Από πέρσι στο δημοτικό των παιδιών έχουμε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα που λέγεται ''Παιχνιδι με τα μαθηματικα'' μαζί με το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων . Πέρσι ξεκινήσαμε αργά μέχρι να πάρουμε τις απαραίτητες άδειες αλλά εφέτος ξεκινήσαμε νωρίς. Τα παιδιά μέσα από παιχνίδια καλούνται να δουν πόσο ενδιαφέροντα μπορούν να γίνουν τα μαθηματικά!  Δεν γίνεται μάθημα αλλά παίζουμε με τα κλάσματα, την προπαίδεια, τα εμβαδά, το ΕΚΠ. Σε επόμενες αναρτήσεις θα σας παρουσιάσω κάποια παιχνίδια μας αλλά σήμερα ήθελα να δείτε την Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.

Η ιδέα ήταν τα παιδιά να φτιάξουν τα δικά τους περίπτερα και να πουλάνε φαγητά που θα είχαν φτιάξει οι γονείς .Έπρεπε να μετρήσουν τα θρανία, να κόψουν τα χαρτόνια, στις σωστές διαστάσεις , να επιλέξουν χρώματα, σχέδια και φυσικά τι θα ήθελαν να πουλήσουν. Τα χρήματα ήταν ψεύτικα εκτυπωμένα από μένα με στόχο  να μάθουν να πληρώνουν αλλά και να δίνουν ρέστα.

Όλη η οικογένεια βοηθάει!

Η προετοιμασία άρχισε  μια βδομάδα πιο πριν. Οπότε  τα παιδιά ετοίμασαν τα περίπτερα αλλά για να μην λερώσουμε ,το βάψιμο έγινε στο σπίτι. Κάποια παιδιά  πήραν τα χαρτόνια σπίτι και κάποια άλλα τα τελείωσα εγώ με τους βοηθούς μου σύμφωνα με τις οδηγίες των παιδιών. 

Τα αγόρια μου με τον παππού ετοιμάζουν!

Σχεδόν έτοιμοι!

Εκείνη την ημέρα πήγα με τους γιους μου, τον παππού και γονείς από το σύλλογο λίγο νωρίτερα για να στήσουμε τα περίπτερα. Κάποια παιδιά δεν είχαν καταφέρει να έρθουν στο τελευταίο μάθημα οπότε  έφτιαξα πρόχειρα αλλά χριστουγεννιάτικα περίπτερα με τραπεζομάντιλα και διακοσμητικά.

Το περίπτερο με τα αναψυκτικά!

Το περίπτερο με τα muffins

Τα φαγητά ήταν hot dog, pop cor,  hamburger, muffins, αναψυκτικά και κοτομπουκιές! Εύκολα στην κατασκευή, αγαπημένες γεύσεις στα παιδιά και να μπορούν να καταλωθουν στο χέρι και κρύα.
Αρκετοί ήταν οι γονείς που μας έφεραν τα φαγητά και τα ποτά και τους ευχαριστούμε πολύ γιατί αλλιώς τα μαγαζάκια μας θα ήταν άδεια.

To περίπτερο με τις κοτομπουκιες

Το περίπτερο με τα hot dog

Τα παιδιά ήταν πολύ συνεργάσιμα. Χωρίστηκαν σε ομάδες  και  έβαλαν την προσωπική του σφραγίδα. Με χρώματα και λεπτομέρειες. Δεν φαίνονται στην εικόνα αλλά τα κάθετα κουτιά έχουν τρύπες από την άλλη πλευρά σαν μικρά ντουλαπάκια και λειτουργούν σαν αποθηκευτικοί χώροι. Μια ιδέα καθαρά των παιδιών που με εντυπωσίασε για την πρακτικότητά της.

Το unicorn περίπτερο με τα pop corn!

Το περιπτερο με τα hamburger

Πολλά περίπτερα είχαν οργανωθεί με αναλώσιμα, αλλά και ομοιόμορφο ρουχισμό των παιδιών της ομάδας!!! Δεν επιτρεπόταν να σηκώνονται όλοι μαζί αφού έπρεπε κάποια μέλη να εξυπηρετούν. Έτσι δεν σηκώνονταν όλοι να ψωνίζουν. Οι τιμές περνούσαν από κρατικό έλεγχο (δικό μου) ώστε να είναι πιο δύσκολα νούμερα και να δίνουν τα παιδιά ρέστα. Πάντα όμως με πρόταση της ομάδας.

Μάλιστα για να καταλάβετε πόσο μικρογραφία της κοινωνίας ήμασταν στα τελευταία κομμάτια παρατηρήθηκε το φαινόμενο των προσφορών ('' Τελευταίο muffin στη μισή τιμή") ή και αισχροκέρδειας (" Τελευταίο  Hot dog. Προλάβετε! '' , ενω είχαν κάνει αύξηση μαμούθ). Τέλος μια ομάδα τέλειωσε πολύ νωρίς και αγόραζε μερίδιο μετοχών κάποιας άλλης γιατί βαριόταν να κάθεται!

Μπροστά από το δέντρο με φόντο κόκκινο και πράσινο γκοφρέ χαρτί που είχε τυχαία τοποθετήσει η δασκάλα βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες με τα παιδιά !!!

Να ευχαριστήσω πολύ τον σύλλογο γονέων για την υποστήριξή του, το σχολείο που μας επιτρέπει να συνεχίζουμε το πρόγραμμα και φυσικά τους γονείς των παιδιών και τα ίδια τα παιδιά για την συμμετοχή τους.

Αν είστε δάσκαλοι μην διστάσετε να κάνετε μία τέτοια γιορτή με τα παιδιά. Η μάθηση δεν γίνεται μόνο στον πίνακα. Θέλει και κόπο και απόλαυση. 
Αν πάλι είστε γονείς διοργανώστε ένα πάρτι  στο σπίτι σαν και αυτό. Τα παιδιά θα το απολαύσουν. Σύντομα και άλλα μαθηματικά παιχνίδια!!!

Στο σπίτι μας τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι πολύ ιδιαίτερα. Όχι μόνο γιατί έχω φοβερή αδυναμία σε αυτήν την περίοδο. Όχι μόνο γιατί στολίζω κάθε γωνιά. αλλά και γιατί έχω δύο άντρες που γιορτάζουν. Τον άντρα μου και τον μικρό μου γιο. Όλα τα χρόνια γιόρταζα τον άντρα μου το βράδυ των Χριστουγέννων. Αλλά οι καιροί άλλαξαν και έτσι πλέον κάνουμε ένα μεγάλο τραπέζι το μεσημέρι όπως όλος ο κόσμος και φωνάζουμε όλους τους συγγενείς. Αλλά το μικρό μου αγόρι δεν είχε γιορτάσει ποτέ. Ποιος να ρθει Πρωτοχρονιά !!! Φέτος μάλιστα δεν γιόρτασε και τα γενέθλιά του (γιατί έκανε τότε μια επέμβαση στα δόντια)  οπότε το ήθελε πολύ. Έτσι αποφάσισα να κάνω ένα πάρτι για την γιορτή του λίγο νωρίτερα. Το Σάββατο 30/12 ήταν ιδανική ημερομηνία. Πολύ κοντά στην γιορτή αλλά ταυτόχρονα όχι ανήμερα ώστε να έρθουν όλοι.

Και επειδή το ήθελα πολύ αποφάσισα να κάνω ένα πάρτι  Χριστουγεννιάτικο. Με κεντρικό θέμα τα μπισκοτοσπιτα. Το σπίτι ήταν ήδη στολισμένο και το μόνο που είχα να κάνω  ήταν να κρεμάσω μερικά μπαλόνια. Έτσι είχα να ασχοληθώ μόνο με την  διασκέδαση των παιδιών και το φαγητό.

Και επειδή είναι πολύ δύσκολο να είσαι καλή οικοδέσποινα και να φροντίζεις 25 παιδιά και να είσαι και στην κουζίνα φώναξα βοήθεια. Ένα γλυκύτατο ξωτικό ανέλαβε τα παιδιά. Δεν ήταν άλλη από την Δήμητρα από το mitas parties. Κατάφερε και τα οργάνωσε μια χαρά. Παρόλο που  είχαν φάει τόσα γλυκά! Άκουσα τα καλύτερα λόγια τόσο από τους γονείς όσο και από τον αυστηρότερο κριτή, τον γιο μου. Που ήθελε ακόμα πιο πολλά παιχνίδια από το ξωτικό. Και όχι ότι δεν είχαμε ετοιμάσει και άλλα. Αλλά λίγο ακόμα και δεν θα προλάβαινε το ξωτικό την αναχώρηση του Αγίου Βασίλη από τον Βόρειο Πόλο. 

Και όπως είπαμε το θέμα ήταν τα μπισκοτοσπιτα. Έφτιαξα μόνη μου τις προσκλήσεις. Είναι τόσο εύκολο. Μια εικόνα gingerbreadhouse , πολυχρωμία στις λέξεις, καφέ φάκελος σαν το μπισκότο και  αυτοκόλλητα.  Τα παιδιά ξετρελάθηκαν με το θέμα. Και περίμεναν την μέρα που θα στολίσουν τα σπιτάκια. 

Αρχικά σκεφτόμουν να φτιάξω τα κλασικά gingerbreadhouses . Αλλά ακόμα θα φούρνιζα για 25 παιδάκια ,οπότε στράφηκα στην λύση  σοκοφρέτες. Άμα καταφέρετε να κολλήσετε την σοκολάτα που λιώνει να μου το πείτε. Τύπου amaretti κολλάνε τέλεια αλλά είναι τόσο μικρές που  θα έπρεπε να αδειάσω όλα τα σουπερμάρκετ της περιοχής. Ε τελικά δεν είναι τυχαίο που τα ονομάζουμε μπισκοτοσπιτα. Κλασική αγαπημένη ιδέα και καραμέλα για κόλλα καθώς το icing δεν κάνει για τους τοίχους αλλά μόνο για τη διακόσμηση. Και αφού φάγαμε πάνω από 5 ώρες να κολλάμε σπιτάκια με τον άντρα μου και τον γιο μου, αφού καήκαμε στα μισά δάχτυλα, ετοιμάστηκε και το τελευταίο σπιτάκι!

Είχα αγοράσει κουτιά  στα οποία κολλήσαμε χριστουγεννιάτικα αυτοκόλλητα για να τα στολίσουμε και μέσα είχαμε βάλει ζελατίνα μέσα για να μην ακουμπάει το σπιτάκι στο κουτί. Το κάθε παιδί παρέλαβε ένα κουτάκι, έγραψε το όνομα του και όταν στόλιζε το σπίτι το έβαζε μέσα και το έπαιρνε στο τέλος του πάρτι . Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε μερικά από τα μπισκοτοσπιτα των παιδιών στολισμένα. 

Στο τραπέζι έστρωσα πλαστικό κόκκινο τραπεζομάντιλο. Γιορτινό μεν, σωτήριο δε αφού δεν λερώθηκε τίποτα και αμέσως μετά πετάχτηκε. Στο κέντρο έβαλα μπαλάκια με ότι   γλυκίσματα βρήκα στα σουπερμάρκετ της περιοχής.  Smarties,ζελεδακια, καραμελιτσες πολλών ειδών, πουράκια που έγιναν δοκάρια και καμινάδες! 

Αφού τέλειωσαν τα παιδιά το στόλισμα  ήρθε η ώρα των κατασκευών. Ένα καινούριο  πλαστικό τραπεζομάντιλο και τα παιδιά έφτιαξαν τα δικά τους στολίδια. Έπειτα στόλισαν τα μπαλόνια τους είτε σαν χιονάνθρωπους , είτε σαν santa clauss.  Γιατί μετά από τόση ζάχαρη έπρεπε να βρούμε δραστηριότητες ενδιαφέρουσες αλλά χαλαρωτικές αν με καταλαβαίνετε!!!

Στη συνέχεια έπαιξαν πολλά παιχνίδια με το ξωτικό, όπως μουσικές καρέκλες ,  σκυταλοδρομίες με μανταλάκια κτλ Έσπασαν την πινιάτα. Όχι για την ακρίβεια εγώ την έσπασα αφού δεν έλεγε να σπάσει με τίποτα. Για την ακρίβεια την εμβόλισα με τον πλάστη! Και επειδή  δεν είχαν πάρει αρκετή δόση ζάχαρης, ο τόπος γέμισε σοκολατάκια,καραμελάκια κτλ.......


Και πάμε στα φαγητά. Εδώ επέλεξα εύκολες λύσεις. Δεν είχα χρόνο και για τα σπιτάκια και για δύσκολα φαγητά. Hamburger, hot dog , πίτσες, τυροπιτακια, λουκανικοπιτακια ήταν οι επιλογές μου. Και καλά να είναι έτοιμα όταν θα έρθουν  ώστε να μην χρειάζεται να ασχοληθώ, Αλλά όταν δουλεύεις μέχρι και το πρωινό του πάρτι δεν είσαι ποτέ έτοιμος. Ευτυχώς οι πρώτοι που ήρθαν ήταν η παιδική μου φίλη Μαρισα και ο άντρας της Mathew που με το που μπήκαν ανέλαβαν την κουζίνα. Έφτιαξαν το icing για τα παιδιά, έψηναν τις πίτσες ,έπλεναν πιάτα, τακτοποίησαν το ψυγείο, σερβιραν και τόσα άλλα. Σε βαθμό που δεν κάθισαν καθόλου και ένα παιδάκι τους πέρασε για προσωπικό catering! . Να μην παραλείψω ότι ο Mathew  μαγείρεψε ειδικό φαγητό για τον μπαμπά μου που δεν τρώει αλάτι και είχα ξεχάσει αυτή τη φορά στον πανικό να του φτιάξω κάτι.Πραγματικά με έσωσαν αφού δεν νομίζω να τα κατάφερνα να ήμουν όπου χρειαζόταν. Και τους χρωστάω μεγάλη χάρη.


Και  έφτασε η ώρα της τούρτας. Όχι δεν είχαμε γενέθλια αλλά και το τραγουδάκι είπαμε και κεράκια σβήσαμε. Το είχε απωθημένο φέτος τι να κάνουμε. Και τώρα θα περιμένατε τούρτα χριστουγεννιάτικη ε; Όχι βέβαια. Γιατί μπορεί εγώ να ήθελα χριστουγεννιάτικο πάρτι αλλά ο μικρός ήθελε πάρτι Superman. Και η γιαγιά δεν του χάλασε χατήρι. Έχει βρει μια τεχνική και ζωγραφίζει στην ζαχαρόπαστα και ταυτόχρονα βρήκε και τον μπελά της αφού ότι μας έρθει σε σχέδιο της το ζητάμε. Και επειδή η μια δεν φτάνει ποτέ για τόσα άτομα, 'εφτιαξε και μια υπέροχη σοκολατίνα.

Τέλος να ευχαριστήσω την αδερφούλα μου που έκανε χρέη φωτογράφου και μάλιστα φωτογράφισε όλες τις μικρές φατσούλες μια μια μπροστά από το Χριστουγεννιάτικο δεντρο ,με καπέλα, σκουφάκια και  photo booth props για να τις στείλουμε σε όλα τα παιδάκια σαν ενθύμια.

Μπορώ να σας πω ότι έφτασα στα όρια της αντοχής μου. Ένιωσα το σώμα μου να με παρακαλάει να σταματήσω να το κουράζω άλλο. Αλλά το χαμόγελο αυτών των παιδιών, οι αγκαλιές τους και  τα μάτια τους που λαμπύριζαν με έκαναν να νιώσω τόσο ευτυχισμένη. Όταν μάλιστα τον είδα να γελάει στον υπό του νομίζω ότι σχεδόν ξεκουράστηκα κιόλας.

Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου Καλή Χρονιά γεμάτη υγεία και παιδικά χαμόγελα!

Από την ημέρα που έμεινα έγκυος ονειρευόμουν ένα κοριτσάκι. Μετά από δύο αγόρια ήθελα να ντύσω και ένα μωρό στα ροζ. Και ας μην είναι το αγαπημένο μου χρώμα. Να δούμε κοριτσίστικα παιδικά  και να  σχεδιάζω κοριτσίστικα πάρτι.  Από την πρώτη στιγμή μου είχε κολλήσει ότι η βάπτισή της θα έχει θέμα την Άριελ. Ήθελα και πάλι θέμα θαλασσινό αλλά   με γλύκα και χάρη. 

Και όταν γεννήθηκε η μικρή μου γοργόνα ήμουν πια σίγουρη τι θέμα θα σχεδίαζα. Να πω την αλήθεια ήθελα να γίνει και κοντά στη θάλασσα αλλά  τελικά προτίμησα ένα ξωκκλήσι κοντά στο σπίτι όπου θα δεχόμασταν μετά τον κόσμο. Νονά όμως επιλέξαμε από νησί. Την αγαπημένη μας Μαρία που λάτρεψε από την πρώτη στιγμή την μικρή.  Η επιλογή νονού πιστεύω ότι είναι η πιο σημαντική. Γιατί οι γιορτές έρχονται και φεύγουν. Το θέμα είναι να μην φύγουν μαζί τους και οι άνθρωποι.

Για να ξεκινήσω να σχεδιάζω την βάπτιση έπρεπε πρώτα να υπάρχει προσκλητήριο, να δώσει τα χρώματα και το ύφος.  Εκεί δεν το σκέφτηκα περισσότερο.  Επικοινώνησα με την Σίνα από το 

 Sugar and Pearls.  Της είπα πως το φανταζόμουν και πολύ σύντομα μου έστειλε τη μακέτα. Ήθελα κατά βάση το χρώμα της μέντας με το ροζ, αλλά παράλληλα τα έντονα χρώματα των μαλλιών της Άριελ και πολλά κοράλλια. Ήταν πιο όμορφο από αυτό που είχα φανταστεί. Μόνη αλλαγή ο Φούσκας που μετά από απαίτηση των αγοριών μπήκε στο προσκλητήριο.

Το κείμενο στάλθηκε από την Κρήτη όπου η νονά είχε βάλει φίλους να σκεφτούν μαντινάδα που να ταιριάζει στην μικρή μας γοργόνα.
Για το δέσιμο του προσκλητήριου  επέλεξα κορδόνι στο χρώμα της μέντας και κοχύλι στο ίδιο χρώμα. Αφού το τρίπτυχο δεν μπαίνει σε φάκελο πρέπει να μπει κάπου το όνομα του καλεσμένου. Έτσι σε ένα λεπτό ροζ κορδονάκι  περάστηκε το χαρτάκι με το όνομα. Σίνα  μου πολλά ευχαριστώ (ξέρεις εσύ).

Και μετά αρχίσαμε να  ετοιμάζουμε.   Για να μην λαδωθεί η νονά  ζήτησα από το δημιουργούμε μαζί να ετοιμάσει μία ποδιά  με την Αριελ  καθώς και δύο αναμνηστικές κούπες. Η μία γράφει "Η Νονά της Κατερίνας " και η άλλη " από την βάπτισή μου Κατερίνα". Έτσι και οι δύο θα είχαν ένα ακόμα αναμνηστικό από εκείνη την μέρα. 

Την λαμπάδα της Κατερίνας την ετοίμασε η υπεύθυνη στολισμού από τα Φιλοτεχνήματα. Θέλαμε να είναι δεμένο σαν καραμέλα με ύφασμα στο χρώμα της μέντας και ροζ δίχτυ. Προστέθηκαν λεπτομέρειες όπως αχιβάδες και αστερίες. Επίσης στο κέντρο ζητήσαμε να μπει ένα ξύλινο Κ το οποίο θα στολίζαμε εμείς. Έβαλα τα αγόρια με ένα στρογγυλό cutter  να κόψουν μπλε και πράσινους  κύκλους από χαρτόνι με glitter. Μετά τα κολλήσαμε μαζί πάνω στο γραμμα . 

Το ευχολόγιο ήθελα να το  φτιάξω εντελώς μόνη μου. Έτσι πήρα ένα λευκό άλμπουμ και ζωγράφισα την Αριελ να αγναντεύει τη θάλασσα. Στο κάτω μέρος άπλωσα κόλλα και έριξα χοντρή άμμο. Μετά κόλλησα τα υπόλοιπα στοιχεία. Τέλος πρόσθεσα κορδέλες στα χρώματα της βάπτισης. Δεν είναι τόσο τέλειο το αποτέλεσμα αλλά θα είναι από τη μαμά της και γι αυτό είμαι σίγουρη ότι θα της αρέσει.

Τα μαρτυρικά τα ανέλαβε η νονά  με την αδερφή της. Ήθελαν να τα φτιάξουν μόνες τους και μάλιστα να είναι τρία διαφορετικά σχέδια. Άλλο για γυναίκες, άλλο για τα παιδιά και άλλο για τους άντρες. Θέλαμε κάτι που να τους μείνει για να θυμόνται την Κατερίνα και εκείνη την μέρα.  Τα τοποθετήσαμε όλα σε ένα κουτάκι άσπρο που πάνω κολλήσαμε την  Αριελ πριγκίπισσα αυτή τη φορά.

Το κάθε ένα μπήκε σε ένα πουγκάκι  που είχε απάνω κοράλλια. Από την στιγμή που τα είδα στο internet   ήξερα ότι ήταν ότι πρέπει για το θέμα μας.

          Για τις γυναίκες επέλεξε  να φτιάξει η νονά ένα κολιέ με σταυρουδάκι και κοχύλι. Το δέσιμο έχει δύο τρόπους έναν μοντέρνο για τις μικρές δεσποινίδες και έναν πιο απλό για όσους δεν θέλουν πρωτοτυπίες. Για το πως φτιάχνεται ένα τέτοιο περιδέραιο λέω να κάνω μια άλλη φορά ανάρτηση με οδηγίες και βίντεο.

Για τους άντρες  ζήτησα από τα Φιλοτεχνήματα μικρά μπεγλεράκια  με κορδόνι στο χρώμα της μέντας και λευκές χάντρες.Ενώ για τα παιδιά η Νονά με την αδερφή της έφτιαξαν πολύχρωμα βραχιολάκια με σταυρουδάκι και ψαράκι. Τέλος  μας είχαν ετοιμάσει μία ακόμη έκπληξη καθώς η μαμά, ο μπαμπάς και η νονά είχαν ξεχωριστά βραχιολάκια. 

Ενώ τις άλλες φορές την δεξίωση στο σπίτι την είχαμε αναλάβει οικογενειακώς αυτή τη φορά ζήτησα από το ζαχαροπλαστείο  Pallis  να αναλάβει .  Και   ήταν η καλύτερη απόφαση. Ήταν άψογοι σε όλα, στα φαγητά, στο servise .  Έκαναν πολλά παραπάνω από αυτά που είχαμε συμφωνήσει και πραγματικά μου έσωσαν την μέρα αφού είχαν γίνει αρκετά απρόοπτα μέχρι εκείνη τη στιγμή. 

photo  by  365 days of bliss


Και πάμε στο στολισμό του σπιτιού.  Τα τραπέζια  δεν χώραγαν όλα στον κήπο. Έτσι στήσαμε μερικά και στο σαλόνι. Εκεί όμως υπήρχε αυτό το παράθυρο που δεν ανοίγει. Φως έχει από άλλα σημεία οπότε θέλησα να το εκμεταλλευτώ και να δώσω στο χώρο την αίσθηση του βυθού. Την ιδέα την βρήκα στο pinterest. Πήρα μπλε σελοφάν και το κόλλησα στο τζάμι. Εκτύπωσα  μεγάλα ψάρια και τα κόλλησα πάνω στο σελοφάν. Τέλος με λίγο γκοφρέ χαρτί πρόσθεσα τα φύκια του βυθού.

Το ίδιο μοτίβο κάναμε και στον καθρέφτη του μπουφέ. Μόνο που εκεί έκανε την εμφάνισή της και η Αριελ με τους φίλους της. Στον καθρέφτη είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό αφού  όταν καθρεφτίζεται κανείς είναι σαν να είναι μέσα στον βυθό. Στον μπουφέ βάλαμε το βιβλίο των ευχών με αρκετά γλυκίσματα για τους καλεσμένους. Ειδικά  για τους μικρούς μας φίλους. Και δίπλα στήθηκε ο μπουφές για τα γλυκά.

                                                             photo  by  365 days of bliss

Και τώρα που ετοιμάστηκαν όλα είναι ώρα για τη νονά και τη μαμά να ετοιμαστούν και αυτές. Εδώ βλέπετε την νονά της μικρής με φόρεμα κοραλλί να κρατάει τα γλυκάκια που δώσαμε στους καλεσμένους στην δεξίωση. Τα ετοίμασε η γιαγιά της Κατερίνας  και μαμά μου. Σας έχω μιλήσει και άλλοτε για τα γλυκά της που όλοι λατρεύουμε και παρόλη την κούραση  έφτιαξε με χαρά για την Κατερίνα.  Ευχαριστούμε μαμά!!!

photo  by  365 days of bliss

Τα χτενίσματα μαμάς και νονάς ανέλαβε μια φίλης της νονάς η Μαρία και ήταν ιδανικά για εκείνη την καυτή μέρα! Δύσκολο πράγμα να βαφτίζεις την πιο ζεστή μέρα του χρόνου. Αλλά το έχουμε ξανακάνει και ξέραμε.  Το μακιγιάζ το είχαμε διαλέξει από φωτογραφίες και είχαμε ζητήσει από την beauty blogger  αδερφή μου ( cuteandgirlydms )  να μας προμηθεύσει με τα υλικά.  Αυτό δεν μας κάνει και ειδικές να το πετύχουμε όμως σε κατάσταση πανικού και χωρίς πρόβα. Ευτυχώς όμως ήρθε νωρίτερα σπίτι  η κολλητή μου Κατερινουλα από το σχολείο που έχει κάνει σπουδές μακιγιάζ και μας μεταμόρφωσε. Κατερίνα  μου χίλια ευχαριστώ.

photo  by  365 days of bliss

     Και εδώ το γοργονέ φορεματάκι που διαλέξαμε με τη νονά για να πάει στην εκκλησία με αυτό.

Και όμως δεν τελειώσαμε. Έχουμε και δεύτερο μέρος με όσα έγιναν στην εκκλησία. Εδώ τις περισσότερες φωτογραφίες τις έχω τραβήξει εγώ. Στην επόμενη όμως θα είναι καλύτερες αφού είχα διαλέξει για φωτογράφο την αγαπημένη μου Μαριάννα από το 365 days of bliss.  Έναν άνθρωπο που εκτός από πολύ καλή επαγγελματίας είναι πραγματικά ήρεμη δύναμη. Ξέρει με μία κουβέντα της να σε ηρεμεί και να σε χαλαρώνει. Και κατάφερε  να απασχολήσει τα αγόρια  φωτογραφίζοντάς τα την ώρα του πανικού. Σύντομα λοιπόν θα επιστρέψω με την συνέχεια. Όσοι ετοιμάζετε βάπτιση  με θαλασσινό θέμα ή και πάρτι με θέμα την Άριελ ελπίζω να πάρετε πολλές ιδέες που θα σας βοηθήσουν.

To be continued............

Ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε τα γενέθλια του μεγάλου μας γιου. Όσο μεγαλώνει,τόσο πιο δύσκολο είναι να βρούμε θέμα. Το πάρτι γίνεται στο χωριό και τα παιδιά είναι διαφόρων ηλικιών. Από την άλλη ένα εντεκάχρονο αγόρι δεν θέλει τα κλασσικά παιδικά πάρτι. Έτσι του πρότεινα να κάνουμε ένα nerf  πάρτι. Ποτέ δεν ήμουν fun των όπλων στα αγόρια. Τα nerf είναι τα μόνα που δεν με έβρισκαν αρνητική. Δεν παύουν να είναι όπλα απλά όπως και τα νεροπίστολα τα έβρισκα λίγο πιο αθώα.

Ο σχεδιασμός και η επιτυχία ενός τέτοιου πάρτι βασίζεται στο παιχνίδι. Αν αφήσετε τα παιδιά απλά να παίξουν πόλεμο μεταξύ τους το πιθανότερο είναι να τσακωθούν σύντομα. Καλύτερα τα παιχνίδια να είναι οργανωμένα.

Η πρόσκληση

Εκτυπώστε σε ένα χαρτί το κείμενο που θέλετε με το logo nerf και κολλήστε απλά μια σφαίρα

Ο χώρος

Δυστυχώς ένα τέτοιο πάρτι χωρίς εξωτερικό χώρο δύσκολα σχεδιάζεται. Αν όμως δεν έχετε κήπο μπορείτε να το κάνετε σε κάποιο πάρκο ή σε κάποιο παιδότοπο. Εμείς ευτυχώς είχαμε τον κήπο του παππού.

Η διακόσμηση

 Τα χρώματα ενός nerf party είναι το μπλε και το πορτοκαλί. Χρειάζεστε απλά ένα μπλε πλαστικό τραπεζομάντιλο, μπλε και πορτοκαλί πιάτα, πιρούνια, κουτάλια. πορτοκαλί χαρτοπετσέτες και ποτήρια (δύσκολα θα βρείτε μπλε ποτήρια, συνήθως είναι γαλάζια). Εκτυπώσιμα για το baneraki και τα φαγητά  βρήκα στο διαδίκτυο.

Τα φαγητά

Τώρα τελευταία στα πάρτι προτιμώ εύκολες λύσεις όπως κεφτεδάκια, σουφλέ, πίτσα, hot dog , τυροπιτάκια, πενιρλάκια,  τορτίγιες και κρέπες (αυτό δεν είναι εύκολο αλλά μου τα  ζητάνε τα παιδιά  μου και οι φίλοι τους οπότε μερικές ώρες στο τηγάνι θα τις περάσω.

Στην τούρτα ήθελα να βάψω τα πουράκια μπλε με πορτοκαλί ακρούλα αλλά η άσπρη σοκολάτα δεν συνεργαζόταν και έτσι έμεινα στην απλή εκδοχή. Όσο για τα πουράκια που βουτήχτηκαν στη σοκολάτα αν και δεν μπήκαν στην τούρτα ήταν απόλαυση.

Τα παιχνίδια

Σε ένα πάρτι βασικό είναι τα παιδιά να περάσουν καλά αλλά και να διασφαλίσεις ότι δεν θα τσακωθούν και δεν θα υπάρχουν τραυματισμοί. Έτσι το να παίζουν όλη την ώρα πόλεμο δεν ήταν μέσα στα σχέδιά μου. Αντίθετα θέλησα να κάνω μια σειρά από δοκιμασίες και να βάλω λίγο από το survivor  στο πάρτι. Οι δοκιμασίες ήταν απλές και για τα παιδιά αλλά και στην κατασκευή τους. Είχαμε κώνους, δοκό ισορροπίας, ρόδες,  δίχτυ και τέλος σκοποβολή. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δ΄υο ομάδες ανάλογα με την ηλικία τους. Μάλιστα άρεσε τόσο και στους γονείς που θέλησαν κάποιοι να πάρουν και αυτοί μέρος!

Περνούσαν ανάμεσα στους κώνους χωρίς να τους ρίξουν, μετά έπρεπε να περάσουν πάνω από την δοκό χωρίς να πέσουν αλλιώς ξανάρχιζαν από την αρχή της δοκού. Μετά περνούσαν από τις ρόδες για να συρθούν στη συνέχεια κάτω από το δίχτυ. Τέλος έπρεπε να ρίξουν όλους τους στόχους με ένα nerf!!! Προσοχή και οι δυο ομάδες πρέπει να έχουν το ίδιο τύπο όπλου και πολλές σφαίρες. Δεν είναι και τόσο εύκολο.

Κανονικά για στόχους είχαμε κρατήσει τενεκεδένια κουτάκια από cola και πορτοκαλάδα για να έχουν διαφορετικό χρώμα για τις δυο ομάδες. Ο μπαμπάς μας όμως εκείνο το πρωί τα πέταξε κατά λάθος στον κάδο με τα ανακυκλώσιμα και έτσι αυτοσχεδιάσαμε.

Όποιος τέλειωνε πρώτος τον στίβο έδινε έναν πόντο στην ομάδα του. Μετά το τέλος του παιχνιδιού μαζευτήκαμε για να κόψουμε την τούρτα και να φάμε.  Όσο οι καλεσμένοι έτρωγαν εμείς ετοιμάσαμε το επόμενο παιχνίδι. Μαζεύτηκαν όλα τα παραπάνω και μπήκαν δυο αυτοσχέδια κάστρα από χαρτόνι. Το ένα φαίνεται σε κάποιες φωτογραφίες στο βάθος. Ανάμεσά τους βάλαμε κάποια αντικείμενα στα οποία θα μπορούσαν να κρύβονται ανάμεσα οι μικροί μας μαχητές. Όπως καταλάβατε ήταν ώρα για πόλεμο. Δεν μπορεί κανείς να το αποφύγει  σε ένα τέτοιο πάρτι. είχαν πολλά παιδιά φέρει και τα δικά τους όπλα και ήταν έτοιμοι. Φυσικά το άφησα για το τέλος και δεν είχα άδικο καθώς εκεί ήταν πιο εύκολο να γίνουν πιο έντονες οι διαμάχες. Άλλωστε σε λίγο θα σκοτεινιάζει.



Οι ομάδες χωρίστηκαν και πάλι και πήγαν στα κάστρα τους. Στόχος να κλέψουν την αντίθετη σημαία. Πιστέψτε με το παίξαμε πολλές φορές καθώς η μια ομάδα είχε την τακτική πάμε γιουρούσι . Έφευγαν όλοι μαζί και έλεγαν ότι κάποιος θα καταφέρει να φτάσει. Από την άλλη ομάδα ήταν πιο διστακτικοί και το πολυβόλο τους είχα πάθει εμβολή.  Ακόμα και όταν αντέδρασαν μια φορά το μικρότερο μέλος της τολμηρής ομάδας πέρασε απαρατήρητο και έφτασε στο αντίπαλο κάστρο!


Εγώ πάντως χάρηκα που  είδα τα αγόρια μου χαρούμενα για μια ακόμα φορά. Που μαζεύτηκαν και πάλι τα παιδιά του χωριού και που ακόμα και όταν άρχισε να ψιχαλίζει ο κόσμος περνούσε τόσο καλά που μετέφερε τα τραπεζάκια στην μικρή βεράντα. Και όταν σταμάτησε η βροχή πάλι στον κήπο. Κανείς δεν έφυγε και αυτό για μένα ήταν η καλύτερη ανταμοιβή.

Πολλά λέγονται στις μέρες μας για τα ακριβά πάρτι και τις υπερβολές. Το κόστος ενός τέτοιου πάρτι δεν είναι μεγαλύτερο από τα κλασικά πάρτι που κάναμε παλιά. Είναι απλά πιο οργανωμένο. Απαιτεί ώρες ψαξίματος στο internet, ώρες  από τη μαμά για να κόψει τα εκτυπωσιμα,ώρες από μαμά και γιαγιά για να μαγειρέψουν, ώρες από τον μπαμπά και τον παππού για τα παιχνίδια. Απαιτεί αγάπη και μεράκι.  Δίνει όμως σαν ανταμοιβή χαμόγελα και αναμνήσεις στα παιδιά. Γίνετε ευρηματικοί και τολμήστε να δώσετε χρώμα στα πάρτι ακόμα και αν είναι μόνο για λίγους.