.

.

Μου λέιπουν ήδη!

By 7/12/2013 , ,



Άλλο ένα καλοκαίρι με στερητικά συμπτώματα μαμάς. Θυμάστε πέρσι που το μεγάλο μου ζουζούνι αφού χτύπησε στα βραχάκια  και πήρε για παράσημο 5 ραματάκια έφυγε για διακοπές στο χωριό μακριά από τη μαμά;



Ε φέτος πήραμε πάλι παράσημο. Δυο ραματάκια αυτή τη φορά  σε σύγκρουση με μπαλκονόπορτα.  Ήταν 11 το βράδυ και όταν τον πλησίασα δεν φαινόταν κάτι αρχικά.  Αλλά όταν πήγα να τον χαιδέψω στο κεφάλι φρίκαρα. Αίμα γέμισε το χέρι μου. Τον βουτάει ο άντρας μου στο μπάνιο και εγώ χωρίς καν να τον δω βούτηξα τον μικρό και σε δευτερόλεπτα τον είχα αφήσει στην νονά του από δίπλα. Γύρισα κλείδωσα το σπίτι και φύγαμε.  Σαν να με κυνηγούσε ο χρόνος. Δεν νοιάστηκα για τον μικρό. Ευτυχώς ήμουν σίγουρη ότι ήταν σε καλά χέρια. Αλλά δεν κοίταξα και τον μεγάλο καθόλου. Ήξερα ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο από τον μπαμπά του. Ενεργούσα ενάντια στο χρόνο. Ήθελα να βεβαιωθώ. Να τον δει γιατρός και να μην κάνω εικασίες. Πρέπει να έκανα χρόνο ρεκόρ. Ήμουν σίγουρη  ότι από το κέντρο υγείας θα μας ξαναστείλουν στο Παίδων αλλά ευτυχώς την γλυτώσαμε. Ο γιατρός- παπάς είχε και ελαφρύ χέρι και τον αντιμετώπισε με υπομονή και αγάπη.  Το παιδί τον λάτρεψε. Βέβαια όλο το προσωπικό του μιλούσε ,τον ενθάρρυνε γιατί ξέροντας τι τον περιμένει δεν δεχόταν με τίποτα. Αλλά ευτυχώς πέρασε.

Και όπως και πέρσι έφυγε και φέτος για το χωριό μόλις έβγαλε τα ράμματα.  Και αυτή τη φορά πήρε και τον αδερφό του μαζί. Διπλό το χτύπημα για την μάνα. Πέρσι το είχα ρίξει στις κατασκευές. Έβαφα ότι έβρισκα στο σπίτι.







Και φέτος λοιπόν με βλέπω να σας βομβαρδίζω με κατασκευές τις επόμενες μέρες. Έχω ήδη πολλά στο μυαλό μου. Δεν θα μου ξεφύγει τίποτα άβαφο!!!

Προχτές λοιπόν που ήταν η τελευταία μέρα που περάσαμε μαζί (αφού χτες δούλευα) τους έκανα πολλά χατίρια.

Κρέπες θελαν τα μωρά μου. Ένα βουνό η μαμά.



Με μερέντα για πρωινό  και ζαμπόν τυρί για το βράδυ.




Το μεσημέρι κοτόπουλο με ριζάκι λες σερβιρισμένο λες και ήταν η κριτική επιτροπή του  Μaster shef.



Και το απόγευμα παγωτό με συνταγή από την Ερμιόνη. Να την δοκιμάσετε οπωσδήποτε. Κατενθουσιάστηκαν. Έφαγαν από 3 ξυλάκια ο καθένας. Ευτυχώς ήταν μικρά.




Όπως καταλαβαίνετε όταν είναι να φύγουν τα μικρά μου πρέπει με κάτι να ασχολούμαι.  Πάω να κλάψω αγκαλιά με το υπόλοιπο παγωτό!









, ,

About the Author

Lorem ipsum dolor sit amet, cotur acing elit. Ut euis eget dolor sit amet congue. Ut vira codo matis. Sed lacia luctus magna ut sodales lorem.

You Might Also Like

17 comments

  1. Ελπίδα - two boys and hope12 Ιουλίου 2013 στις 8:48 μ.μ.

    Κουράγιο μάνα!!! Ελπίζω το παγωτό να απαλύνει το πόνο σου!! υπομονή και θα περάσουν οι μέρες!! πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. MyHappinessProject - Beauty Project12 Ιουλίου 2013 στις 9:30 μ.μ.

    Σε νιώθω....εγω μετράω 20 μέρες μακριά του. Όχι τίποτα άλλο δεν μιλάει ακόμα, δεν λέει παρά μόνο λεξούλες και στο τηλέφωνο ακούω μόνο το γέλιο του, και καμία άσχετη λεξούλα... Χαλί μαύρο είμαι και ταυτόχρονα νιώθω χαρά για το άλλο μπεμπε που είναι στο δρόμο... Αντε άλλες 20 μέρες και θα είμαι κοντά κοντά του!!!! ΚΑΛΗ μας υπομονή! xxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. DIMI12 Ιουλίου 2013 στις 11:32 μ.μ.

    Αυτό τό παγωτό τής Ερμιόνης,θά γραφτεί στήν ιστορία Μαρία μου!!!Φοβερό!!!
    Υπομονή,καί θά περάσουν πολύ γρήγορα οι μέρες νά ξανάρθουν τά παλλικάρια σου πάλι πίσω!!!
    Καλό Σ/Κ!!!Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Momma's daily life12 Ιουλίου 2013 στις 11:43 μ.μ.

    τωρα αν περιμενεις να ακουσεις λογια παρηγοριας απο εμενα ...δεν το εχω φιλεναδα! το θεωρω αδιανοητο να αποχωριστω την μικρη και ελπιζω να μην με αξιωσει ο Θεος να το ζησω γιατι με βλεπω να παραιτουμαι απο δουλεια, να τρεχω σαν τον Βεγγο αρκει να μαι μαζι της. Είμαι σίγουρη οτι τωρα που θα ρθει με το καλο ο μικρος, θα γινει ακομα πιο δυσκολο εστω και σαν σκεψη.
    Υπομονή και ελπιζω να βρεις πολλες παρεουλες για καφεδακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. fotolabida maria13 Ιουλίου 2013 στις 7:44 π.μ.

    ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ !! ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΟΡΑΚΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ!!!!!ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ Σ/Κ!!!!ΦΙΛΙΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Katerina V • Pause blog13 Ιουλίου 2013 στις 4:59 μ.μ.

    Τι γλυκιά μανούλα είσαι εσύ..! Δεν θα πας να τους βρεις κάποια στιγμή;; Υπομονή!! Τώρα είναι καιρός να κακομάθεις τον εαυτό σου!! πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαρία Έλενα14 Ιουλίου 2013 στις 3:17 μ.μ.

    Κουράγιο. Θα περάσουν οι μέρες.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Pepi14 Ιουλίου 2013 στις 11:03 μ.μ.

    Να σου πω κάτι να σου απαλύνω λίγο την στενοχώριά σου?? Ακόμη και να μεγαλώσουν , πάλι θα σου λείπουν!!!!! Μη σου πω και πιο πολύ!!!!! Φιλάκια, καλή μου και το παγωτό με ..ρέγουλα!!! χαχαχα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Dimitra•Counting SΜiLES14 Ιουλίου 2013 στις 11:04 μ.μ.

    Αχ γλυκια μου μανουλομανιτσα θα περασουν οι μερες και θα τα ξαναδεις τα αντρακια σου. Καλα εκανες και τους ικανοποιησες ολες τις αμαρτωλες απαιτησεις. Χα χα χα
    Να χαιρεσαι που ειναι μες τη φυση και περνανε καλα. Ο χρονος κυλα γρηγορα. Μην μου ανησυχεις:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ερμιόνη15 Ιουλίου 2013 στις 3:57 μ.μ.

    Έλα βρε Μαράκι, φαντάζομαι το άγχος σου και την τρομάρα σου μέχρι να σας πουν ότι όλα είναι καλά με τον μικρούλη. Αίμα, ράμματα, καθόλου ευχάριστες καταστάσεις... Ευτυχώς που πέρασε και αυτό.
    Πώς να μη σου λείπουν τα ζουζούνια σου... είναι δύσκολο να είσαι μακριά τους, αλλά είναι έτσι οι καταστάσεις που δεν γίνεται αλλιώς. Το σημαντικό είναι ότι θα περάσουν όμορφα!
    Φιλιά πολλά!
    ΥΓ. Ευχαριστώ πολύ για την αναφορά! Χαίρομαι που σας άρεσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Owl Mommy Βέρα15 Ιουλίου 2013 στις 4:44 μ.μ.

    Βουρ στις κατασκευές λοιπόν! Άντε, φάε και το παγωτό να γλυκαθείς και κανόνισε εξόδους!
    Φιλάκιαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Unknown16 Ιουλίου 2013 στις 1:23 μ.μ.

    Κουράγιο μανούλα!!!
    Και προσοχή στα παγωτά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. nifi petheras17 Ιουλίου 2013 στις 9:39 μ.μ.

    Μόλις φας το παγωτάκι σου, αν θέλεις πέρνα από το blog μου να παραλάβεις ένα βραβειο που έχω για σένα!! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος19 Ιουλίου 2013 στις 1:32 μ.μ.

    ΑΧ!............ΣΕ ΝΙΩΘΩ!ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ...........ΩΣ ΜΑΝΑ.......
    ΩΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΤΩΡΑ.ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΣΑΝ ΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΟΣΟ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΙΝΑΙ.ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΟΤΑΝ ΤΡΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΑΙΜΑΤΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ. ΑΥΤΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ!(ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΤΕΙΡΩ)
    ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ!.....Α ΔΩΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΠΑΓΩΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΤΟ ΧΩ ΜΑΚΡΥΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος19 Ιουλίου 2013 στις 1:38 μ.μ.

    ΑΧ!............ΣΕ ΝΙΩΘΩ!ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ...........ΩΣ ΜΑΝΑ.......
    ΩΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΤΩΡΑ.ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΣΑΝ ΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΟΣΟ ΠΟΝΑΝΕ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΑΚΙΝΔΥΝΑ ΕΙΝΑΙ.ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΟΤΑΝ ΤΡΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΑΙΜΑΤΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ. ΑΥΤΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ!(ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΤΕΙΡΩ)
    ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ!.....Α ΔΩΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΠΑΓΩΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΤΟ ΧΩ ΜΑΚΡΥΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος19 Ιουλίου 2013 στις 1:41 μ.μ.

    ΑΧ!............ΣΕ ΝΙΩΘΩ!ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ!...........ΩΣ ΜΑΝΑ.......
    ΩΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΤΩΡΑ. ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΣΑΝ ΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΟΣΟ ΠΟΝΑΝΕ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΑΚΙΝΔΥΝΑ ΕΙΝΑΙ.ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΟΤΑΝ ΤΡΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΑΙΜΑΤΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ. ΑΥΤΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ!(ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΤΕΙΡΩ)
    ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ!.....Α ΔΩΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΠΑΓΩΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΤΟ ΧΩ ΜΑΚΡΥΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή