Parentslandgr

Τα παρακάτω δωράκια φτιάχτηκαν για ένα μικρό αγόρι που βαπτίστηκε το καλοκαίρι και μένει μόνιμα στο εξωτερικό με τους γονείς του. Και επειδή η μαμά του μου εκμυστηρεύτηκε ότι θέλει να δώσει άρωμα ελληνικό και θαλασσινό στο δωμάτιο του έφτιαξα δύο διακοσμητικά εμπνευσμένα από την ελληνική θάλασσα.

Ο στολισμός του ξύλου έγινε με ζωγραφική αλλά και decoupage. Προστέθηκε σχοινί σε μπλε χρώμα καθώς και ο μηχανισμός.

Από το ίδιο σχοινί έφτιαξα μία δέστρα κουρτίνας που μοιάζει με ναυτικό κόμπο την οποία στόλισα με μία άγκυρα.

Ευελπιστώ φέτος το καλοκαίρι να καταφέρω να φτιάξω και άλλα αντικείμενα για το δωμάτιο του μικρού Νικόλα μας. Και αυτός και η μαμά του μου λείπουν πολύ.

Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη γιατί διοργανώνουμε έναν διαγωνισμό για τους αναγνώστες μας.

Πριν από λίγο καιρό έτυχε να μιλήσω με μία παιδική μου φίλη για την καινούργια της επιχειρηματική δραστηριότητα να φέρνει πανέμορφα φορέματα για μικρές πριγκίπισσες!

Σαν μανούλα που είναι ξέρει ότι οι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους σε λογικές όμως τιμές ώστε να μπορούν να τους το προσφέρουν. Έτσι γεννήθηκε το Mysweetheartswardrobe. Επισκεφτείτε τη σελίδα της στο facebook. Εγώ ειλικρινά ενθουσιάστηκα όταν τα είδα. Γι' αυτό αποφασίσαμε να δώσουμε την ευκαιρία σε ένα μικρό κοριτσάκι να κερδίσει ένα υπέροχο φόρεμα.

Η σελίδα λοιπόν Μy Sweethearts Wardrobe προσφέρει στην σελίδα μας ParentsLandGr και σε μια τυχερή μανούλα ένα από τα δύο φορεματάκια του διαγωνισμού. Τα διαθέσιμα νούμερα είναι από 2 έως 6 ετών.

a Rafflecopter giveaway

Εσείς πιο από τα δύο προτιμάτε;;;

Σε λίγο καιρό θα αρχίσει η περίοδος των βαπτίσεων. Οι νονοί έχουν ήδη αρχίσει να ετοιμάζονται και να ψάχνουν τα ρουχαλάκια και τα βαπτιστικά παπουτσάκια που θα φορέσουν τα βαπτιστήρια τους.

Αυτό που πρέπει να αναλογιστούν οι νονοί και να συζητήσουν με τους γονείς του παιδιού πριν αγοράσουν τα παπουτσάκια είναι αν θέλουν το ζευγάρι αυτό να το κρατήσουν σαν ενθύμιο ή αν επιθυμούν με αυτό να κάνει τα πρώτα βηματάκια το παιδί.

Και επειδή οι περισσότεροι είμαι σίγουρη ότι θα σκεφτείτε πιο πρακτικά ας δούμε μερικά tips για την επιλογή μας.

Αποφύγετε τα πολύ επίσημα παπουτσάκια. Ναι, είναι εντυπωσιακά αλλά οι μικροί μας φίλοι δεν θα έχουν πολλές ευκαιρίες να τα φορέσουν. Το ποδαράκι τους μεγαλώνει μέρα με την ημέρα και πολύ σύντομα θα είναι πολύ μικρά για τα ποδαράκια τους.

Επιλέξτε παπούτσια που να αγκαλιάζουν την μικρή πατουσίτσα. Να είναι κλειστά από μπροστά και να προστατεύουν την φτέρνα. Τα πρώτα βηματάκια των μικρών μας είναι πάντα ασταθή γι αυτό και πρέπει να προσέξουμε για τραυματισμούς.

Η σύνθεση του παπουτσιού για μωρά είναι εξίσου σημαντική. Καλό είναι να προτιμάμε παπούτσια με στέλεχος ,επένδυση και εσωτερική σόλα από δέρμα ώστε να μην μυρίζουν και να αποφευχθεί η πιθανότητα να παρουσιαστούν μύκητες.

Είναι επίσης πολύ χρήσιμο να σκεφτούμε και πρακτικά ζητήματα που θα λύσουν τα χέρια της μαμάς. Γι αυτό και επιλέγουμε παπούτσια με σκρατς ή φερμουάρ.

Για να είναι εύκολο να φορεθουν καθημερινά τα παπούτσια πρέπει να είναι σε χρώματα που να ταιριάζουν με τα περισσότερα ρούχα των μικρών μας. Για τα αγόρια ιδανική λύση είναι τα παπούτσια που έχουν μπεζ, γαλάζιο και γκρι ταιριασμένα σε ένα παπούτσι. Για τα κορίτσια ροζ, μπεζ, κίτρινο είναι σίγουρο ότι κυριαρχεί στην γκαρνταρόμπα τους. Φυσικά και για τα δύο το λευκό είναι all-time classic. Και μην ανησυχείτε για τα ανοιχτόχρωμα χρώματα. Σε αυτήν την ηλικία δεν συχνάζουν σε μέρη που μπορούν να τα λερώσουν ή να τα καταστρέψουν!

Τέλος μην ανησυχείτε ότι με αυτούς τους περιορισμούς δεν θα καταφέρετε να ακολουθήσετε το θέμα της βάπτισης. Θα μπορέσετε εξίσου εύκολα να βρείτε σε ναυτικό στυλ, με πεταλούδες αλλά και μοδάτές μπαλαρίνες για κορίτσια με έντονη προσωπικότητα.

Το πιο σημαντικό όμως είναι να τα προσφέρετε με αγάπη και να συνεχίσετε να είστε δίπλα στα παιδιά όχι μόνο στα πρώτα τους βηματάκια αλλά για μια ζωή.

Ο μικρός μου ήρθε μία μέρα από το σχολείο κουβαλώντας το παρακάτω καραβάκι ψτιαχμένο από κουτί γάλατος. Και εκεί είναι που είδα μία άλλη μουρίτσα να κατσουφιάζει. Τί έχεις τον ρώτησα; Μα γιατί μόνο στο σχολείο του μικρού κάνουν τέτοιες κατασκευές; Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά και υποσχέθηκα να κάνουμε τα δικά μας καραβάκια.

Βάψαμε λοιπόν δύο κουτιά γάλα. Ο μεγάλος το ήθελε πειρατικό αρα και μαύρο. Ο μικρός αρχικά ξεκίνησε να το κάνει πράσινο αλλά μετά η επιρροή του μεγάλου ήταν αρκετή ώστε να αλλάξει απόφαση και έτσι προσθέσαμε και μαύρο.

Κόψαμε χαρτόνια κανσόν για την θάλασσα, τη βάση και τα πανιά. Καρφώσαμε τα πανιά σε δυο ξυλακια για σουβλάκια και τα κολλήσαμε όλα στο κουτί.

Ο στόλος μας ήταν έτοιμος! Έτοιμοι για ναυμαχία. Κάντε το με τα παιδιά. Θα ενθουσιαστούν και θα περάσουν δημιουργικά το χρόνο τους.

Οι απόκριες είναι μια πολύ χαρούμενη και κεφάτη περίοδος. Είναι καιρός για διασκέδαση , πάρτι και καρναβάλια! Όταν ήμουν μικρή κάναμε διακοπές σε ένα χωριό στη Λακωνία. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή διοργανώνουν το δικό τους καρναβάλι. Με άρματα, γκρουπ και πολύ κέφι.

Στις Κροκεές εδώ και 53 χρόνια ξεφαντώνουν και με εθελοντική εργασία καταφέρνουν κάθε χρόνο να μαγεύουν μικρούς και μεγάλους.

Στο καρναβάλι μάλιστα συμμετέχουν όσοι το επιθυμούν. Μικροί , μεγάλοι αλλά και επισκέπτες αρκεί να το έχουν δηλώσει.

Με φαντασία και χιούμορ θα σχολιάσουν την επικαιρότητα και θα δώσουν μια νότα χαράς στην καθημερινότητα.

Δύο φορές μάλιστα συμμετείχα στο καρναβάλι όχι μόνο σαν θεατής. Τη μία ήμουν χορευτής lambada (εκείνο το αγοροκόριτσο αριστερά ) και την άλλη κλόουν με μακιγιάζ επαγγελματικό της μαμάς μου. Η αλήθεια είναι ότι δεν πέρασα ποτέ καλύτερες απόκριες από εκείνες των παιδικών μου χρόνων..

Αν λοιπόν είστε κατά εκεί την Κυριακή 2 Μαρτίου 2014 και ώρα 4:00 μ.μ μην παραλείψετε να επισκεφτείτε τις Κροκεές και είμαι σίγουρη ότι θα περάσετε καταπληκτικά.

Ελπίζω να περάσετε καλά οπου και να βρίσκεστε και να χαμογελάτε.

Επιτέλους ήρθε η ώρα να ντυθούμε μασκαράδες. Να πάμε σε πάρτι , σε αποκριάτικους χορούς παρέα με τα παιδιά. Ας γίνουμε λοιπόν σετάκι. Αφού θα είμαστε αυτοκόλλητοι ακόμα και την ώρα της γιορτής ας φτιάξουμε εύκολες και οικονομικές στολές για εμάς και το μωρό μας. Έτσι έψαξα και σας παρουσιάζω μερικές λύσεις. Αν πατήσετε στη λέξη ''πηγη'' θα βρείτε αναλυτικές οδηγίες αλλά και πατρόν για τις επόμενες στολές.

Ολιβ και Ποπάυ

πηγή

Ο αγαπημένος μας Ποπάυ είναι μια εύκολη στολή και βολική αφού το μωρό μας θα φοράει τα κανονικά του ρουχαλάκια και επομένως δεν θα δυσκολευόμαστε όταν είναι ανάγκη να αλλάξουμε πάνα!

Γάλα με μπισκότα

πηγή

Λατρεύω αυτό τον τύπο πρωινού! Και το μπισκοτάκι είναι για φάγωμα!

Κλέφτης και σάκος με λεφτά

πηγή

Αφού τα παιδιά μας είναι ο θησαυρός μας καλύτερα να είμαστε εμείς οι κλέφτες που θα το αρπάξουν!

Καγκουρό

πηγή

Τελικά ο μάρσιπος που αγοράσαμε μπορεί να μας χρειαστεί και για μεταμφίεση. Έτσι παραμένουμε μασκαρεμένοι σε όλη την διάρκεια του πάρτι, έχουμε το μωρό μας πάνω μας και τα χέρια μας ελεύθερα.

Ποπκόρν

πηγή

Άλλος ένας πανέμορφος τρόπος να μεταμφιέσουμε τον μάρσιπο και να εντυπωσιάσουμε!

Τί θα ντυθούν φέτος τα μωράκια σας;

Χρόνια πολλά σε όλους! Και όσους νομίζουν ότι δεν γιορτάζουν. Γιατί κάπου εκεί έξω βρίσκεται το άλλο τους μισό που περιμένει να το ανακαλύψουν.

Αν λοιπόν δεν έχετε σκεφτεί τι δώρο θα κάνετε στο αγαπημένο σας πρόσωπο ή πως να γιορτάσετε κοιτάξτε τι ετοιμάσαμε χτες με τα παιδιά αφού σήμερα θα λείπω στην δουλειά.

Φτιάξτε σαντουιτσάκια. Κανονικά έπρεπε να είναι σε σχήμα καρδούλα αλλά δεν έβρισκα πουθενά το κουπ ατ. Άλλωστε πιο πολύ διασκέδασαν με το αυτοκινητάκι, την ομπρελίτσα και το παγωτό. Και το βασικό είναι να κάνουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα να περάσουν καλά.

Και το καλύτερο είναι ότι με τα περισσεύματα έφτιαξαν τη δική τους πίτσα - καρδιά. Έκοψαν σε μικρά κομματάκια το ψωμί που περίσσεψε και το ανακατεψαν με τυρί γκούντα. Στη συνέχεια έβαλαν κέτσαπ.

Και το σκέπασαν με το ζαμπόν και το υπόλοιπο τυρί.

Έτοιμο τόσο απλά και εύκολα από τα χεράκια τους !

Εύχομαι σήμερα να χαρίσετε και να πάρετε πολύ αγάπη.

Αν έχετε παιδιά τότε οι επόμενες εικόνες με τους λερωμένους τοίχους δεν μπορεί να σας είναι άγνωστες. Λερωμένα δαχτυλακια αφήνουν τα σημάδια τους παντού! Και φυσικά δεν είναι δυνατόν να βάφονται οι τοίχοι συνέχεια.

Επίσης μπορεί τα παιδιά σας να έχουν είτε καλλιτεχνικές ανησυχίες είτε να κάνουν εξάσκηση στα γράμματα που μόλις έμαθαν στο σχολείο.

Υπάρχει ένας εύκολος τρόπος να καθαρίσουν. Χρησιμοποιείστε μωρομάντηλα και σε ελάχιστα λεπτά θα έχουν καθαρίσει οι περισσότεροι λεκέδες.

Μάλιστα ακόμα και τα μωρά σας θα το βρουν αρκετά διασκεδαστικό και θα σας βοηθήσουν πρόθυμα.

Για πιο δύσκολους λεκέδες ένα σφουγγάρι κουζίνας με νερό και σαπούνι θα δώσει την λύση.

Εσάς τι έχουν ζωγραφίσει σε τοίχους κατά καιρούς;

Εδώ και μέρες τα προγνωστικά αναφέρουν για βροχές και κακοκαιρίες. Αλλά ο ήλιος παίζει τα δικά του παιχνίδια και μας χαρίζει ζεστές, ηλιόλουστες μέρες.

Έτσι ο γιος μου ξαναθυμήθηκε κάτι που ζήταγε από πέρσι. Μπότες. Μπότες όμως ψηλές. Γιατί δηλαδή να φοράνε μόνο τα κορίτσια. Ψάξαμε από εδώ, ψάξαμε από εκεί τίποτα. Όλο το σόι έψαχνε!
Άντε να βρίσκαμε μποτάκια με επένδυση για σκι. Ήταν όμως μέχρι την γάμπα. Του άρεσαν αλλά ήθελε πιο ψηλές!

Έτσι άρχισε καινούργιο ψάξιμο. Καλά δεν την βγάζαμε και στα μαγαζιά. Απλά είχαμε όλοι το νου μας. Και για να του φύγει λίγο το μαράζι πήραμε μπότες για την βροχή. Βέβαια δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενε αλλά τουλάχιστον σταμάτησε να το συζητάει. Αποδείχτηκαν και πολύ χρήσιμες αφού στο χωριό το καλοκαίρι της φορούσε καθημερινά για να πηγαίνει στο λαχανόκηπο.

Να δούμε φέτος τι θα σκαρφιστούμε. Πάντως βρίσκει κανείς στο ύψος που θέλει για μεγαλύτερα αγόρια όμως. Μάλλον θα πρέπει να περιμένει λίγα χρόνια ακόμα.

Εσάς τα παιδιά σας έχουν ιδιαίτερες προτιμήσεις για τα ρούχα και τα παπούτσια τους;

Επιτέλους ξεστολίσαμε. Και το σπιτάκι και το Bloggoσπιτάκι. Μάλιστα το τελευταίο έμεινε σε κακή κατάσταση αφού έκανα ένα λάθος με το καινούργιο template αλλά ευτυχώς το σουλούπωσε η αδελφούλα μου. Ελπίζω να μην το επισκεφτήκατε πολλοί εκείνη την ώρα.

Μπορεί οι γιορτές να τελείωσαν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να απομονωθούμε. Καλή παρέα το Σαββατόβραδο με λίγο κρασί και κανένα μεζεδάκι είναι ότι πρέπει μετά τα μεγάλα τραπεζώματα των γιορτών. Σήμερα λοιπόν θα δούμε μία εύκολη συνταγούλα. Την αρχική πηγή δεν μπορώ να σας την πω αφού έχει περάσει στα τόσα χρόνια από συγγενή σε συγγενή (ίσως μάλιστα να μας ήρθε και από άλλη ήπειρο). Εγώ πάντως την γνώρισα από την πεθερά μου και για πρώτη φορά εκτίμησα το ροκφόρ. Γιατί μέχρι τότε δεν το ακουμπούσα. Το κακό είναι πως ''Δεν μπορείς να φας μόνο ένα'' που λέει και η διαφήμιση αλλά ευτυχώς είναι πανεύκολη συνταγή.

Ελπίζω να την δοκιμάσετε και να σας ενθουσιάσει και εσάς.

Υλικά

1 φλιτζάνι του τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

125 γρ. Βούτυρο

60 γρ. Ροκφόρ σκληρό (ή εναλλακτικά μπλε τυρί – που είναι πιο οικονομικό)

2 κουταλιές παρμεζάνα τριμμένη

Μισό φλιτζάνι σησάμι

Εκτέλεση

Κόβουμε το βούτυρο και το ροκφόρ σε μικρά κομματάκια και τα βάζουμε σε ένα μπολ. Ζυμώνουμε με τα χέρια μέχρι να ενωθούν καλά. Προσθέτουμε την παρμεζάνα και συνεχίζουμε το ζύμωμα. Τέλος προσθέτουμε το αλεύρι. Στην αρχή θα σας φανεί σαν να μην γίνεται μία μάζα η ζύμη αλλά να θρυμματίζεται. Στην συνέχεια όμως γίνεται ομοιόμορφη. Την αφήνουμε να ηρεμήσει για 30 λεπτά. Έπειτα με ένα κουταλάκι παίρνουμε τέτοια ποσότητα ώστε να φτιάξουμε μπαλάκια. Τα τυλίγουμε με σησάμι και τα τοποθετούμε σε ένα ταψί που έχουμε στρώσει λαδόκολλα. Πιέζουμε ελαφρά τα μπαλάκια με ένα πιρούνι για να πλατειάσουν. Ψήνουμε στους 180^ο C για 10’- 15’.

Καλή σας μέρα και περιμένουμε εντυπώσεις!

Αγαπημένα μου παιδιά,

Είναι καιρός τώρα που θέλω να σας γράψω. Είναι τόσα πολλά που θέλω να σας πω. Για πράγματα που ξεφεύγουν από τα διδασκαλικά στερεότυπα. Που όμως κάποια από αυτά τα έχουμε συζητήσει έστω και λίγο. Λίγο γιατί η ύλη τρέχει και μαζί της τρέχουμε και εμείς. Προσπερνώντας κάποιες φορές τα μαθήματα ζωής.

Θα ήθελα ξεκινώντας να σας ευχηθώ η καινούργια χρονιά να εκπληρώσει όλους τους στόχους σας. Αλλά κυρίως να σας επιτρέψει να ονειρεύεστε. Να σας επιτρέψει να κάνετε σχέδια για το μέλλον. Γιατί πια, ακόμα και τα όνειρα εμφανίζονται σπάνια. Θυμάμαι τον εαυτό μου στην ηλικία σας. Να ονειρεύεται , να σχεδιάζει, να παλεύει. Και όσο και αν σας φαίνεται παράξενο ακόμα προσπαθώ να σκεφτώ με όμορφα χρώματα το μέλλον.

Κάποια στιγμή ένας από εσάς όταν του έδειξα τα θέματα των πανελληνίων του 1993 αντί να σχολιάσει την δυσκολία τους μου είπε '' Α , αυτά έδιναν αυτοί που είναι τώρα άνεργοι ε;'' Αυτή η φράση χαράχτηκε βαθιά μέσα μου. Πρώτον γιατί κάπου τότε έδωσα και εγώ εξετάσεις. Τότε έδινε η γενιά μου. Οι φίλοι μου. Εκείνα τα χρόνια. Και 20 χρόνια μετά στα μάτια σας είμαστε οι άνεργοι, οι κακομοιρηδες. Δεν θα πω αποτυχημένοι. Γιατί δεν αισθάνομαι πια έτσι. Πέρασαν στιγμές που αισθάνθηκα έτσι αλλά όσο και αν χτυπήθηκα και εγώ και οι υπόλοιποι τριαντάρηδες το ξεπέρασα. Τώρα πια πιστεύω ότι πέτυχα πολλά στην ζωή μου. Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να πετύχω περισσότερα όμως ξέρω ότι δεν θα πάψω να προσπαθώ. Γιατί αλλιώς θα πάψω να υπάρχω.

Η φράση αυτή όμως με προβλημάτισε κιόλας. Τι πρότυπα μπορεί να έχει ένας έφηβος σήμερα βλέποντας εμάς που έχουμε πτυχία , γνώσεις, εμπειρία ξαφνικά στην ανεργία. Τι μπορεί να οραματίζεται ένας νέος όταν βλέπει να ξεκινά ένα νέο κύμα μετανάστευσης; Δυστυχώς κάποιοι από σας επιβεβαιώσατε τους φόβους μου. Άλλοι πήρατε την απόφαση να τα παρατήσετε αφού όπως είπατε και να σπουδάζετε δεν θα βρίσκατε δουλειά ή άλλοι δεν παλέψατε αρκετά αφού δεν το πιστέψατε. Πως μπορείτε να σκέφτεστε ότι δεν αξίζει τον κόπο; Πως μπορείτε να σκέφτεστε μόνο το τώρα; Έχετε 50 χρόνια επαγγελματικής σταδιοδρομίας μπροστά σας. Είναι δυνατόν να παραμείνουν τα πράγματα για τόσο μεγάλο διάστημα σε αυτήν την κατάσταση. Δείτε την ζωή των παππούδων σας πόσα στάδια πέρασε. Καλά και άσχημα. Εύκολα και δύσκολα. Όταν γυρίσει ο τροχός τι εφόδια θα θέλατε να έχετε;.

Και αν ακόμα δεν σταθείτε τυχεροί. Και βρεθείτε στην δύσκολη θέση να αφήσετε την χώρα σας για ένα καλύτερο μέλλον, τι δουλειά θα επιλέγατε να κάνετε εκεί; Τον εργάτη στα μεγάλα εργοστάσια όπως το 1950; Πολλοί φίλοι μου αναγκάστηκαν να φύγουν ήδη για το εξωτερικό. Αλλά κανένας τους δεν είναι εργάτης. Είναι καθηγητές πανεπιστημίου, στελέχη τραπεζών, δάσκαλοι , υπάλληλοι. Τελικά τα πάντα είναι θέμα επιλογής και αυτή βρίσκετε στα χέρια σας.

Μην αφήσετε κανέναν να σταθεί εμπόδιο στην μόρφωσή σας. Γιατί μέσα από την γνώση μπορούμε να χτίσουμε το μέλλον. Και δεν υποτιμώ τους ανθρώπους που έμαθαν μία τέχνη. Αλλά αυτούς που αποφάσισαν να μην καλλιεργήσουν την ψυχή τους. Η μόρφωση δεν κρύβεται μόνο στα σχολικά βιβλία αλλά και δεν παραμένει μόνο εκεί.

Και κάτι τελευταίο για να μην σας κουράσω άλλο. Θα σας ζητήσω μόνο μία χάρη. Ότι και αν επιλέξετε στην ζωή σας να είστε πάντα ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Να αγαπάτε τους άλλους και να τους σέβεστε. Να εκτιμάτε τον μόχθο και να κατανοείτε τις δυσκολίες που περνούν. Να συμπαραστέκεστε σε όσους έχουν την ανάγκη σας και να είστε δίκαιοι. Να είστε ευγενικοί και να χαρίζειε την ευτυχία.

Και να θυμάστε ακόμα και όταν θα τελειώσει το σχολείο και τα όνειρά σας αρχίσουν να πραγματοποιούνται εγώ θα είμαι εδώ να σας καμαρώνω.

Με αγάπη,

Η δασκάλα σας.

Θυμάστε όταν ήμασταν μικροί που γράφαμε έκθεση γυρίζοντας από τις διακοπές ''Πως πέρασα τις γιορτές;''. Ποτέ δεν μου άρεσε να γράφω. Όχι γιατί μισώ το γράψιμο απλά θέλω να γράφω όταν το νιώθω εγώ. Και ότι αισθάνομαι ότι έχω να πω και να μοιραστώ. Θα θελα να μοιραστώ λοιπόν κάποιες στιγμές. Άλλες όμορφες και άλλες θλιβερές.

Το πάρτι στο φροντιστήριο (23/12/2013)

Τελευταία μέρα μάθημα και όλα ήταν χαρούμενα. Ετοιμάσαμε λοιπόν ένα πάρτι για τους μαθητές μας με εκπλήξεις και δώρα.

Ξεκινήσαμε με τις προσκλήσεις. Αν και τα παιδιά γνώριζαν το γεγονός ήθελα κάτι να τους το θυμίζει. Έτσι ετοίμασα προσκλήσεις απλές αλλά πρόσθεσα και μία μπαλίτσα από πολυμερικό πηλό για να δώσει χρώμα.

Την μέρα εκείνη καθηγητές , φίλοι και κάποιοι μαθητές γεμίσαμε έναν μπουφέ με πολλές λιχουδιές.

Στο βάθος βλέπετε ένα βαζάκι στολισμένο. Μέσα είχε κόκκινα χαρτάκια έτοιμα για την κλήρωση. Ένας τυχερός κέρδισε ένα tablet προσφορά του φροντιστηρίου! Δυστυχώς δεν μπαίναμε και οι καθηγητές στην κλήρωση.

Παίξαμε και το παιχνίδι με της ερωτήσεις της Κάλης. Είχα προειδοποιήσει τα παιδιά να είναι διαβασμένα και οι αντιδράσεις τους ήταν ποικίλες όταν τους λέγαμε για ένα παιχνίδι γνώσεων. Κανένας τους δεν περίμενε να αφορούν χριστουγεννιάτικες πληροφορίες. Το διασκεδάσαμε πολύ.

Σε κάθε παιδί δώσαμε χειροποίητα δωράκια βαμμένα με μαυροπίνακα και είχαμε σχεδιάσει μια τρίλιζα αφού κάποια στα διαλείμματα έχουν αδυναμία σε αυτό το παιχνίδι. Από τη βιασύνη μου ξέχασα να πάρω φωτογραφία.

Τα παιδιά μέχρι τις 11 είχαν αποχωρήσει. Οι υπόλοιποι να μην σας πω τι ώρα το ληξαμε και δίνω το κακό παράδειγμα για ξενύχτια. Να ευχηθώ και από εδώ σε όλα τα παιδιά μας Καλή Χρόνια με υγεία , πρόοδο και επιτυχίες!

Η επόμενη μέρα

Το επόμενο πρωί ετοιμαζόμασταν για την γιορτή του μπαμπά μας. Ένα όμως τηλεφώνημα και ένα δυσάρεστο γεγονός μας έκαναν να ακυρώσουμε τα πάντα, να αφήσουμε τα παιδιά στην μαμά μου και να αναχωρήσουμε για Θεσσαλονίκη.

Μέχρι τώρα από τότε που παντρευτήκαμε με τον άντρα μου δεν έχω κάτσει σε χριστουγεννιάτικο μεσημεριανό τραπέζι, αφού ετοιμάζουμε την βραδινή πάντα γιορτή του. Φέτος ήταν η πρώτη φορά που έκατσα μαζί με κάποιους συγγενείς σε ένα τραπέζι. Μόνο που δεν ήταν τραπέζι χαράς. Γι' αυτό και από του χρόνου θα στρώνω γιορτινό τραπέζι ανήμερα τα Χριστούγεννα.Για να έχω όμορφες αναμνήσεις με τα παιδιά και τον άντρα μου.

Γυρίσαμε το βράδυ αργά και ένιωσα πολύ καλά τι σημαίνει το τραγούδι Driving home for christmas. Ανυπομονουσα να τα σφιξω στην αγκαλιά μου αν και δεν είχα λείψει πολύ.

Οι δικές μας στιγμές

Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν μια προσπάθεια για να αναπληρώσουμε ότι χάσαμε. Να δημιουργήσουμε ευχάριστες στιγμές γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό. Να προχωρά, να ζεις και να δημιουργείς.

Πήγαμε σε παιδότοπους και φωτογραφηθηκαμε με τον άγιο Βασίλη, παίξαμε και κάναμε τσουλήθρα!

Στήσαμε σκηνές μέσα στο σαλόνι. Και όχι αυτοσχέδια όπως κάναμε και στην πρώτη ανάρτησή μας. Κανονική. Και κοιμηθήκαμε εκεί παρέα με το δέντρο και το τζάκι μας.