ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΒΡΑΧΑΚΙΑ.
http://tribes.wordpress.com/2008/07/29/prota-mpania/
Xτες είχα την δεύτερη περιπέτεια με νοσοκομείο με το γιο μου. Η πρώτη ήταν πριν 2 χρόνια που έβαλε μια ψηφίδα στη μύτη του και προσπαθούσαμε να την βρούμε.
Είχαμε πάει και πάλι για μπάνιο. Η μέρα είχε ξεκινήσει στραβά αλλά
δεν το περιμένεις ότι θα συνεχιζόταν έτσι. Ο Γιώργος έκανε το μάθημα του και ήθελε
να κάτσει και στο επόμενο τμήμα. Στα μισά όμως δεν άντεξε μιας και η θάλασσα είναι
ακόμα λίγο κρύα εκεί και βγήκε. Τον περίμενα στο κολπάκι ,μιλήσαμε με ένα κοριτσάκι
και ξεκινήσαμε να περάσουμε τα βραχάκια να πάμε διπλά στην παραλία. Του είπα να
πάρει την πετσέτα. Εκείνος αρνήθηκε αλλά εγώ επέμενα .Του την έβαλα στην πλάτη
και μόλις την έπιασε, έπεσε κάτω και άκουσα ένα θόρυβο καθώς το κεφαλάκι του ακουμπούσε
τους βράχους. Την ίδια ώρα όλη η παραλία πρέπει να άκουσε την τσιρίδα μου. Κοίταξα
κατευθείαν στα δόντια και ανακουφίστηκα όταν δεν είδα αίμα.
Η δεύτερη μάτια όμως έδειξε ένα σκίσιμο στο σαγόνι .Το παιδί
άρχισε να κλαίει και να με βρίζει. Το πηρά αγκαλιά και τον ρώτησα. ''Τι σου έκανα;''.
Μου απάντησε
" Δεν με κράτησες. Και
μου έδωσες την πετσέτα και μπερδεύτηκα και έπεσα.'' Ήδη τον είχα αρπάξει
και προχωρούσαμε. Μια γυναίκα άρπαξε τα πόδια του και τον πήγαμε κοντά στα πράγματα
μας. Βάλαμε μια πετσέτα με ένα κρύο μπουκάλι νερό και μια φίλη μάζεψε τα πράγματα
,έντυσε τον αδελφό του και φύγαμε για το κέντρο υγείας.
Πέρασα από το σπίτι ,πηρά τα βιβλιάρια και την κουμπάρα από διπλά
και φύγαμε. Στο κέντρο υγείας περίμενε και ο μπαμπάς του - που τον είχαμε
ειδοποιήσει ήδη- αλλά όταν τον εξέτασαν μας έστειλαν στο Παίδων.
Έτσι τώρα έχουμε 4- 5 ράμματα και δυστυχώς θα χάσει τα υπόλοιπα μαθήματα.
Στην αρχή φοβήθηκα ότι δεν θα θέλει την θάλασσα αλλά ευτυχώς κατηγορηθήκαν τα βραχάκια
και η μαμά. Αντίθετα περιμένει πως και πως να ξαναπάει στη θάλασσα .
Προσοχή λοιπόν στα βραχάκια για όμορφα σαγoνάκια.
(Περαστικά μωράκι μου!)
About the Author
.jpg)
9 comments
Περαστικά να είναι και όπως λένε και οι παλιοί με κάθε χτύπημα μεγαλώνουν τα παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα μωρέ τον καημενούλη! Περαστικά του! Σε 10 μέρες θα'ναι μια χαρά και σε 10 χρόνια θα'χει σημαδάκι γοητείας..όπως ο Dylan από το Beverly Hills! (ελπίζω να χαμογέλασες λίγο ;-) )
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω πολυ κοριτσια
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα το είδα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά στο αντράκι σου.
Αχ αυτές οι μαμάδες που φταίνε για όλα και είναι εκεί για όλα!
Δώστου ένα μεγάλο φιλί και όλα θα περάσουν....
Οχι ενα πολλα δινει η μαμα τις τελευταιες δυο μερες και με εκμεταλευεται λιγο.Αλλα αν δεν το κανει τωρα ποτε θα το κανει; Ευτυχως δεν ποναει πια.Σαν να εχει μουσακι μοιαζει και μου φαινεται σαν να εγινε αντρακι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσοχή, μεγάλη προσοχή θέλει. Αντιολησθητικά παπουτσάκια και πάλι το νου μας και τα μάτια μας 14. Απλώς μη μαστιγωνεσαι μανούλα. Ατυχήματα συμβαίνουν ούτως ή άλλως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχου μωρέεεεεεεεεεεεε....................................ο καημένος.........περαστικά και άλλο κακό να μην σας βρει.
ΑπάντησηΔιαγραφή(από το πάρτυ έρχομαι http://ginamegoneis.blogspot.gr/2014/05/link-party-5.html)
Πω πω, είναι πράγματι πολύ τρομαχτικό να βλέπεις το παιδί σου με αίματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήολα καλα σας ευχομαι.....
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό το πάρτυ έρχομαι http://ginamegoneis.blogspot.gr