Εφτασαν στο σπιτάκι κόκκινες καρδούλες  από τις mommywiki (Νίκη και Μαργαρίτα) και από την swanocean (Μαρία).  Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ πολύ.

Κανόνες 
1) Να ευχαριστήσω αυτόν που μου το έδωσε. Στην περιπτωσή μου παραπάνω από ένας.
2) Να απαντήσω στις ακόλουθες ερωτήσεις.

Αγαπημένο περιοδικό
Αγαπημένος τραγουδιστής-μουσική
Αγαπημένη Youtube guru
Αγαπημένο είδος μακιγιάζ
Αγαπημένο μέρος διαμονής
Αγαπημένη ταινία
Πόσα ζευγάρια παπούτσια έχεις
Αγαπημένο χρώμα

Να και οι απαντήσεις μου:

Αγαπημένο περιοδικό
Παλιά αγόραζα αρκετά αλλά το μόνο που μπορεί καμμια φορά πια να αγοράσω είναι Μικυ Μαους. Εχω απίστευτη συλλογη μην κοροιδευετε. Κρυβω ένα μικρό παιδί μέσα μου.

Αγαπημένος τραγουδιστής-μουσική
Ακούω τα πάντα αρκεί να υπάρχουν εναλλαγές.

Αγαπημένη Youtube guru
Εκτός από την τηλεόραση τα μικρά μου εχουν καταλάβει και τον υπολογιστη. Οπότε το Ytube σε μας εχει κολλησει στα 3 γουρουνακια και τα στρουμφάκια.

Αγαπημένο είδος μακιγιάζ
Αυτό που γινεται σε χρονο dt (λιγα δευτερα μου αρκουν). Κατι που η αδερφή μου μισει.

Αγαπημένο μέρος διαμονής
Σπιτι μου σπιτάκι μου. Δεν το αλλάζω.

Αγαπημένη ταινία
Βρείτε μου εσεις χρόνο να απολαυσω μία κια θα γινει η αγαπημένη μου.

Πόσα ζευγάρια παπούτσια έχεις
Πολλά που χρειαζονται μεταποιηση ομως.

Αγαπημένο χρώμα 
Το μαύρο. Και ας λένε κάποιοι οτι δεν είναι χρώμα.

3) Να το χαρίσω σε 7 blog και να τους ειδοποιήσω.

http://cuteandgirlydms.blogspot.gr/
http://twoboysandhope.blogspot.gr/
http://everydayhappyhome.blogspot.gr/
http://inventivemommy.blogspot.gr/
http://lolipopfamily.blogspot.gr/
http://maro-nicethings.blogspot.gr/
http://prettypartyideas.blogspot.gr

Φιλάκια πολλά σύντομα καλοκαιρινή ανάρτηση.

 Η μαμά μου πάντα μαγείρευε πολύ καλά. Και τα γλυκά της ήταν πολύ όμορφα. Τώρα τελευταία όμως γνωρίζω έναν άλλο άνθρωπο. Πιο δημιουργικό. Πιο δραστήριο. Και σαν μαμά πια καταλαβαίνω πως όλα αυτά που είχε μέσα της δεν προλάβαινε να τα δείξει. Γιατί πάντα είμασταν το κέντρο του κόσμου της. Και ακόμα είμαστε. Απλά μάλλον τώρα προλαβαίνει και να ανασάνει. Να δημιουργήσει. Να έχει ενδιαφέροντα πέρα απο μας. Και ανακάλυψα ότι οτι της αρέσει η ζαχαροπλαστική, η τεχνολογία, τα ζώα και η φωτογραφία. Σήμερα όμως θα δούμε μόνο τις γλυκές της δημιουργίες.

      Θα ξεκινήσω με σοκολατένιες τούρτες. Λίγοι μπορούν να αντισταθούν στη μαγεία της σοκολάτας. Και εμείς σαν οικογένεια της έχουμε αδυναμία.

Οι μικρές της δημιουργίες. Μινι γλυκάκια που σε βγάζουν ασπροπρόσωπο σε κάθε περίσταση. Ακόμα και σε βάπτιση με 250 άτομα όπου η μαμά μου είχε φτιάξει σε σφηνάκια αρκετές διαφορετικές γεύσεις και εντυπωσίασε. 

Παραδοσιακά γλυκάκια και τούρτες που κάνουν τη διαφορά στις οικογενειακές μας συγκεντρώσεις

Και τέλος η τούρτα αφορμή. Αυτήν είδα σήμερα στο ψυγείο και σκέφτηκα ότι της αξίζει μία αφιέρωση. Η διακόσμηση έγινε με σαντιγύ πάνω στην οποία σχεδίασε με χρώματα ζαχαροπλαστικης με τη βοήθεια οδοντογλυφίδας.

                              ΜΑΜΑ ΕΙΣΑΙ Η ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

Η χτεσινή μέρα ήταν για μένα πολύ σημαντική. Ηρθαν μνήμες από τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων στο μυαλό μου και όλη η οικογένεια απο την πλευρά της μητέρας μου μαζεύτηκε.

Ολα ξεκίνησαν λίγες μέρες πριν  όταν ο γιος μου αρνιόταν να πάει στη εκδήλωση του τζούντο. Ντρεπόταν και φοβόταν τι θα πουν οι άλλοι αν χάσει. Ο δάσκαλος με είχε όμως διαβεβαιώσει ότι σε αυτήν όλα τα παιδάκια θα έπαιρναν μετάλλια και σκοπός της ήταν να τους αναπτερώσει το ηθικό. Έπρεπε να σκεφτώ κάτι για να δεχτεί να πάει χωρίς να αισθανθεί μεγάλη πίεση. Ετσι οργάνωσα ένα μικρό πάρτυ για την γιορτή του πατέρα. Θα ερχόταν και ο παππούς , η γιαγιά και η θεία να τον δουν. Γυρίζοντας στο σπίτι θα είχαμε στολίσει για να κάνουμε έκπληξη σε μπαμπά και παππού. Δέχτηκε και άρχισαν οι προετοιμασίες.

Φτιάξαμε μικρές γραβάτες και τις περάσαμε σε κορδέλα. Γραψαμε και ''Χρόνια πολλά μπαμπάδες'' και ήταν έτοιμο να πάρει τη θέση του στον καθρέφτη.

Μετά διαλέξαμε την τούρτα πουκάμισο. Η γιαγιά έφτιαξε το παντεσπάνι και την Κυριακή το πρωί στολιστηκε με ζαχαρόπαστα.

Το τέλειο όμως ήταν πως λιγες μέρες πριν με ενημέρωσε η μαμά μου ότι θα έρχονταν από το χωριό η θεία (αδερφή της) , ο θειος και ο ξαδερφός μου. Ετσι είπαμε και στον άλλο μου ξάδερφο εδώ στην Αθήνα  και μαζευτήκαμε όλοι μαζί. Συνολικά είμασταν 12 άτομα. Και εκεί βλεποντας τους στο τραπέζι μου θύμισε τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων που μέναμε στο σπίτι της θείας και του θείου και μετά από το πρωινό μπάνιο στη θάλασσα τρώγαμε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι. Πόσο μου λείπουν αυτά τα καλοκαίρια. Ετσι και τώρα είμασταν και πάλι όλοι μαζί. Για την ακρίβεια είμασταν περισσότεροι.

Μετά το φαγητό η θεία μου θα πήγαινε στον αδερφό της. Και ενώ ο θείος μου περίμενε 2 άτομα  εμφανίστηκαν 4 αυτόκίνητα το ένα μετά το άλλο και 12 άτομα. Ετσι στα ξαφνικά είχαμε αποφασίσει να ακολουθήσουμε όλοι. Ετσι στα ξαφνικά  η βεράντα του γέμισε με αδέρφια, ανηψια και τις οικογένειές τους. Ξετρελάθηκε με την έκπληξη. Ολοι τραβούσαμε φωτογραφίες και είμασταν ενθουσιαμένοι. Γιατί μονο σε γάμους και βαπτισεις γίνονται κάτι τέτοια και εκεί κάποιος θα τρέχει γιατί θα είναι ο οργανωτής. Να ευχαριστήσω μάλιστα τους γιους μου που ενώ ήταν τα μόνα παιδιά δεν με κούρασαν καθόλου και με άφησαν να το απολάυσω. Αυτό το χαλαρό δεν είχε ξαναγίνει.

Και θα μείνει για πάντα στην καρδιά μου. Γιατί οι στιγμές με την οικογένεια είναι ανεκτίμητες. 

Μια ακόμη σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Το μικρό μας μωρό έμαθε φέτος να διαβάζει, να γράφει και να υπολογίζει. Μια χρονιά που πέρασε γρήγορα. Και δεν το λέω εγώ αυτό αν και το σκεφτόμουν. Εκείνος το έγραψε στην δασκάλα του. Στο γράμμα του της είπε ότι η σχολική χρονιά του φάνηκε οι 10 μήνες 4. Όταν ο χρόνος περνάει γρήγορα συνήθως έχουμε περάσει καλά. Και νομίζω ότι σε αυτές τις τρυφερές ηλικίες αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Ετσι θέλαμε να ευχαριστήσουμε τη δασκάλα με ένα δωρο από την καρδιά μας. Πέρσι είχαμε φτιάξει στις δασκάλες του νηπιαγωγείου κουτάκια από παπούτσια.

Φέτος  σκεφτήκαμε να κάνουμε μία κατασκευή με ξυλάκια. Αρχίσαμε λοιπόν το ψάξιμο και ο μικρός επέμενε να φτιάξουμε ένα σπιτάκι. Και μάλιστα διάλεξε αυτό.

πηγή

Εφαγα τον e-κόσμο να βρω την αρχική πηγή (όσο σίγουροι μπορούμε να είμαστε). Και έτσι ανακάλυψα την  diyfamily. Αλλά και εκείνοι είχαν εμπνευστεί από μία εταιρεία στην Ταιβάν τον οποίων τα kit κοστίζουν 150$.  Ετσι ξαναγύρισα στην σελίδα τους και ευτυχώς είχαν μία πολύ όμορφη κορνίζα και έδιναν δωρεάν τις οδηγίες.

Αυτή είναι η δική μας που μαζί φτιάξαμε και μία μολυβοθήκη για το γραφείο της δασκάλας μας.

Ευτυχώς (για μένα) φέτος ήταν η σειρά του μπαμπά μας να δημιουργήσει.

Του χρόνου μάλλον θα έχουμε την ίδια δασκάλα. Οπότε θα είναι μια εύκολη και ευχάριστη χρονιά. Ως τοτε να έχουμε ένα Καλό Καλοκαίρι!

Τώρα που τελειώνουμε την  πρώτη Δημοτικού είπα να κάνω έναν απολογισμό. Καλά δεν την τελειώνω εγώ αλλά και εμένα μου ξεφεύγει να μιλάω στον πληθυντικό όπως σε πολλούς γονείς.

Άρχισα λοιπόν να μετράω.
56 μολύβια,
23 γόμες,
12 ξύστρες,
5 κουτιά ξυλομπογιές και
7 κουτιά μαρκαδόρους.

Όλα αυτά χρειάστηκε το παιδί μου  για να μάθει τις πρώτες του βασικές γνώσεις. Βιβλία να έγραφε δεν θα ήθελε τόσα! Οσες έχουν ή είχαν παιδιά στη  πρώτη με καταλαβαίνουν. Έδινες το πρωί 2 μολύβια και γύριζε μισό. Και καλά αυτά που χάνονταν. Τα μισά πότε πρόλαβαν και μίκρυναν έτσι. Η γόμα που χρησιμοποιούσα και ήταν η τελευταία μου και την έδωσα το πρωι  πως γύρισε  πως γύρισε  τόσο μικρή και στρογγυλεμένη;

Μην το ψάχνετε δεν έχει νόημα. Πάντα υπάρχει η δικαιολογία. Αλλά και η απάντηση της δασκάλας ότι όλο το τμήμα αρέσκεται να ξύνει ταυτόχρονα. Είναι από τα λίγα πραγματα που απολαμβάνουν να κάνουν σαν ομάδα. Α και να φτιάχνουν μακαρόνια. Με τις γόμες.Τώρα τελευταία η δασκαλα θα ψάχνει τις λευκές κόλλες. Ερχονται καθημερινά σε μας αλλά και σε άλλα σπίτια σε μορφή καραβιών (στόλο έχουμε)

Οπότε και εγώ το σκέφτηκα και αποφάσισα να του δίνω όσα θέλει αρκεί να μου επιστρέφει τα ξυσίματα και τα σβησίματα. Και φυσικά θα τα εκμετάλευτουμε για κατασκευές με τα παιδιά.

                                                                      Να μερικές ιδέες

                                                                          πηγή

                                                                            πηγή


Όποιος από σας ξέρει τι να κάνω και με τα γομομακαρονάκια να στείλει την ιδέα του παρακαλώ!

Εδώ και πολύ καιρό περνούσαμε έξω από την παιδική χαρά που είναι δίπλα στο ''Mall"". Βιαστικά κοιτώντας από το αυτοκίνητο μας φαινόταν μεγάλη με πολλά παιχνίδια. Παντα είχε  κόσμο. Την λαχταρούσαμε μπορώ να πω αλλά δεν είχαμε καταφέρει να πάμε. Μάλιστα μία φορά και ενώ είχαμε κατέβει από το αυτοκίνητο μας και ήμασταν έτοιμοι να μπούμε πήραν οι γείτονες να μας πουν ότι από το σπίτι τρέχουν νερά. Μην φανταστείτε σπασμένους σωλήνες απλά έχουμε ένα αρκετά έξυπνο σκυλί  που άμα του τελειώσει το νερό ανοίγει από μόνο του την βρύση. Το κακό είναι ότι δεν έχει μάθει να την κλείνει κιολας! Ετσι ματαιώθηκε εκείνη η επίσκεψη.

Την Κυριακή όμως αποφασίσαμε να πάμε. Φτάνοντας εκεί ήταν μία οικογένεια μόνο.  Μπήκαμε με χαρά αλλά αμέσως συναντήσαμε  έναν ξεχειλισμένο κάδο από σκουπίδια! Πιο κάτω μισογεμάτοι οι υπόλοιποι κάδοι. Μα καλά σκέφτηκα πόσο δύσκολο ήταν να πάει κανείς λιγο πιο κάτω να πετάξει τα σκουπίδια του;

Τα παιχνίδια ήταν σε αρκετά καλή κατάσταση. Οχι τόσα πολλά  όπως το είχαμε φανταστεί και μαλιστα ο γιος μου  είπε οτι επαναλαμβάνονταν τα ίδια και τα ίδια. Αυτό να σας πω δεν με χάλασε και πολύ. Είχαν και δάπεδο ασφαλείας  καθαρό και σίγουρα και μία κούνια ακόμα μπορεί να δώσει μεγάλη χαρά σε ένα παιδί.

Πάω λοιπόν  να αφήσω τα πράγματά μου στο παγκάκι αφού δεν είχε και κόσμο να φοβάμαι για την ασφάλεια τους και αντικρύζω δεκάδες αποτσίγαρα και γυαλιά από σπασμένα μπουκάλια. Καταλαβαίνετε ότι εκτός από τους μικρούς θαμώνες με τους γονείς τους η παιδική χαρά έχει και νυχτερινούς επισκέπτες. Μπορείτε να μου πείτε όμως τι μας κοστίζει  να παίρνουμε τα σκουπίδια και τα αποτσίγαρά μας μαζί μας φεύγοντας;

Πιο κάτω είχε ένα μέρος με άμμο. Ενα τετράγωνο στη μέση και μικρές κερκίδες που θα βόλευαν πολύ το γονιό να κάθεται και να καμαρώνει τα παιδιά του να παιζουν με την άμμο. Αυτό ήταν και το πιο δύσκολο κομμάτι της επισκεψης. Γιατί πως να καταλάβει ένα δίχρονο ότι δεν μπορεί να παίξει εκεί γιατί έχει σκουπίδια και σπασμένα γυαλιά όταν τόσοι ενήλικες αδυνατούν να  κατανοήσουν την επικινδυνότητα της πράξης τους;   Πως να εξηγήσεις σε ένα παιδί ότι αυτό που φτιάχτηκε με προοπτική τη χαρά μπορεί να τον οδηγήσει στο νοσοκομείο;

Τέλος θα ήθελα να προσθέσω και να παρακαλέσω τους αρμόδιους να παρέμβουν. Το μόνο που χρειάζεται η συγκεκριμένη παιδική χαρά είναι καθάρισμα και λίγο περιποίηση στα παρτέρια. Ξέρω ότι δεν είναι καιρός για σπατάλες  αλλά μια μικρή παρέμβαση θα ήταν αναγκαία.  Ας σκεφτούμε όλοι όμως τις ευθύνες μας. Είναι τόσο εύκολο να αλλάξεις τα πράγματα. Αρκεί να το θες.

Δεν θέλω όμως να σας απογοητέυσω μόνο. Ετσι για να δούμε και την άλλη πλευρά να σας πώ ότι στον δήμο Πεύκης στον Αγιο Παντελεήμονα επισκεφτήκαμε μια παιδική χαρά άψογη. Ο χώρος καταπληκτικός μες στο πράσινο. Πολλά παιχνίδια , περιποιημένα παρτέρια , ειδικά δαπεδα και λάμπες μανιτάρια και πασχαλίσες αν θυμάμαι καλά. Πήγαμε εκεί τη  Μεγάλη Βδομάδα. Κάτσαμε αρχικά σε ένα καφέ  εκεί κοντά με φίλους και μόλις άρχισαν οι πρώτες γκρίνιες από τους μικρούς της παρέας μετακομίσαμε   δίπλα για παιχνίδι. Μετά δεν ξαναείδα τους φίλους μου. Ο καθένας έτρεχε πίσω από ένα πιτσιρίκι. Μόνο νοήματα και γέλια από μακριά. Εδώ πρόλαβα δύο φωτογραφίες με τα παιδιά. Άλλωστε είχε κόσμο, οπότε επέλεξα να δανειστώ την φωτογραφία. σας συνιστώ να την επισκεφτείτε. Θα περάσετε υπέροχα μικροί και μεγάλοι.

πηγή φωτογραφίας