Η πρόσκληση

Εκτυπώστε σε ένα χαρτί το κείμενο που θέλετε με το logo nerf και κολλήστε απλά μια σφαίρα

Ο χώρος

Δυστυχώς ένα τέτοιο πάρτι χωρίς εξωτερικό χώρο δύσκολα σχεδιάζεται. Αν όμως δεν έχετε κήπο μπορείτε να το κάνετε σε κάποιο πάρκο ή σε κάποιο παιδότοπο. Εμείς ευτυχώς είχαμε τον κήπο του παππού.

Η διακόσμηση

 Τα χρώματα ενός nerf party είναι το μπλε και το πορτοκαλί. Χρειάζεστε απλά ένα μπλε πλαστικό τραπεζομάντιλο, μπλε και πορτοκαλί πιάτα, πιρούνια, κουτάλια. πορτοκαλί χαρτοπετσέτες και ποτήρια (δύσκολα θα βρείτε μπλε ποτήρια, συνήθως είναι γαλάζια). Εκτυπώσιμα για το baneraki και τα φαγητά  βρήκα στο διαδίκτυο.

Τα φαγητά

Τα παιχνίδια

Περνούσαν ανάμεσα στους κώνους χωρίς να τους ρίξουν, μετά έπρεπε να περάσουν πάνω από την δοκό χωρίς να πέσουν αλλιώς ξανάρχιζαν από την αρχή της δοκού. Μετά περνούσαν από τις ρόδες για να συρθούν στη συνέχεια κάτω από το δίχτυ. Τέλος έπρεπε να ρίξουν όλους τους στόχους με ένα nerf!!! Προσοχή και οι δυο ομάδες πρέπει να έχουν το ίδιο τύπο όπλου και πολλές σφαίρες. Δεν είναι και τόσο εύκολο.





Κανονικά για στόχους είχαμε κρατήσει τενεκεδένια κουτάκια από cola και πορτοκαλάδα για να έχουν διαφορετικό χρώμα για τις δυο ομάδες. Ο μπαμπάς μας όμως εκείνο το πρωί τα πέταξε κατά λάθος στον κάδο με τα ανακυκλώσιμα και έτσι αυτοσχεδιάσαμε.


Όποιος τέλειωνε πρώτος τον στίβο έδινε έναν πόντο στην ομάδα του. Μετά το τέλος του παιχνιδιού μαζευτήκαμε για να κόψουμε την τούρτα και να φάμε.  Όσο οι καλεσμένοι έτρωγαν εμείς ετοιμάσαμε το επόμενο παιχνίδι. Μαζεύτηκαν όλα τα παραπάνω και μπήκαν δυο αυτοσχέδια κάστρα από χαρτόνι. Το ένα φαίνεται σε κάποιες φωτογραφίες στο βάθος. Ανάμεσά τους βάλαμε κάποια αντικείμενα στα οποία θα μπορούσαν να κρύβονται ανάμεσα οι μικροί μας μαχητές. Όπως καταλάβατε ήταν ώρα για πόλεμο. Δεν μπορεί κανείς να το αποφύγει  σε ένα τέτοιο πάρτι. είχαν πολλά παιδιά φέρει και τα δικά τους όπλα και ήταν έτοιμοι. Φυσικά το άφησα για το τέλος και δεν είχα άδικο καθώς εκεί ήταν πιο εύκολο να γίνουν πιο έντονες οι διαμάχες. Άλλωστε σε λίγο θα σκοτεινιάζει.



Οι ομάδες χωρίστηκαν και πάλι και πήγαν στα κάστρα τους. Στόχος να κλέψουν την αντίθετη σημαία. Πιστέψτε με το παίξαμε πολλές φορές καθώς η μια ομάδα είχε την τακτική πάμε γιουρούσι . Έφευγαν όλοι μαζί και έλεγαν ότι κάποιος θα καταφέρει να φτάσει. Από την άλλη ομάδα ήταν πιο διστακτικοί και το πολυβόλο τους είχα πάθει εμβολή.  Ακόμα και όταν αντέδρασαν μια φορά το μικρότερο μέλος της τολμηρής ομάδας πέρασε απαρατήρητο και έφτασε στο αντίπαλο κάστρο!


Εγώ πάντως χάρηκα που  είδα τα αγόρια μου χαρούμενα για μια ακόμα φορά. Που μαζεύτηκαν και πάλι τα παιδιά του χωριού και που ακόμα και όταν άρχισε να ψιχαλίζει ο κόσμος περνούσε τόσο καλά που μετέφερε τα τραπεζάκια στην μικρή βεράντα. Και όταν σταμάτησε η βροχή πάλι στον κήπο. Κανείς δεν έφυγε και αυτό για μένα ήταν η καλύτερη ανταμοιβή.

Πολλά λέγονται στις μέρες μας για τα ακριβά πάρτι και τις υπερβολές. Το κόστος ενός τέτοιου πάρτι δεν είναι μεγαλύτερο από τα κλασικά πάρτι που κάναμε παλιά. Είναι απλά πιο οργανωμένο. Απαιτεί ώρες ψαξίματος στο internet, ώρες  από τη μαμά για να κόψει τα εκτυπωσιμα,ώρες από μαμά και γιαγιά για να μαγειρέψουν, ώρες από τον μπαμπά και τον παππού για τα παιχνίδια. Απαιτεί αγάπη και μεράκι.  Δίνει όμως σαν ανταμοιβή χαμόγελα και αναμνήσεις στα παιδιά. Γίνετε ευρηματικοί και τολμήστε να δώσετε χρώμα στα πάρτι ακόμα και αν είναι μόνο για λίγους.