Πριν από αρκετά χρόνια - καλά μην καρφωνόμαστε όχι και τόσα πολλά- ξεκίνησα για την Σάμο για σπουδές. Εκεί λοιπόν από την πρώτη μέρα κόλλησα με ένα ξανθό κορίτσι την Μαρία. Μαζί στα μαθήματα, μαζί για φαγητό ,μαζί από το πρωί μέχρι το βράδυ. Στην αρχή που δεν ξέρεις κανέναν πιστεύω κάνεις τις καλύτερες φιλίες. Aν με ρωτήσετε αν ταιριάζαμε θα σας πω και ναι και όχι. Είχα όμως καταλάβει ότι αν και η καθημερινότητα μας δεν ήταν η ίδια κάποιες βασικές φιλοσοφίες για τη ζωή ήταν σταθερές και για τις δυο μας.
Και φτάσαμε να είμαστε ακόμα φίλες με το αυτοκολλητάκι των πρώτων ημερών. Εγώ παντρεύτηκα και έκανα παιδιά πρώτη. Και η Μαρία ήταν εκεί. Να με βοηθάει, να τρέχει , να σερβίρει, να δίνει μπομπονιέρες, να φυλάει το σπίτι στην τελευταία βάπτιση για να μην μείνει το γκαρσόνι μόνο του και από καλεσμένη να ξεποδαριάζεται. Όταν λοιπόν έμαθα ότι ταν έγκυος της είπα ''Θα μου πεις όταν είναι η βάπτιση να στην οργανώσω εγώ. Είναι η σειρά μου να τρέξω.''
Με πήρε, λοιπόν πριν 2 μήνες και μου λέει ''Θα τα αναλάβεις;'' Πανικοβλήθηκα λίγο γιατί η ημερομηνία ήταν τόσο κοντά αλλά δεν λέω ποτέ όχι σε προκλήσεις. Πήγα , λοιπόν στο σπίτι της να συζητήσουμε το θέμα. Η νονά είχε ήδη επιλέξει κουτί βαπτιστικό σε σχήμα μηχανής και τα μαρτυρικά είχαν αεροπλανάκι. Και σαν να μην έφτανε αυτό ήρθα και εγώ σαν έξυπνη και πρόσθεσα τον Μίκυ στο παιχνίδι. Μέσα στο αεροπλάνο ή πάνω στην μηχανή εννοείται. Αν καταφέρετε να βρείτε αντικείμενα για βάπτιση που να τα συνδυάζουν να μου το πείτε και εμένα. Πριν πανικοβληθεί κανείς πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικούς. Και είμαι τυχερή γιατί γνώριζα τους κατάλληλους. Έτσι επικοινώνησα με τη Σίνα του γνωστού
Είμαι παιδί και του καινούργιου
Sugar and pearls .
Δημιουργήθηκε λοιπόν αυτό το προσκλητήριο στο οποίο στην εξωτερική πλευρά είναι ο Μίκυ στην εξοχή και δίπλα του μια κατακόκκινη μηχανή. Το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή.
Το εσωτερικό ήταν ριζόχαρτο στο οποίο εκτυπώθηκε το κείμενο την βάπτισης και ο Μίκυ ιπτάμενος να αναγγέλλει το όνομα του παιδιού.
Και έρχεται η μέρα της βάπτισης. Έξω από την εκκλησία στήθηκε ένα μικρό τραπεζάκι να υποδεχτεί τους καλεσμένους και να δεχτεί τις ευχές τους .
Ένας καμβάς ετοιμάστηκε με ζωγραφική και decoupage για να στολίσει το χώρο και αργότερα το δωμάτιο του μικρού.
Το ευχολόγιο είχε ξύλινο εξώφυλλο με χαραγμένο το όνομα με πυρογραφία. Κορδέλες και δαντέλες έδωσαν χρώμα αλλά και το αεροπλανάκι που ζωγραφίστηκε στο κέντρο έδωσε μια παιχνιδιάρικη διάθεση. Στην κατασκευή του με βοήθησαν πολύ ο πεθερός μου και ο άντρας μου και το χάρηκα πολύ σαν αποτέλεσμα.
Αν και μας έκανε πολύ καλό καιρό προτίμησα να στήσω το τραπέζι με τις μπομπονιέρες μέσα στην εκκλησία γιατί φοβήθηκα. Είχε πολύ κόσμο στην πλατεία!
Είχα ζητήσει από την Αναστασία του
Ραφτάδικο να μου φτιάξει ένα μαξιλαράκι σχετικό με το θέμα της βάπτισης και να βάλει το όνομα του παιδιού. Το αποτέλεσμα μάγεψε τους πάντες!
Για τις μπομπονιέρες μετά από πολλές ώρες διαδικτυακής αναζήτησης απευθύνθηκα και πάλι στην γυναίκα που είχε φτιάξει και των δικών μου παιδιών. Από εκεί προμηθευθηκαμε το αεροπλανάκι και τα καλάθια αλλά είχα την φαεινή ιδέα να τις φτιάξω μήνη μου. Η Σίνα ευτυχώς με έστειλε στους κατάλληλους ανθρώπους για τα τούλια και τις κορδέλες και ο άντρας μου και η πεθερά μου με βοήθησαν να τις δέσω καθώς ήταν 250 και η διαδικασία ήταν χρονοβόρα.
Οι παιδικές μπομπονιέρες ήταν μικρά καμβαδάκια με το όνομα κάθε παιδιού απάνω. Ανυπομονούσαν όλα να τελειώσει η βάπτιση για να τα παραλάβουν.
Τα γλυκάκια ανέλαβε η μανούλα μου που σας έχω ξαναμιλήσει για τις γλυκές τις δημιουργίες. Και φυσικά οι καλεσμένοι έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι από τα ολόφρεσκα ,χειροποίητα γλυκάκια.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με βοήθησαν , τα παιδιά μου που με ανέχτηκαν και τους γονείς που με εμπιστεύθηκαν.
Να μας ζήσεις Νίκο και να είσαι ευτυχισμένος ,υγιής και καλότυχος.
