω και λίγο αισθάνονται ελευθέρα. Μαθαίνουν τον κόσμο πριν να έρθει η ώρα να τον αντιμετωπίσουν. Απομακρύνονται με ασφάλεια από τον γυάλινο προστατευτικό κόσμο που τους βάλαμε. Αποκτούν δεξιότητες  και αφήνουν τις ηλεκτρονικές συσκευές στην άκρη.  Γίνονται ένα με τη φύση και λειτουργούν σαν ομάδα. Και ξέρω οτι θα εχουν τις δικές τους στιγμες να θυμόνται όταν μεγαλώσουν.

Η περίοδος των γάμων και των βαπτίσεων άρχισε.  Είτε είστε καλεσμένες,είτε  είστε κουμπάρες  είναι μια καλή ευκαιρία να περιποιηθείτε τον εαυτό σας και να αφήσετε στην άκρη τα καθημερινά σας ρούχα.

Διαλέξαμε λοιπόν  και σας προτείνουμε 5  υπέροχα  φορέματα για να εντυπωσιάσετε!

Τα τελευταία χρόνια οι τούλινες φούστες είναι  μια επιλογή που προτιμούν πολλές γυναίκες. Κυρίως μαμάδες που μάλιστα  φοράνε στις κόρες τους παρόμοιο ή και ίδιο σύνολο.  

Η απλή κλασσική γραμμή είναι η πιο σίγουρη λύση. Επιλέξτε απλά το χρώμα που σας ταιριάζει. Αποφύγετε μόνο το άσπρο και το μπεζ. Ας το αφήσουμε στη νύφη.

Η γραμμή αυτή που είναι εφαρμοστή επάνω αλλά ανοίγει προς τα κατ κολακεύει όλες τις σιλουέτες. 

Τα αέρινα μακρινά φορέματα είναι  η δική μου αδυναμία. Με κάνουν να νιώθω άνετα. Είναι εύκολα στην κίνηση και ιδανικά αν τρέχετε πίσω από μικρά παιδιά.

Μάλιστα μπορούν να έχουν αρχαιοελληνική γραμμή. 

Όσο για τα παπούτσια  συνδυάστε με κλασικές γόβες ή εντυπωσιακά πέδιλα.  Αν φορέσετε ψηλό τακούνι ελέγξτε πρώτα ότι βολεύει και στην εκκλησία αλλά και στο χώρο της δεξίωσης που μπορεί να έχει γκαζόν παντού.

Όπως και να έχει διαλέξτε αυτό που θα σας κάνει να νιώσετε εσείς όμορφα και να περάστε καλά.

Οι νονοί και οι νονές μας άρχισαν να παραδίδουν τις λαμπάδες στα βαπτιστηρια τους. Πρώτη έστειλε η νονά της μικρής από την Κρήτη. Την πρώτη της λαμπάδα. Δεν ξέρω αν θα καταφέρει  να μείνει ξύπνια ως το βράδυ αλλά τα μάτια της φωτίστικαν όταν την πήρε στα χεράκια της.

Και μαζί η νονά έστειλε τα καλοκαιρινά της παπουτσάκια και ένα ολόλευκο φορεματάκι να φορέσει την Λαμπρή.  Τσουρέκι, σοκολατένιο αυγό και την αδυναμία της μικρής. Γραβιέρα.  Κάθε φορά που τρώει φωνάζει ΟΥΑΟΥ!!!

                                                                  Η Δική μου λαμπάδα!





Και οι υπόλοιποι νονοί νονές εχουν κάνει τις ετοιμασίες στους και περίμεναν να τελειώσουν τα σχολεία για να συναντηθούν μαζί  με τα βαπτιστήρια τους. Δεν ειναι μόνο τα παιδιά που θα πάρουν λαμπάδα φέτος. Για πρώτη φορά μετά από τόσα χρονια που φτιαχνω λαμπάδες για όλους η μαμά ενός μαθητή μου, μου έστειλε την δική μου λαμπάδα. Και νομίζω οτι πρέπει να φωτίστηκαν και τα δικά μου ματάκια εκείνη την στιγμή.

Αλλά και εμείς ετοιμάσαμε δώρα για νονούς , νονές , παππούδες και γιαγιάδες. Ετοιμάσαμε λαχταριστά κουλουράκια και προσπαθήσαμε μία ακόμα φορά για τσουρέκια. Θα πετύχαιναν φέτος. Φούσκωσαν, έγιναν μαστιχωτα και μύριζαν υπέροχα. Αν δεν είχα ξεχάσει τη ζάχαρη....... Οπότε θα πάρουμε έτοιμα τσουρέκια και φέτος. Πήραμε σοκολατένια αυγουλάκια και γεμίσαμε καλαθάκια.

Αλλά έπρεπε να κάνουμε και κάτι ακόμα για δωράκι. Ετσι έβαλα σε εφαρμογή  όσα έμαθα στα σεμινάρια παλαίωσης που πηγαίνω τελευταία.Μια εξαιρετικά χαλαρωτική και χρήσιμη εμπειρία. Έτσι ετοίμασα μερικά αυγουλάκια πήλινα, κουτάκια, και αλλά πήλινα στοιχεία για τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Γιατί  πρέπει και εμείς να θυμόμαστε τους νονούς και τις νονές. Αξίζουν να τους προσφέρουμε κάτι μέσα από την καρδιά μας. Και τους παππούδες και τις γιαγιάδες που προσέχουν τα παιδάκια μας.

Στο σπίτι μας το ένα παιδικό δωμάτιο δεν είχε όλα αυτά τα χρόνια ντουλάπα. Τα ρούχα των αγοριών στοιβάζονταν σε κάτι ράφια και κάτι μικρά συρτάρια. Έτσι κάθε φορά που ηταν να πάρουν κάτι τα ανακατευαν με αποτέλεσμα και να τα φτιάχνω κάθε 2-3 μέρες και να χάνουν πολλά αντικειμενα όπως τα προσκοπικά αλλά και τις στολές τους.

Με την έλευση της μικρής τα πραγματα χειροτέρευσαν. Ειχαμε δυο κανονικές ντουλαπες για 5 άτομα.  Βαλτε και σεντόνια, πετσέτες, ποτε δεν είχα χώρο.

Φέτος οι γονεις μου μας έκαναν δώρο μια ντουλάπα για το παιδικό δωμάτιο. Είναι χωρισμένη στα δυο. Έτσι κάθε αγόρι έχει την δική του πλευρά. Ηταν πια καιρός να οργανωσουμε τα πράγματά τους.

Κάποια ρούχα, κυρίως μπουφάν , ζακετες και στολές αθλητικές μπήκαν σε κρεμαστρες.  Τα ρούχα τοποθετήθηκαν ανα κατηγορία ( παντελόνια τζιν, μπλούζες, φόρμες) σε στοίβες σε ενα τεράστιο ράφι.Εκεί ακόμα μου τα ανακατευουν. Οπότε σκέφτομαι σύντομα να βάλω και τις αθλητικές φόρμες  σε σετακια  , σε κρεμαστρες. Τα υπολοιπα φοριούνται πιο σπάνια οποτε δεν θα έχουμε προβλήματα.

Στο πανω πανω ράφι τοποθετησαμε όλα τα προσκοπικά. Ρούχα, μαντήλια,καπέλα, σάκους υποστρώματα, υπνοσακους κτλ. Οποτε δεν τα ψάχνουμε πια σε όλο το σπίτι. Επίσης εκεί μπαίνουν οι ζώνες τους (δερματινες, υφασματινες)  που τοποθετήθηκαν σε χάρτινα κουτιά.

Σε αυτή την ντουλάπα δεν υπαρχουν συρταρια. Οπότε έπρεπε να βάλω τις κάλτσες τους και τα εσώρουχα αλλου η να ωρω εναν τροπο να  έχουν τα παντα σε μια ντουλάπα. Βρήκα λοιπον κάτι όμορφα κουτιά και τα χρησιμοποίησα σαν συρτάρια. Έτσι επιτέλους έχουν ξεχωριστά τις κάλτσες τους και δεν ψάχνω κάθε πρωι σε ποιον ανήκει ποιά. Και τα εσώρουχα κρύφτηκαν διακριτικά ώστε να μην αισθάνονται άσχημα αν κάποιος  επισκεπτης ανοίξει  την ντουλάπα.

Η αλήθεια είναι οτι οργανωθηκαμε αρκετά.  Αλλά το τέλειο θα είναι όταν καταφέρω να βρίσκουν τα αγόρια τα ρούχα τους μόνα τους και να την τακτοποιουν και μονη τους την ντουλάπα. Ξέρω τι σκέφτεστε. Ειδικα όσοι έχετε αγόρια. Μπορώ να ονειρευομαι όμως ε;

Για όσους με ξέρουν θα ξεκινήσω με το δεν είμαι έγκυος. Όχι δεν περιμένω τέταρτο.  Ακόμα δεν έχω συνηθίσει τον αριθμό τρία και δεν νομίζω ότι θα τον συνηθίσω ποτέ τόσο ώστε να κάνω ένα ακόμα παιδί. Πρόκειται καθαρά για την μικρούλα μου. Που ήρθε μετά τα δύο αγόρια. Και  καθώς μεγάλωνε αρχίσαμε τις βόλτες.

Έλα όμως που σαν τρίτο παιδί  είχε πολλά ρουχαλάκια από τα αδέρφια της. Έτσι καθώς περπατούσαμε στο δρόμο άρχισαν οι ατάκες. " Να σας ζήσει  ο μικρός",   " Είναι κούκλος".  Και εγώ να εξηγώ  "Είναι κορίτσι!!!"


Να τονίσω όμως εδώ ότι η μικρή μου είναι σγουρομάλλα με αποτέλεσμα να μην μακραίνει το μαλλί. Ενώ έχει μαλλί ως τους ώμους φαίνεται αρκετά κοντό. Με αποτέλεσμα να μπερδεύονται με το δίκιο τους οι άνθρωποι.

Άλλωστε καλά να πάθω . Τι το θελα το γαλάζιο μπουφανάκι; Άρχισα να δίνω όλα τα αγορίστικα ρουχαλάκια. Κράτησα μόνο λίγα για μέσα στο σπίτι. Ευτυχώς από δώρα και από γνωστούς που μου έδιναν κοριτσίστικα  χρειάστηκε να πάρω πολύ λίγα κομμάτια.

Και ξαναβγήκαμε για βόλτα. Και της φόρεσα ένα γκρι με πορτοκαλί κοριτσίστικο μπουφανακι, παντελονάκι  και κορδέλα στα μαλλιά. Αλλά την τελευταία δεν την κράτησε. Την  έβγαλε. Και με κοιτούσε με βλέμμα " Άσε με ήσυχη ρε μάνα" . Πάμε λοιπόν στο πάρκο και συναντάμε  μία γιαγιά με το εγγονάκι της σε καρότσι.  Τα μωρά άρχισαν να επικοινωνούν  με τα γνωστά μωρουδίστικα λογάκια και ακούγεται η γιαγιά να λέει. "Αλέξη κοίτα ένα αγοράκι;"  ."Κορίτσι είναι". " Α , δεν το κατάλαβα από τα μπουκλάκια". Χαμογελώ και φεύγω. Λίγο πιο κάτω κοιτώ την Κατερίνα. Την άλλη φορά θα βγούμε με το ροζ μπουφάν  και κοριτσίστικο παντελόνι! Και μην τολμήσεις να βγάλεις την κορδέλα. "

Ευτυχώς που το παιδί δεν με κατάλαβε και συνέχισε να κοιτά τριγύρω .

  Μετά από λίγες μέρες πάμε  να πληρώσουμε τη ΔΕΗ. Φοράει το ΡΟΖ μπουφανάκι με ασορτί παντελόνι και ένα τσιμπιδάκι στα μαλλιά. Επειδή ο χώρος είναι κλειστός και δεν είχε πολύ κόσμο την άφησα κάτω να αλωνίζει. Να χαρεί και εκείνη περπάτημα, να γλυτώσει και η μέση μου που δεν πήρα καρότσι.  Και δεν περνάνε λίγα δευτερόλεπτα και ακούγεται μια κυρία " Τι γλυκούλη αγοράκι;" Πλάκα μου κάνει  σκέφτομαι. Μετά από λίγο ένας παππούς. " Περπατάς αγόρι μου ; Μπράβο!" .  Οπότε και εγώ  την κοιτώ και φωνάζω

 " Κατερίνα μην φεύγεις μακριά από την μανούλα ΚΟΡΙΤΣΙ μου"

Και να που το φθινόπωρο έκανε την εμφάνισή του. Εφόσον τα παιδιά μου δέχτηκαν να φορέσουν  αδιαμαρτύρητα  μακρύ παντελόνι για το σχολείο  και να πάρουν μαζί τους και  ζακέτα είναι πια γεγονός.  Δεν θα απαιτούν να σιδερώσω τελευταία στιγμή σορτσάκι γιατί κανένα άλλο αγόρι δεν φοράει μακρύ παντελόνι . Τώρα θα αρχίσει η κυριαρχία της φόρμας.

Επομένως αυτό το Σαββατοκύριακο  πρέπει να κατεβάσουμε τα χειμωνιάτικα. Μάλλον δεν θα είμαστε οι μόνοι όμως. Είμαστε αρκετοί που τα αφήσαμε για τελευταία στιγμή. Ελα  που τα αγόρια ψήλωσαν και σιγά μην τους κάνουν τα περισσότερα. Έχετε πείσει αγόρι να δοκιμάσει τα ρούχα να δείτε αν του κάνουν; Σχεδόν αδύνατο. Γιατί στο κορίτσι και καλά  παίζετε και μια πασαρέλα. Θα κάνει το μανεκέν και θα περπατά με χάρη. Πάρτε και την φωτογραφική να κάνετε τους παπαράτσι. φέρετε καπέλα και αξεσουάρ (ακόμα και δικά σας) για να έχει ακόμα πιο πολύ ενδιαφέρον. Χειροκροτήστε την είσοδο  και  κάντε  ότι  πρέπει να αλλάξει γρήγορα στα παρασκήνια για να γλυτώσετε χρόνο.  

 Για τα αγόρια όμως είναι μεγάλη αγγαρεία. Μην τσακωθείτε μαζί τους. Και να τους πείσετε μετά από λίγο θα βαρεθούν και θα σας παρατήσουν. Επιλέξτε το φούτερ με τον αγαπημένο τους ήρωα και αν τους κάνει συγκρίνετε εσείς όλα τα μπλουζάκια με αυτό. Ότι είναι πολύ μικρότερο φεύγει. Τα άλλα μένουν ως πιθανά. Όταν θα έρθει η ώρα να τα φορέσουν θα διαπιστώσετε αν μαντέψατε σωστά. Σε μια βδομάδα θα έχει ξεκαθαρίσει η ντουλάπα. Οπότε και το άλλο Σαββατοκύριακο μπορείτε να πάτε για ψώνια. Μόνο που καλό θα ήταν να ετοιμάζετε - δοκιμάζετε τα ρούχα από το βράδυ. Τελευταία στιγμή πριν χτυπήσει το κουδούνι μπορεί να μην βρίσκετε τι να φορέσουν. Επαναλαμβάνετε για πουκάμισα και παντελόνια. Βάλτε τους να δοκιμάσουν ένα τζιν και μία φόρμα  αφού είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους.

Μην ξεχάσετε να ελέγξετε τα παπούτσια και τις κάλτσες. Πιθανότατα να έχουν αλλάξει νούμερο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και να μην τους κάνουν πλέον.  Και τέλος μπορεί να μην είναι ακόμα καιρός για χοντρά μπουφάν αλλά αφού θα βγείτε για ψώνια καλό είναι να γνωρίζετε αν πρέπει να πάρετε και εκεί καινούρια.


Βδομάδα με πολύ πλύσιμο, σίδερο και ταξινόμηση ντουλάπας αυτή που μας έρχεται. Ομολογώ ότι είναι το χειρότερό μου. Θα μελαγχολήσω πολύ και με τα φορεματάκια της μικρής που αγάπησα και δεν θα ξαναβάλει. Κάθε Σεπτέμβρη νιώθω πιο πολύ πως μεγαλώνουν. Καλο φθινόπωρο!!!

Πριν λίγες μέρες  βγήκα με μία φίλη μου. Βόλτα στα μαγαζιά  για τη βάπτιση. Κάτι τέτοιες στιγμές τις περιμένουμε συνήθως πως και πως.  Είχαμε σκοπό να κοιτάξουμε για φορέματα για την βάπτιση και  για  ασορτί παπούτσια. Όμως όταν κάνει ο άνθρωπος σχέδια ο Θεός γελάει δεν λένε; Ε , να που έτυχε να έχουν συνέλευση οι δάσκαλοι  οπότε βρεθήκαμε με δυο παιδάκια μαζί.

Παρόλα αυτά αποφασίσαμε να το τολμήσουμε. Θα πηγαίναμε για ψώνια και μετά θα κερνάγαμε βάφλες  τον μικρο νεαρό και μπισκοτάκι την μπέμπα.  Πόσο όμως ενδιαφέρον μπορεί να είναι για ένα 7χρονο αγόρι να βλέπει ρούχα και  να τριγυρίζει ανάμεσα σε ψηλές γόβες και  αμπιγέ πέδιλα; Καθόλου φυσικά. Έτσι από το πρώτο δεκάλεπτο άρχισε τα ''Τελειώνουμε;'' , ''Θα μπούμε και σε αυτό το μαγαζί;''  . Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορέσαμε να απολαύσουμε την βόλτα ,ούτε να βρούμε κάτι που να μας αρέσει. Αφήστε που η μουρμούρα είναι κολλητική και μετά από λίγο άρχισε και η μπέμπα να γκρινιάζει.

Έτσι σταμάτησε άδοξα η αναζήτηση και πήγαμε για βάφλες. Εγώ πετάχτηκα σε κοντινό παιχνιδάδικο όσο έτρωγαν και αγόρασα υλικά για το πάρτι που κάναμε τελικά στην μικρή . Μέσα στα ψώνια ήταν και σακουλάκια με μπαλόνια. Όταν επέστρεψα τα πράγματα δεν ταν καλύτερα. Να μην πω ότι με τη ζάχαρη είχαν γίνει ακόμα πιο ανήσυχα. Και έπρεπε να προλάβουμε και το Σούπερ μάρκετ. Μα καλά τι σκεφτόμασταν και βάλαμε όλες αυτές τις δουλειές με δυο παιδιά μαζί; Έτσι έστειλα την φίλη μου να ψωνίσει και έκατσα με τα παιδιά. Έπρεπε να αντέξω λίγο ακόμα.


Και τότε άνοιξα την τσάντα και φούσκωσα δυο μπαλόνια. Τα κουρασμένα και γκρινιάρικα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε ενθουσιασμένα και χαρούμενα παιδάκια. Ο μεγάλος το πετούσε ψηλά και το κυνηγούσε. Το έπαιρνε ο αέρας και έτρεχε ξοπίσω του γεμάτος χαρά. Στην μπέμπα με ένα σκοινί το κρέμασα από το καρότσι της και το έπιανε μόνη της χωρίς να κυνηγάω. Είδα τα προσωπάκια τους ξαφνικά τόσο ήρεμα. Ο χρόνος κύλησε σαν νερό. Η φίλη μου δεν πίστευε στα μάτια της.

Μέσα από αυτό  είδα για μια ακόμα φορά ότι η συμπεριφορά των παιδιών είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη. Θεωρούσα εγωιστικό που δεν με αφήνουν να απολαύσω τη βόλτα μου όταν από τη δική τους σκοπιά εγώ τα είχα αναγκάσει να περάσουν ένα βαρετό πρωινό. Τα παιδιά γκρινιάζουν συνήθως όταν βαριούνται.  Όταν δεν έχουν την προσοχή που θέλουν. Σίγουρα και εμείς χρειαζόμαστε το χώρο και τον χρόνο μας. Όμως αν με ρωτήσεις τι θα θυμάμαι από εκείνη την ημέρα δεν είναι η βόλτα στα μαγαζιά. Ακόμα και αν είχα καταφέρει να την απολαύσω. Αυτό που θα θυμάμαι είναι εκείνα τα γελαστά προσωπάκια. Άρχισα άλλωστε  να συνηθίζω τα ψώνια στο internet αργά το βράδυ.

1 Μπαλόνι = 1 παιδικό χαμόγελο

 Κατά  καιρούς   εκτός από κατασκευές, παιδαγωγικά θέματα, μαγειρική και παιδιά έχουμε ασχοληθεί και με τη μόδα.  Όσες φορές όμως ασχοληθήκαμε, τα θέματά μας αφορούσαν μαμάδες.  Έχουμε αφήσει τους μπαμπάδες παραπονεμένους.  Έτσι σήμερα έχουμε μια ανάρτηση αφιερωμένη στους μπαμπάδες. Σε μοντέρνους μπαμπάδες.

Γι' αυτούς επιλέξαμε look  total black .Τους  προτείνουμε αυτό  μαύρο σακάκι Pierre Cardin. Ένα μοντέλο κλασσικής γραμμής, διαχρονικό αλλά και μοντέρνο.

Προτείνουμε  να το συνδυάσουν με αυτό το μαύρο πουκάμισο της ίδιας φίρμας. Ένα πολύ κομψό πουκάμισο με μοντέρνες λεπτομέρειες στο γιακά.

Για παπούτσι διαλέξαμε κάτι που να τους θυμίζει τα νιάτα τους. Άνετες μπότες  που συμπληρώνουν το ντύσιμο.

Και επειδή σαν μπαμπάδες μπορεί και εκείνοι να χρειαστεί να μεταφέρουν πολλά πράγματα όταν είναι βόλτα με τα πιτσιρίκια τους. Έτσι διαλέξαμε ένα μέγεθος  κατάλληλο να μεταφέρει όσα θα χρειαστούν εκείνοι και τα παιδιά τους!!!

Λίγο πριν φύγει το 2016 ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε. Κάθε χρόνο περιμένουμε κάτι καλύτερο από το νέο έτος. Έρχεται ποτέ;  Κι όμως σπάνια μια ολόκληρη χρονιά να είναι γεμάτη μόνο με αρνητικά. Μέσα στα δύσκολα καλό είναι να βλέπεις πόσα σημαντικά γεγονότα έγιναν στη ζωή σου. Να εκτιμάς αυτά που έχεις , να ξεπερνάς τις δυσκολίες και να παλεύεις για το καλύτερο.

Κάθε χρόνο προτείνουμε στυλ την τελευταία στιγμή για να σας δώσουμε έμπνευση. Αλλά φέτος διαλέξαμε για όλη την οικογένεια. Για την μαμά ένα συνδυασμό μαύρο-χρυσό. Της αξίζει λίγη λάμψη για την δύσκολη χρονιά που πέρασε. 

Για τον μπαμπά διαλέξαμε  κλασσικό συνδυασμό. Navy blue παντελόνι με γυαλιστερά παπούτσια με μπλε λεπτομέρειες ( το συγκεκριμένο το έχουμε αγοράσει και είναι πραγματικά εντυπωσιακό)

Για τα παιδιά μπορείτε να τα ντύσετε σαν εσάς με glamour ή χαρούμενα με χριστουγεννιάτικα θέματα. Βάλτε κόκκινο χρώμα που θα λατρεψουν.

Εδώ και χρόνια  παιδεύομαι με την αποθήκευση των ρούχων. Ρούχα εκτός εποχής ή ρούχα που δεν έκαναν στα παιδιά και τα φύλαγα για τον επόμενο. Χρησιμοποιούσα σακούλες για ρούχα που τις έβαζα κάτω από τα κρεβάτια και στο κάτω μέρος της ντουλάπας. Συνήθως σκίζονταν από τα παιδιά που χώνονταν για να κρυφτούν κάτω από τα κρεβάτια παίζοντας,  Στην καλύτερη τα ρούχα μπερδεύονταν μεταξύ τους και κάθε φορά τις έψαχνα όλες για να βρω αυτό που θέλω. Μακρυμάνικες χειμωνιάτικες μπλούζες  μαζί με καλοκαιρινά σορτσάκια έκαναν παρέα σε φόρμες από 0-10 ετών. 

Την λύση έδωσαν κούτες πλαστικές στις όποιες τοποθέτησα τα ρούχα ανά ηλικία. Στα βρεφικά μάλιστα η ταξινόμηση έγινε ανά τρίμηνο καθώς τότε είναι που αλλάζουν τα μεγέθη. Το πλεονέκτημα είναι ότι οι κούτες δεν φθείρονται οπότε δεν θα αγοράζω κάθε τρεις και λίγο και μεταφέρονται πιο εύκολα. Τα μειονεκτήματα είναι το αυξημένο κόστος και το γεγονός ότι χρειάζονται περισσότερο χώρο για να αποθηκευτούν. 

Για να γίνει πιο οργανωμένη δουλειά έφτιαξα ετικέτες με τα μεγέθη και τις κόλλησα έξω από τις κούτες για να βρίσκω γρήγορα αυτήν που χρειάζομαι. τις τοποθέτησα τη μία πάνω στην άλλη για να πιάνουν λιγότερο χώρο. Όσο γίνεται αφού ήδη είμαστε στις 15 κούτες και αυξάνει ο αριθμός!!!  

Αν και εσείς θέλετε να ταξινομήσετε τα ρούχα σας μπορείτε να εκτυπώσετε τις ετικέτες μας καντε δεξι κλοκ στα εικονιδια και ακολουθηστε το  στα αντίστοιχα εικονίδια. 

   

      

Αλήθεια εσείς τι λύσεις έχετε βρει για να ταξινομείτε τα ρούχα  που είναι εκτός εποχής;