Χρόνια τώρα στις γιορτές έκανα τραπέζια, πάρτι, προετοιμασίες. Βλέπεις  όταν γιορτάζουν και ο άντρας σου και ο γιος σου δύσκολα γλυτώνεις. Στόλιζα κάθε γωνιά, έφτιαχνα χειροποίητα δώρα και φυσικά έπρεπε στο σπίτι να υπάρχουν χειροποίητα Χριστουγεννιάτικα γλυκά. Όλοι περιμένουν τις γιορτές για να χαλαρώσουν αλλά εμένα είναι η πιο γεμάτη περίοδος. Είμαι σίγουρη ότι βέβαια ότι ισχύει για αρκετές μαμάδες αυτό. εργαζόμενες και μη. Που όμως θέλουν να προσφέρουν μαγικές στιγμές στην οικογένεια.

Φέτος όμως ήθελα να αποδράσω. Το πρόγραμμα μου ήταν ήδη απαιτητικό για να αντέξω και άλλες υποχρεώσεις. Φέτος θα έφευγα. Στην αρχή σκέφτηκα χωρίς παιδιά ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Αλλά τελικά προτιμήσαμε οικογενειακές διακοπές. Έτσι και φέτος είχαμε τις μαγικές μας στιγμές.

Διάλεξα ένα πακέτο διακοπών στο ξενοδοχείο Ποσειδών Παλλάς με ημιδιατροφή στη Λεπτοκαρυά. Εύκολο να φτάσεις σε λίγες μόνο ώρες και ιδανικό για παιδιά. Επειδή είμαστε πλέον πολλοί μας πρότειναν δίχωρο δωμάτιο. Ήταν πολύ ευρύχωρο , καθαρό και άνετο για μία οικογένεια. Το ξενοδοχείο εκτείνεται σε μία έκταση 65 στρεμμάτων με πισίνες,παιδική χαρά ,γήπεδα  και γενικά ελεύθερους χώρους για να αισθάνονται τα παιδιά ελευθέρα.

Φτάσαμε εκεί το απόγευμα και αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στην Λεπτοκαρυά. Εκεί να σας πω απογοητεύτηκα. Παλιότερα όπως διάβασα στην κεντρική πλατεία είχαν στολισμούς, σπιτάκια και ένα μικρο χριστουγεννιάτικο χωριό με δραστηριότητες για τα παιδιά. Δυστυχώς δεν υπήρχε απολύτως τίποτα. ακόμα και ο στολισμός φτωχός. Απόλυτη ερημιά και μαγαζιά κλειστά. Οι λίγοι άνθρωποι που συναντήσαμε γελαστοί και πρόθυμοι, αλλά δυστυχώς η ερημιά δεν ήταν κάτι που περιμέναμε. Ευτυχώς γυρίζοντας στο ξενοδοχείο οι υπάλληλοι μας έδωσαν αρκετές επιλογές για εξορμήσεις.

Μια από αυτές ήταν να επισκεφτούμε την Κατερίνη και το εκεί Χριστουγεννιάτικο χωριό!Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Ένα  πάρκο που σίγουρα είναι  υπέροχο και εκτός Χριστουγέννων.

Το μουσείο των χρωμάτων θα ενθουσίαζε κάθε μικρο επισκέπτη. 

Τα αγόρια έπαιξαν με όλα τα παιχνίδια και έκαναν πατινάζ.

 Μετά γευτήκαμε τις καταπληκτικές γεύσεις από τα  σπιτάκια. Καθένας ήθελε και κάτι άλλο και οι επιλογές πολλές. Αλλά εγώ θα σταθώ στα πιο μυρωδικά και λαχταριστά γαλακτομπουρεκακια που μπορεί να βρει κάνεις σε πακέτο!!!

Εκτός από τα παιχνίδια τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και με τα ζωάκια του πάρκου. Ελαφακια, κουνελάκια που κυκλοφορούσαν ελεύθερα κτλ.

Ήταν νομίζω η πιο ξένοιαστη και χαρούμενη μέρα του χρόνου. Πίσω στο ξενοδοχείο μιας και μιλάμε για ξενοιασιά θα πρέπει να αναφέρω το πόσο χάρηκα εκείνα τα καφεδάκια τα πρωινά που τα αγόρια  έπαιζαν στα γηπεδακια του ξενοδοχείου και η μικρή ήταν στον παιδότοπο με μία γλυκύτατη κοπέλα που την πρόσεχε πολύ. Είναι εκείνη η μία ώρα που θες να δραπετεύσεις σαν γονιός  και δεν έχεις και καθόλου τύψεις αφού τα παιδιά γυρίζουν με ένα πλατύ χαμόγελο. 

Το καλύτερο από όλα ταν ότι δεν έκανα καθόλου προετοιμασίες. Ούτε για το Χριστουγεννιάτικο γεύμα, ούτε για τα εορταστικά πρωινά με τις κρέπες που τρελαίνονται. Ρόλος μου μόνο να φτιάξω τις βαλίτσες για όλη την οικογένεια.  Πήρα φόρμες για παιχνίδι, επίσημα ρούχα για το εορταστικό τραπέζι και έτοιμοι. 

Μπορώ να σου πω ότι μου έλειψε  το οικογενειακό τραπέζι αλλά υπάρχει και η Πρωτοχρονιά. Επίσης αισθάνομαι ότι πήρα δυνάμεις για τον υπόλοιπο εξαντλητικό χειμώνα.  Και όσο για το κόστος. Νομίζω ότι και η παραμονή στην πολύ και τα εορταστικά τραπέζια μου κόστιζαν σχεδόν το ίδιο. αξίζει να αποδράσετε  μόνοι ή με τα παιδιά. Ένα τριήμερο είναι αρκετό να σας αναζωογονήσει αλλά και να σας φέρει πιο κοντά σαν οικογένεια.   

Από πέρσι στο δημοτικό των παιδιών έχουμε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα που λέγεται ''Παιχνιδι με τα μαθηματικα'' μαζί με το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων . Πέρσι ξεκινήσαμε αργά μέχρι να πάρουμε τις απαραίτητες άδειες αλλά εφέτος ξεκινήσαμε νωρίς. Τα παιδιά μέσα από παιχνίδια καλούνται να δουν πόσο ενδιαφέροντα μπορούν να γίνουν τα μαθηματικά!  Δεν γίνεται μάθημα αλλά παίζουμε με τα κλάσματα, την προπαίδεια, τα εμβαδά, το ΕΚΠ. Σε επόμενες αναρτήσεις θα σας παρουσιάσω κάποια παιχνίδια μας αλλά σήμερα ήθελα να δείτε την Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.

Η ιδέα ήταν τα παιδιά να φτιάξουν τα δικά τους περίπτερα και να πουλάνε φαγητά που θα είχαν φτιάξει οι γονείς .Έπρεπε να μετρήσουν τα θρανία, να κόψουν τα χαρτόνια, στις σωστές διαστάσεις , να επιλέξουν χρώματα, σχέδια και φυσικά τι θα ήθελαν να πουλήσουν. Τα χρήματα ήταν ψεύτικα εκτυπωμένα από μένα με στόχο  να μάθουν να πληρώνουν αλλά και να δίνουν ρέστα.

Όλη η οικογένεια βοηθάει!

Η προετοιμασία άρχισε  μια βδομάδα πιο πριν. Οπότε  τα παιδιά ετοίμασαν τα περίπτερα αλλά για να μην λερώσουμε ,το βάψιμο έγινε στο σπίτι. Κάποια παιδιά  πήραν τα χαρτόνια σπίτι και κάποια άλλα τα τελείωσα εγώ με τους βοηθούς μου σύμφωνα με τις οδηγίες των παιδιών. 

Τα αγόρια μου με τον παππού ετοιμάζουν!

Σχεδόν έτοιμοι!

Εκείνη την ημέρα πήγα με τους γιους μου, τον παππού και γονείς από το σύλλογο λίγο νωρίτερα για να στήσουμε τα περίπτερα. Κάποια παιδιά δεν είχαν καταφέρει να έρθουν στο τελευταίο μάθημα οπότε  έφτιαξα πρόχειρα αλλά χριστουγεννιάτικα περίπτερα με τραπεζομάντιλα και διακοσμητικά.

Το περίπτερο με τα αναψυκτικά!

Το περίπτερο με τα muffins

Τα φαγητά ήταν hot dog, pop cor,  hamburger, muffins, αναψυκτικά και κοτομπουκιές! Εύκολα στην κατασκευή, αγαπημένες γεύσεις στα παιδιά και να μπορούν να καταλωθουν στο χέρι και κρύα.
Αρκετοί ήταν οι γονείς που μας έφεραν τα φαγητά και τα ποτά και τους ευχαριστούμε πολύ γιατί αλλιώς τα μαγαζάκια μας θα ήταν άδεια.

To περίπτερο με τις κοτομπουκιες

Το περίπτερο με τα hot dog

Τα παιδιά ήταν πολύ συνεργάσιμα. Χωρίστηκαν σε ομάδες  και  έβαλαν την προσωπική του σφραγίδα. Με χρώματα και λεπτομέρειες. Δεν φαίνονται στην εικόνα αλλά τα κάθετα κουτιά έχουν τρύπες από την άλλη πλευρά σαν μικρά ντουλαπάκια και λειτουργούν σαν αποθηκευτικοί χώροι. Μια ιδέα καθαρά των παιδιών που με εντυπωσίασε για την πρακτικότητά της.

Το unicorn περίπτερο με τα pop corn!

Το περιπτερο με τα hamburger

Πολλά περίπτερα είχαν οργανωθεί με αναλώσιμα, αλλά και ομοιόμορφο ρουχισμό των παιδιών της ομάδας!!! Δεν επιτρεπόταν να σηκώνονται όλοι μαζί αφού έπρεπε κάποια μέλη να εξυπηρετούν. Έτσι δεν σηκώνονταν όλοι να ψωνίζουν. Οι τιμές περνούσαν από κρατικό έλεγχο (δικό μου) ώστε να είναι πιο δύσκολα νούμερα και να δίνουν τα παιδιά ρέστα. Πάντα όμως με πρόταση της ομάδας.

Μάλιστα για να καταλάβετε πόσο μικρογραφία της κοινωνίας ήμασταν στα τελευταία κομμάτια παρατηρήθηκε το φαινόμενο των προσφορών ('' Τελευταίο muffin στη μισή τιμή") ή και αισχροκέρδειας (" Τελευταίο  Hot dog. Προλάβετε! '' , ενω είχαν κάνει αύξηση μαμούθ). Τέλος μια ομάδα τέλειωσε πολύ νωρίς και αγόραζε μερίδιο μετοχών κάποιας άλλης γιατί βαριόταν να κάθεται!

Μπροστά από το δέντρο με φόντο κόκκινο και πράσινο γκοφρέ χαρτί που είχε τυχαία τοποθετήσει η δασκάλα βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες με τα παιδιά !!!

Να ευχαριστήσω πολύ τον σύλλογο γονέων για την υποστήριξή του, το σχολείο που μας επιτρέπει να συνεχίζουμε το πρόγραμμα και φυσικά τους γονείς των παιδιών και τα ίδια τα παιδιά για την συμμετοχή τους.

Αν είστε δάσκαλοι μην διστάσετε να κάνετε μία τέτοια γιορτή με τα παιδιά. Η μάθηση δεν γίνεται μόνο στον πίνακα. Θέλει και κόπο και απόλαυση. 
Αν πάλι είστε γονείς διοργανώστε ένα πάρτι  στο σπίτι σαν και αυτό. Τα παιδιά θα το απολαύσουν. Σύντομα και άλλα μαθηματικά παιχνίδια!!!

Στο σπίτι μας τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι πολύ ιδιαίτερα. Όχι μόνο γιατί έχω φοβερή αδυναμία σε αυτήν την περίοδο. Όχι μόνο γιατί στολίζω κάθε γωνιά. αλλά και γιατί έχω δύο άντρες που γιορτάζουν. Τον άντρα μου και τον μικρό μου γιο. Όλα τα χρόνια γιόρταζα τον άντρα μου το βράδυ των Χριστουγέννων. Αλλά οι καιροί άλλαξαν και έτσι πλέον κάνουμε ένα μεγάλο τραπέζι το μεσημέρι όπως όλος ο κόσμος και φωνάζουμε όλους τους συγγενείς. Αλλά το μικρό μου αγόρι δεν είχε γιορτάσει ποτέ. Ποιος να ρθει Πρωτοχρονιά !!! Φέτος μάλιστα δεν γιόρτασε και τα γενέθλιά του (γιατί έκανε τότε μια επέμβαση στα δόντια)  οπότε το ήθελε πολύ. Έτσι αποφάσισα να κάνω ένα πάρτι για την γιορτή του λίγο νωρίτερα. Το Σάββατο 30/12 ήταν ιδανική ημερομηνία. Πολύ κοντά στην γιορτή αλλά ταυτόχρονα όχι ανήμερα ώστε να έρθουν όλοι.

Και επειδή το ήθελα πολύ αποφάσισα να κάνω ένα πάρτι  Χριστουγεννιάτικο. Με κεντρικό θέμα τα μπισκοτοσπιτα. Το σπίτι ήταν ήδη στολισμένο και το μόνο που είχα να κάνω  ήταν να κρεμάσω μερικά μπαλόνια. Έτσι είχα να ασχοληθώ μόνο με την  διασκέδαση των παιδιών και το φαγητό.

Και επειδή είναι πολύ δύσκολο να είσαι καλή οικοδέσποινα και να φροντίζεις 25 παιδιά και να είσαι και στην κουζίνα φώναξα βοήθεια. Ένα γλυκύτατο ξωτικό ανέλαβε τα παιδιά. Δεν ήταν άλλη από την Δήμητρα από το mitas parties. Κατάφερε και τα οργάνωσε μια χαρά. Παρόλο που  είχαν φάει τόσα γλυκά! Άκουσα τα καλύτερα λόγια τόσο από τους γονείς όσο και από τον αυστηρότερο κριτή, τον γιο μου. Που ήθελε ακόμα πιο πολλά παιχνίδια από το ξωτικό. Και όχι ότι δεν είχαμε ετοιμάσει και άλλα. Αλλά λίγο ακόμα και δεν θα προλάβαινε το ξωτικό την αναχώρηση του Αγίου Βασίλη από τον Βόρειο Πόλο. 

Και όπως είπαμε το θέμα ήταν τα μπισκοτοσπιτα. Έφτιαξα μόνη μου τις προσκλήσεις. Είναι τόσο εύκολο. Μια εικόνα gingerbreadhouse , πολυχρωμία στις λέξεις, καφέ φάκελος σαν το μπισκότο και  αυτοκόλλητα.  Τα παιδιά ξετρελάθηκαν με το θέμα. Και περίμεναν την μέρα που θα στολίσουν τα σπιτάκια. 

Αρχικά σκεφτόμουν να φτιάξω τα κλασικά gingerbreadhouses . Αλλά ακόμα θα φούρνιζα για 25 παιδάκια ,οπότε στράφηκα στην λύση  σοκοφρέτες. Άμα καταφέρετε να κολλήσετε την σοκολάτα που λιώνει να μου το πείτε. Τύπου amaretti κολλάνε τέλεια αλλά είναι τόσο μικρές που  θα έπρεπε να αδειάσω όλα τα σουπερμάρκετ της περιοχής. Ε τελικά δεν είναι τυχαίο που τα ονομάζουμε μπισκοτοσπιτα. Κλασική αγαπημένη ιδέα και καραμέλα για κόλλα καθώς το icing δεν κάνει για τους τοίχους αλλά μόνο για τη διακόσμηση. Και αφού φάγαμε πάνω από 5 ώρες να κολλάμε σπιτάκια με τον άντρα μου και τον γιο μου, αφού καήκαμε στα μισά δάχτυλα, ετοιμάστηκε και το τελευταίο σπιτάκι!

Είχα αγοράσει κουτιά  στα οποία κολλήσαμε χριστουγεννιάτικα αυτοκόλλητα για να τα στολίσουμε και μέσα είχαμε βάλει ζελατίνα μέσα για να μην ακουμπάει το σπιτάκι στο κουτί. Το κάθε παιδί παρέλαβε ένα κουτάκι, έγραψε το όνομα του και όταν στόλιζε το σπίτι το έβαζε μέσα και το έπαιρνε στο τέλος του πάρτι . Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε μερικά από τα μπισκοτοσπιτα των παιδιών στολισμένα. 

Στο τραπέζι έστρωσα πλαστικό κόκκινο τραπεζομάντιλο. Γιορτινό μεν, σωτήριο δε αφού δεν λερώθηκε τίποτα και αμέσως μετά πετάχτηκε. Στο κέντρο έβαλα μπαλάκια με ότι   γλυκίσματα βρήκα στα σουπερμάρκετ της περιοχής.  Smarties,ζελεδακια, καραμελιτσες πολλών ειδών, πουράκια που έγιναν δοκάρια και καμινάδες! 

Αφού τέλειωσαν τα παιδιά το στόλισμα  ήρθε η ώρα των κατασκευών. Ένα καινούριο  πλαστικό τραπεζομάντιλο και τα παιδιά έφτιαξαν τα δικά τους στολίδια. Έπειτα στόλισαν τα μπαλόνια τους είτε σαν χιονάνθρωπους , είτε σαν santa clauss.  Γιατί μετά από τόση ζάχαρη έπρεπε να βρούμε δραστηριότητες ενδιαφέρουσες αλλά χαλαρωτικές αν με καταλαβαίνετε!!!

Στη συνέχεια έπαιξαν πολλά παιχνίδια με το ξωτικό, όπως μουσικές καρέκλες ,  σκυταλοδρομίες με μανταλάκια κτλ Έσπασαν την πινιάτα. Όχι για την ακρίβεια εγώ την έσπασα αφού δεν έλεγε να σπάσει με τίποτα. Για την ακρίβεια την εμβόλισα με τον πλάστη! Και επειδή  δεν είχαν πάρει αρκετή δόση ζάχαρης, ο τόπος γέμισε σοκολατάκια,καραμελάκια κτλ.......


Και πάμε στα φαγητά. Εδώ επέλεξα εύκολες λύσεις. Δεν είχα χρόνο και για τα σπιτάκια και για δύσκολα φαγητά. Hamburger, hot dog , πίτσες, τυροπιτακια, λουκανικοπιτακια ήταν οι επιλογές μου. Και καλά να είναι έτοιμα όταν θα έρθουν  ώστε να μην χρειάζεται να ασχοληθώ, Αλλά όταν δουλεύεις μέχρι και το πρωινό του πάρτι δεν είσαι ποτέ έτοιμος. Ευτυχώς οι πρώτοι που ήρθαν ήταν η παιδική μου φίλη Μαρισα και ο άντρας της Mathew που με το που μπήκαν ανέλαβαν την κουζίνα. Έφτιαξαν το icing για τα παιδιά, έψηναν τις πίτσες ,έπλεναν πιάτα, τακτοποίησαν το ψυγείο, σερβιραν και τόσα άλλα. Σε βαθμό που δεν κάθισαν καθόλου και ένα παιδάκι τους πέρασε για προσωπικό catering! . Να μην παραλείψω ότι ο Mathew  μαγείρεψε ειδικό φαγητό για τον μπαμπά μου που δεν τρώει αλάτι και είχα ξεχάσει αυτή τη φορά στον πανικό να του φτιάξω κάτι.Πραγματικά με έσωσαν αφού δεν νομίζω να τα κατάφερνα να ήμουν όπου χρειαζόταν. Και τους χρωστάω μεγάλη χάρη.


Και  έφτασε η ώρα της τούρτας. Όχι δεν είχαμε γενέθλια αλλά και το τραγουδάκι είπαμε και κεράκια σβήσαμε. Το είχε απωθημένο φέτος τι να κάνουμε. Και τώρα θα περιμένατε τούρτα χριστουγεννιάτικη ε; Όχι βέβαια. Γιατί μπορεί εγώ να ήθελα χριστουγεννιάτικο πάρτι αλλά ο μικρός ήθελε πάρτι Superman. Και η γιαγιά δεν του χάλασε χατήρι. Έχει βρει μια τεχνική και ζωγραφίζει στην ζαχαρόπαστα και ταυτόχρονα βρήκε και τον μπελά της αφού ότι μας έρθει σε σχέδιο της το ζητάμε. Και επειδή η μια δεν φτάνει ποτέ για τόσα άτομα, 'εφτιαξε και μια υπέροχη σοκολατίνα.

Τέλος να ευχαριστήσω την αδερφούλα μου που έκανε χρέη φωτογράφου και μάλιστα φωτογράφισε όλες τις μικρές φατσούλες μια μια μπροστά από το Χριστουγεννιάτικο δεντρο ,με καπέλα, σκουφάκια και  photo booth props για να τις στείλουμε σε όλα τα παιδάκια σαν ενθύμια.

Μπορώ να σας πω ότι έφτασα στα όρια της αντοχής μου. Ένιωσα το σώμα μου να με παρακαλάει να σταματήσω να το κουράζω άλλο. Αλλά το χαμόγελο αυτών των παιδιών, οι αγκαλιές τους και  τα μάτια τους που λαμπύριζαν με έκαναν να νιώσω τόσο ευτυχισμένη. Όταν μάλιστα τον είδα να γελάει στον υπό του νομίζω ότι σχεδόν ξεκουράστηκα κιόλας.

Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου Καλή Χρονιά γεμάτη υγεία και παιδικά χαμόγελα!

Ποιος είναι πραγματικά ο Άγιος Βασίλης; Μήπως ο γλυκός  παππούλης με τα κόκκινα ρούχα και την άσπρη γενειάδα; Ή μήπως η αλήθεια δεν είναι τόσο φανταχτερή αλλά γεμάτη αγάπη;  Ποια από τις δυο ιστορίες  λέμε στα παιδιά; Φέτος διαβάσαμε την ιστορία του Άγιου Βασίλη από την Καισάρεια μέσα από ένα θαυμάσιο βιβλίο! Το  "Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις" της Δέσποινας Καρατζογλου- Καλαντζη από τις εκδόσεις Οσελότος. Ένα θεατρικό παραμύθι  που μας μετέφερε στο χωριό όπου ο  και η γιαγιά διηγούνται την πραγματική ιστορία του Άγιου Βασίλη στα εγγόνια τους. Αλλα και της μικρής Κατερινιως που  με τη φώτιση του Αγίου κατάφερε να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα. Μαθαίνουν επίσης στα παιδιά τα ήθη και τα έθιμα των γιορτών και δημιουργούν τις καλύτερες Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις. 

Ζητήσαμε λοιπόν από τη συγγραφέα να μας μιλήσει για εκείνη και το βιβλίο της για να καταλάβουμε ακόμα καλύτερα  πως δημιουργήθηκε αυτή η ιστορία. Την οποία εικονογράφησε  η Μαρία Τριανταφύλλου. Είναι ένα παραμύθι που μπορείτε να διαβάσετε στα παιδιά σας αλλά και να ετοιμάσετε ένα μικρό ή και όλο το έργο με τους μαθητές σας για την Χριστουγεννιάτικη γιορτή. Μπορείτε να το βρείτε ζητώντας το από το βιβλιοπωλείο σας ή εδώ .

Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για σας;

Ονομάζομαι Δέσποινα Καρατζόγλου είμαι από τον Βόλο ,την πόλη που μαγεύει.Από μικρή αγαπώ πολύ τα παιδιά και τα βιβλία.Η αγάπη μου αυτή με προέτρεψε να δημιουργήσω μια μεγάλη οικογένεια που αποτελείται από πέντε παιδιά που τα λατρεύω και δοξάζω τον Θεό που με ευλόγησε ως πολύτεκνη μητέρα.Τελείωσα σε ιδιωτικό ΙΕΚ στο τμήμα προσχολικής αγωγής  .Η αγάπη μου για την συγγραφή υπάρχει μέσα μου αρκετά χρόνια,αλλά ήθελα να ήμουν έτοιμη, ώστε να μπορώ να αφοσιωθώ και να δείξω τον ανάλογο ζήλο και να είμαι σε θέση να το υποστηρίξω .Νομίζω πως΄αυτή η στιγμή έφτασε και έκανα το μεγάλο βήμα.Μου αρέσει να αποτυπώνω στο χαρτί κάθε μου σκέψη,κάθε όνειρο,να το πλάθω ώστε να μπορώ να το μεταφέρω σε έναν θαυμαστό κόσμο με πολλές πινελιές φαντασίας.Μια φαντασία που ταξιδεύει και απελευθερώνεται .Οι αναμνήσεις και οι μυρωδιές κατακλύζουν την Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα.

Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Αγαπώ πολύ τα Χριστούγεννα ,τα πολύχρωμα λαμπιόνια ,τα στολίδια ,τα διάσπαρτα αγγελουδάκια στις βιτρίνες των καταστημάτων,τα παραδοσιακά μας χριστουγεννιάτικα τραγούδια μα πάνω από όλα την γέννηση του Θεανθρώπου.Όλα αυτά είναι ένα όμορφο ερέθισμα που μου ξυπνάει την  συγκίνηση ,την  θαλπωρή και μια μεγάλη αγκαλιά ώστε να χωρέσει μέσα της πολλές ιστορίες.Κατάλληλες  για μικρούς αλλά και για μεγάλους.Ίσως εμείς οι μεγάλοι να χρειαζόμαστε περισσότερο να χαθούμε σε ένα παραμύθι  να ονειρευτούμε ξανά και ξανά,γιατί οι όμορφες ιστοριούλες δεν  έχουν τέλος Είναι Χριστουγεννιάτικες περιπέτειες ,μερικές που έχουμε βιώσει και άλλες που θέλαμε να ζήσουμε αλλά δεν μας δόθηκε η ευκαιρία.Η σκέψη μου για αυτό το βιβλίο ξεκίνησε από την αγάπη μου στον Μέγα Βασίλειο,επίσης την επιθυμία για το χωριό που δυστυχώς δεν έχω ζήσει εκεί,καθώς είμαι παιδί της πόλης  την αγάπη για τον παππού και την γιαγιά συνδυασμένα με τα Χριστούγεννα.Προσπάθησα και πιστεύω να τα κατάφερα με την βοήθεια του Θεού να βγει ένα ωραίο Χριστουγεννιάτικο βιβλίο.

Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται το βιβλίο σας;

Το βιβλίο Χριστουγεννιάτικες Αναμνήσεις, δεν έχει ηλικία ,αυτή  είναι και η επιτυχία του.Διαβάζεται άνετα από παιδιά δημοτικού,γυμνασίου ,λυκείου και κάνει καλό και στην δικιά μας ηλικία.

Έχει διαμορφωθεί έτσι που να μπορεί να το διαβάσει ευχάριστα ,ένας παππούς η μια γιαγιά και να θυμηθεί στιγμές από την δικιά τους ζωή στο χωριό..κάποια όμορφα Χριστούγεννα.

Το σίγουρο είναι ότι το βιβλίο αγγίζει την ψυχή,χαρίζει συγκίνηση και τελειώνοντας αφήνει μια γλυκιά ανάμνηση .

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στα παιδιά;

Το μήνυμα που θέλω να περάσω σε αυτή την τρυφερή ηλικία είναι,αρχικά να γνωρίσουν μέσα από την Ιστορία τις αρετές ,το έργο του και τον βίο του Μέγα Βασιλείου.Να διδαχθούν, τι ακριβώς γιορτάζουμε την πρώτη ημέρα του χρόνου(εκτός από την έλευση του νέου χρόνου)Ποιος είναι ο αληθινός λόγος που τοποθετούμε το φλουρί μέσα στην πίτα και γιατί την ονομάζουμε βασιλόπιτα.Όμως δεν θέλω με τίποτα να χαλάσει το όνειρο των παιδιών για την προσμονή των δώρων κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο την παραμονή πρωτοχρονιάς.Εξηγώ ότι όταν κοιμηθούμε ..περιμένουμε τον χαμογελαστό παππού ντυμένο στα κόκκινα  με την άσπρη του γενειάδα και  την μεγάλη του κοιλιά.Αυτόν τον έχω ονομάσει Λάρυ!Είναι όμορφο και δίνουν στα παιδιά μεγάλη χαρά,όταν βρίσκουν αυτά τα δώρα που επιθυμούν κάτω από το δέντρο.Όλο τον χρόνο ανυπομονούν για αυτή την βραδιά..και τους βοηθώ να μάθουν ποιος είναι Λάρυ και ποιος ο Άγιος Βασίλης.Επίσης να διδαχθούν τον σεβασμό στον παππού και την γιαγιά ,το οικογενειακό τραπέζι που είναι σχεδόν ξεχασμένο από τις ζωές μας τις ρίζες μας,πίσω στα χωριά που δυστυχώς τα έχουμε  εγκαταλείψει . Την πίστη στο Θεό,στους Αγίους που όταν παρακαλάμε με θέρμη και πίστη μας απαντούν ,όπως συμβαίνει και στην Κατερινιώ,την ηρωίδα του βιβλίου .Όλα αυτά είναι πολύ όμορφα διατυπωμένα μέσα στο θεατρικό ,με μια δόση χιούμορ ,συγκίνησης και αγάπης προς τις αξίες ,που οφείλουμε να παραδώσουμε στην νέα γενιά για να μην χαθούν.

Γιατί επιλέξατε να γράψετε ένα θεατρικό έργο;

Μου αρέσει αρκετά η θεατρική  σκηνή και ότι έχει σχέση με το θέατρο.Είναι πολύ ωραία αίσθηση αυτό που αποτυπώνεις στο χαρτί,να το βλέπεις μπροστά σου να παίρνει σάρκα  και να χαρίζει στους μικρούς και μεγάλους στιγμές χαράς ,συγκίνησης και θαλπωρής. Αρχικά το ξεκίνησα σαν διήγημα,αλλά στην πορεία είδα ότι θα μπορούσε άνετα να μεταμορφωθεί σε ένα θεατρικό έργο. Ετσι αποφάσισα να το τολμήσω.

Εύχομαι στους ανθρώπους που θα το παρακολουθήσουν  κάποια στιγμή να  το απολαύσουν και  ,να αγγίξει πολύ βαθιά την ψυχή τους.Το συστήνω σε σχολεία όλων των βαθμίδων.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Πρώτα ο Θεός αρχές Φλεβάρη κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία το παραμύθι Η Σοφιανώ και η διαμαντένια κορνίζα.!από τις εκδόσεις Οσελότος.Είναι ένα παραμύθι για παιδιά προσχολικής ηλικίας και για τις πρώτες τάξεις δημοτικού.Στα μέσα Απριλίου θα κυκλοφορήσει ακόμη μια δροσερή Ιστορία για τους μικρούς μας φίλους.με τίτλο Η Νεράιδα των δοντιών.Στόχος μου  είναι μέσα στο καλοκαίρι να γίνει μετάφραση στην αγγλική γλώσσα και στην γαλλική,καθώς υπάρχει ζήτηση στις Ενωμένες Πολιτείες και στον Καναδά.

Ευχαριστώ πολύ για την τιμή και εύχομαι να συνεχίσω να ομορφαίνω τις στιγμές σας   μέσα από τα βιβλία μου !!! 

Καλή χρονια σε  όλους.  Θα ξεκινήσω τις αναρτήσεις για φέτος με την πρώτη μας έξοδο.  Φέτος ήθελα  εκτός από τα γνωστά Χριστουγεννιάτικα πάρκα με τα χιλιάδες φωτάκια και τα πολλά παιχνίδια να ζήσουν τα παιδιά μου μια πιο βιωματική εμπειρία. Έτσι επέλεξα να κάνω κράτηση για το Paradise Park. Πρόκειται για ένα βιωματικό πάρκο στη Μεταμόρφωση στο οποίο πραγματοποιούνται καθημερινά προγράμματα για σχολεία αλλά διοργανώνονται και πάρτι. Κάποιες φορές γίνονται και προγράμματα για το ευρύ κοινό. Όπως το Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα που παρακολουθήσαμε. 

Στο πρώτο 45λεπτο  οι υπεύθυνοι  πήγαν τα παιδιά σε μία αίθουσα και αφού τους  έβαλαν σκουφάκια και ποδιές  έπλασαν κουραμπιέδες και  έφτιαξαν και μπισκοτοκατασκευή.   Εντω μεταξύ  εμείς οι γονείς απολαμβάναμε τον καφέ μας.

Τα παιδιά διασκέδασαν βουτώντας τους κουραμπιέδες στην σοκολάτα και  συναρμολογώντας το μπισκοτοαυτοκινητάκι με κόλλα ζαχαροπλαστικής όπως είπαν.

Στη συνέχεια μας φώναξαν για να μας δείξουν τι έφτιαξαν και να τα πάρουμε φωτογραφίες με τον 

Αη Βασίλη στο θρόνο του.  Άκουσα αρκετούς γονείς να θέλουν να βουτήξουν στην σοκολάτα.

Στη συνέχεια όλοι μαζί πήγαμε να επισκεφτούμε τα ζωάκια της φάρμας. Ελαφακια, πονυ , κοτουλες, χήνες, αγελάδα, κατσικουλες,γουρουνάκια. Και οι υπεύθυνοι είχαν καλαθάκια με καρότα για να ταΐσουν τα παιδιά τα ζώα.

Στη συνέχεια η βόλτα μας είχε ξανά Χριστουγεννιάτικο θέμα. Επισκεφτήκαμε τη φάτνη. Και στην φωτογραφική μου εμφανίστηκε το αστέρι!!!!

Στη φάτνη υπήρχαν μικρά προβατάκια που τα παιδιά τάισαν με το μπιμπερό.

Ήταν τόσο εξοικειωμένα με τον κόσμο που σε πλησίαζαν να τα χαϊδέψεις.

Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο Αη Βασίλης και έκανε τα παιδιά βόλτα με την άμαξα του! 

Διαβάσαμε όλα τα είδη δέντρων που είχε το πάρκο. Τα πιο πολλά είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Φανταστείτε χρώματα που θα γεμίζει αυτό το κομμάτι του κήπου την άνοιξη.

Τέλος κάνανε και βόλτα με το πόνυ πρώτου χαθούν στα φουσκωτά και τα παιχνίδια.  Από εκεί δεν έχω φωτογραφίες καθώς προτίμησα να τα αφήσω να τα χαρούν και να χαρώ και εγώ το υπόλοιπο καφεδάκι.

Από ότι μου είπαν οι υπεύθυνοι σε λίγο καιρό θα λειτουργήσει ένα ακόμα πρόγραμμα με θέμα μάλλον την μυθολογία. Αν θέλετε να ενημερώνεστε για ότι καινούριο ετοιμάζουν δεν έχετε παρα να επισκέπτεστε την σελίδα του Paradise Park πατώντας εδώ . Είμαι σίγουροι ότι αν το επισκεφτείτε θα περάσετε και εσείς και τα παιδιά υπέροχα. Και αν είστε καθηγητές διαβάστε για τα προγράμματα που λειτουργούν με τα σχολεία και κανονίστε να το επισκεφτείτε με τους μαθητές σας.