.

Πριν λίγες μέρες  βγήκα με μία φίλη μου. Βόλτα στα μαγαζιά  για τη βάπτιση. Κάτι τέτοιες στιγμές τις περιμένουμε συνήθως πως και πως.  Είχαμε σκοπό να κοιτάξουμε για φορέματα για την βάπτιση και  για  ασορτί παπούτσια. Όμως όταν κάνει ο άνθρωπος σχέδια ο Θεός γελάει δεν λένε; Ε , να που έτυχε να έχουν συνέλευση οι δάσκαλοι  οπότε βρεθήκαμε με δυο παιδάκια μαζί.



Παρόλα αυτά αποφασίσαμε να το τολμήσουμε. Θα πηγαίναμε για ψώνια και μετά θα κερνάγαμε βάφλες  τον μικρο νεαρό και μπισκοτάκι την μπέμπα.  Πόσο όμως ενδιαφέρον μπορεί να είναι για ένα 7χρονο αγόρι να βλέπει ρούχα και  να τριγυρίζει ανάμεσα σε ψηλές γόβες και  αμπιγέ πέδιλα; Καθόλου φυσικά. Έτσι από το πρώτο δεκάλεπτο άρχισε τα ''Τελειώνουμε;'' , ''Θα μπούμε και σε αυτό το μαγαζί;''  . Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορέσαμε να απολαύσουμε την βόλτα ,ούτε να βρούμε κάτι που να μας αρέσει. Αφήστε που η μουρμούρα είναι κολλητική και μετά από λίγο άρχισε και η μπέμπα να γκρινιάζει.


Έτσι σταμάτησε άδοξα η αναζήτηση και πήγαμε για βάφλες. Εγώ πετάχτηκα σε κοντινό παιχνιδάδικο όσο έτρωγαν και αγόρασα υλικά για το πάρτι που κάναμε τελικά στην μικρή . Μέσα στα ψώνια ήταν και σακουλάκια με μπαλόνια. Όταν επέστρεψα τα πράγματα δεν ταν καλύτερα. Να μην πω ότι με τη ζάχαρη είχαν γίνει ακόμα πιο ανήσυχα. Και έπρεπε να προλάβουμε και το Σούπερ μάρκετ. Μα καλά τι σκεφτόμασταν και βάλαμε όλες αυτές τις δουλειές με δυο παιδιά μαζί; Έτσι έστειλα την φίλη μου να ψωνίσει και έκατσα με τα παιδιά. Έπρεπε να αντέξω λίγο ακόμα.


Και τότε άνοιξα την τσάντα και φούσκωσα δυο μπαλόνια. Τα κουρασμένα και γκρινιάρικα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε ενθουσιασμένα και χαρούμενα παιδάκια. Ο μεγάλος το πετούσε ψηλά και το κυνηγούσε. Το έπαιρνε ο αέρας και έτρεχε ξοπίσω του γεμάτος χαρά. Στην μπέμπα με ένα σκοινί το κρέμασα από το καρότσι της και το έπιανε μόνη της χωρίς να κυνηγάω. Είδα τα προσωπάκια τους ξαφνικά τόσο ήρεμα. Ο χρόνος κύλησε σαν νερό. Η φίλη μου δεν πίστευε στα μάτια της.





Μέσα από αυτό  είδα για μια ακόμα φορά ότι η συμπεριφορά των παιδιών είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη. Θεωρούσα εγωιστικό που δεν με αφήνουν να απολαύσω τη βόλτα μου όταν από τη δική τους σκοπιά εγώ τα είχα αναγκάσει να περάσουν ένα βαρετό πρωινό. Τα παιδιά γκρινιάζουν συνήθως όταν βαριούνται.  Όταν δεν έχουν την προσοχή που θέλουν. Σίγουρα και εμείς χρειαζόμαστε το χώρο και τον χρόνο μας. Όμως αν με ρωτήσεις τι θα θυμάμαι από εκείνη την ημέρα δεν είναι η βόλτα στα μαγαζιά. Ακόμα και αν είχα καταφέρει να την απολαύσω. Αυτό που θα θυμάμαι είναι εκείνα τα γελαστά προσωπάκια. Άρχισα άλλωστε  να συνηθίζω τα ψώνια στο internet αργά το βράδυ.


1 Μπαλόνι = 1 παιδικό χαμόγελο








Για δεύτερη χρονιά το bloggoπαρεάκι βρίσκεται για picnic. Φέτος δεν χρειάστηκε και τόση οργάνωση καθώς  ξέραμε από πέρσι τι θα χρειαζόμασταν. Το βασικότερο είναι καλή διάθεση και μια τρέλα μαγική που την έχουν όσοι θέλουν ακόμα να διασκεδάζουν σαν παιδιά.

Δώσαμε λοιπόν ραντεβού σε ένα ξέφωτο  στο κτήμα στο Τατόι με την ελπίδα να βρούμε το ίδιο δέντρο με πέρσι. Το δέντρο που μας χωράει όλους, που μας ανέχεται,  που μας φέρνει αναμνήσεις. Ευτυχώς κάποιοι από την παρέα πήγαν νωρίς και το βρήκαν ελεύθερο.  Ιδανική τοποθεσία για να πάτε είτε με την οικογένεια,είτε με φίλους είτε να διοργανώσετε ένα παιδικό πάρτι εκεί. Ακόμα και αν δεν βρείτε το δικό μας δέντρο υπάρχουν πολλά ακόμα καθώς και κιόσκια που μπορούν να σας φιλοξενήσουν.



Επειδή  οι συναντήσεις μας δεν είναι απλές όπως καταλαβαίνετε πρέπει να έχουν χρώμα και ζωντάνια. Και θέμα βέβαια. Μετά από ψηφοφορία  επιλέξαμε τα καλοκαιρινά φρούτα. Ιδανική λύση για καλοκαιρινά πάρτι. Αν και εμείς μέσα στην άνοιξη δεν είχαμε και πολλά πραγματικά φρούτα  η διακόσμηση ήταν εντυπωσιακή. Φέραμε όλοι κάποια πράγματα και  έτσι απλά το δέντρο μας μεταμορφώθηκε.



















photo credit mamas&papas




photo credit mamas&papas



Το   LIVING GREEN SHOP  θέλοντας να δώσει και άλλο χρώμα στη γιορτή μας  μας προσέφερε ένα καταπληκτικό σετ από ποτηράκια, χαρτοπετσέτες , πιατάκια  με  φλαμίνγκο που άρεσαν πολύ στα παιδιά!



photo credit mamas&papas


Picnic χωρίς λιχουδιές δεν γίνεται.   Το ALL DAY Roma Pizza Γλυφάδας   μας έστειλε πεντανοστιμες κοτομπουκιες  και  λαχταριστες οικογενειακες  πίτσες!!!!






Αλλά και όλες οι μαμάδες έφεραν από 2-3  μεζεδάκια με αποτέλεσμα να φτιαχτεί ένας υπερπλήρης 
μπουφέςΔοκιμάστε το με φίλους και θα ξεπεράσετε σε ποικιλία και το καλύτερο catering. Μόνο που άλλη φορά θα αλλάξουμε τη διαδικασία με όσα περισσεύουν κορίτσια. Δεν θα παίρνει η καθεμία τα δικά της αλλά μια ποικιλία. Για να συνεχίζουμε το πάρτι και σπίτι!!!




photo credit mamas&papas


photo credit mamas&papas



photo credit mamas&papas




Και μην νομίζετε ότι είχαμε μόνο αλμυρές λιχουδιές. Να και μερικές από τις  γλυκές μας απολαύσεις.  Και αν τελικά κάνετε πάρτι στην εξοχή δείτε την ιδανική λύση για εναλλακτική τούρτα  που είναι 
εύκολο να μεταφερθεί και να διατηρηθεί. 





photo credit mamas&papas







photo credit mamas&papas



Την ήμερα εκείνη ήταν η γιορτή της μητέρας και δεν υπήρχε  καλύτερος τρόπος να περάσουμε την 
ήμερα με τα παιδιά μας.  Περάσαμε καταπληκτικά!  


Το  We Love pinatas by Anthomeli έφτιαξε μια καταπληκτική πινιάτα ανανά για τα παιδιά μας  που τα ενθουσίασε. Ακόμα ακούω τα γέλια τους την ώρα που προσπαθούσαν να την σπάσουν.  Παίξανε παιχνίδι θησαυρού  που ετοίμασε η Κάλη , φύτεψαν σε κεσεδάκια από γιαούρτι σπόρους που ετοίμασε η Μαρία.



photo credit mamas&papas


Η μικρή δεν χόρταινε να κοιτάει γύρω της. Στο περσινό μας Picnic ήταν ακόμα στην κοιλίτσα μου
και τώρα σκορπούσε χαμόγελα.Τα παιδιά έκαναν εξερευνήσεις στα γύρω μέρη, σκαρφάλωσαν στα 
δέντρα,  έπαιξαν ποδόσφαιρο.  Οι μπαμπάδες επισκέφτηκαν τα κτίσματα στο Τατόι και διάβασαν για την ιστορία τους. Και οι μαμάδες   δεν έχασαν την ευκαιρία για τρελές φωτογραφίες.

















photo credit mamas&papas








photo credit mamas&papas







photo credit mamas&papas





Δεν έλειψαν όμως και τα δωράκια για μαμάδες και παιδάκια. Το Δημιουργούμε μαζί  έστειλε αυτά τα  φρουτενια φρισπι με το όνομα κάθε παιδιού!


photo credit mamas&papas


Η Έλενα έφτιαξε για να μας ευχηθεί αυτές τις κόκκινες καρδιές για το λαιμό και για τα κοριτσάκια όμορφα βραχιολακια


photo credits  craftlandgr

Η Σοφία  είχε ετοιμάσει πακετακια έκπληξη για τις μαμάδες που γιόρταζαν. Το παρέλαβα από μικρά χεράκια όπως βλέπετε!












Η Αλεξάνδρα από το  Craftlandgr  ετοίμασε φρουτενια μπρελόκ για όλα τα παιδιά με τα ονόματά τους! Ιδανικά και για τις σχολικές τσάντες αλλά και για τις βαλίτσες τους τώρα στις διακοπές.


                                                            photo credit mamas&papas



Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Εύη που μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω τις φωτογραίιες της.




Και εδω μπορειτε τα βρειτε τις φιλες μου
http://www.anthomeli.com
http://megalono-megaloneis-megalonei.blogspot.gr
http://craftlandgr.blogspot.gr/
https://busymamascornergr.blogspot.gr
http://www.mamadoistories.gr
http://fraulitsasworld.blogspot.gr
http://owlmommy.gr
http://www.shareyourlikes.gr


Κάντε και εσείς τις Κυριακές σας ξεχωριστές. Γιατί κάθε στίγμη με τους ανθρώπους που αγαπάμε είναι σημαντική. Και κάθε γιορτή που μας φέρνει πιο κοντά με φίλους ένας μεγάλος θησαυρός.





Και να που πέρασε ένας  χρόνος από τη γέννηση της μικρής μου. Ένας χρόνος που κύλησε σαν νερό. Δεν το πιστεύω ότι  ήταν τόσο δα στην αγκαλιά μου και τώρα περπατάει (σχεδόν) , εξερευνά, γελάει, τσαντίζεται και λατρεύει τα παιδικά όταν τα αγόρια διαλέγουν το Disney junior. Και μιας και τρελαίνεται με το club του mickey  διάλεξα σαν θέμα για το πάρτι της κάτι καθόλου πρωτότυπο. Τη Minnie. Το τελευταίο διάστημα το ζητάνε πολλά παιδάκια και έχει κατακλύσει το facebook στις μαμαδιστικες σελίδες. Αλλά εφόσον την λατρεύει η μικρή ήταν η μόνη μου επιλογή.

Μιας και σύντομα είναι η βάπτισή της και θα της ευχηθούν όλοι οι φίλοι μας  καλέσαμε συγγενείς κοντινούς και κάνα δυο φίλους. Όπως την παιδική μου φίλη που η κόρη της έχει την ίδια μέρα γενέθλια και είχε ζητήσει πάρτι minnie!!!!  Θα γιορτάζαμε και τα δυο παιδάκια λοιπόν μαζί! Για την μικρή μας θα ερχόταν και η μέλλουσα νονά της από την Κρήτη να της ευχηθεί.


Η Τούρτα


Στην  αρχή σκεφτόμασταν με τη νονά της κάτι εντυπωσιακές διώροφες τούρτες αλλά όταν αποφασίσαμε να γιορτάσουμε και τα δυο κοριτσάκια έπρεπε η καθεμιά να έχει τη δική της. Και έτσι επιλέξαμε τις παρακάτω. Η μια είχε κόκκινο φιογκάκι και η άλλη ροζ. Και βάλαμε και πουά κεράκια με τις ηλικίες τους.







Η διακόσμηση


Πολλά δεν τα προλαβαίναμε όπως τα είχα σκεφτεί. Είχα ένα σωρό ιδέες. Αλλά που χρόνος για να τις κάνουμε όλες. Δεν στεναχωριέμαι όμως . Έχουμε πολλά πάρτι μπροστά μας. Διάλεξα λοιπόν τις πιο εύκολες και οικονομικές ιδέες.
Στο φωτιστικό βάλαμε κορδέλες στα χρώματα του πάρτι και σε διάφορα σημεία κρεμάσαμε κόκκινα , μαύρα και άσπρα μπαλόνια.




   





Στον καθρέφτη πάνω από τον μπουφέ εκτυπώσαμε και ένα banner 






Με 3 ρολά αυτοκόλλητο (σε άσπρο, μαύρο και κόκκινο) και μια πουά κορδέλα μπορείς να κάνεις θαύματα. Καλύψαμε πανεύκολα κουτιά μεταλλικά από καφέ και βάζα . Κόψαμε μαύρες αυτοκόλλητες φατσουλες minnie  και  βάλαμε εκεί τα πιρούνια και τα καλαμάκια που βρήκε η νονά και έφερε μαζί της. 





Στα ποτήρια είχα πολλές ιδέες. Από απλά κόκκινα μέχρι  με τσόχινα αυτακια. Όταν είδα όμως αυτά τα πλαστικά μαύρα  και τα αυτοκόλλητα δεν το σκέφτηκα καθόλου. Και δεν είχα άδικο. Είναι τόσο απλή και εύκολη  ιδέα που τελικά τα στόλισαν τα αγόρια μου. Κέρδισα πολύ χρόνο και άρεσαν σε όλους. 


Τα δώρα




   

           Στα παιδάκια δώσαμε από ένα μικρό puzzle σε περιτύλιγμα με θέμα τη minnie φυσικά.





Το καλύτερο όμως ήταν τα δωράκια που έφερε η νονά από την Κρήτη.  Κολιέ minnie με χάντρα fimo με εκπληκτική λεπτομέρεια για μαμά,γιαγιάδες και θεία.



Και φυσικά βραχιολακια με την ίδια χαντρουλα από το Gk-Handmade-Creations  που έφτιαξε η αδερφή της νονας  για όλα τα παιδάκια αλλά και για όσες μαμάδες θέλανε.
Τους ευχαριστούμε όλους πολύ!!!!


Τα παιχνίδια


Σε άσπρο μακετοχαρτο  έκοψα το κεφάλι της minnie με το μαύρο αυτοκόλλητο. Με ένα στρογγυλό ταψί και δυο μικρά πιάτα  για οδηγούς φτιάχτηκε αρκετά εύκολα. Είχα εκτυπώσει και έναν κόκκινο φιόγκο  τον οποίο τα παιδιά έπρεπε να βάλουν με κλειστά μάτια στη σωστή θέση. Στην αρχή έκλεβαν γιατί το μαντήλι δεν κάλυπτε σωστά τα μάτια. Αλλά και όταν τα καλύψαμε καλύτερα, με την αφή έβρισκαν το σωστό σημείο. 



Τα υπόλοιπα παιχνίδια ανέλαβε η εμψυχωτής - minnie, την οποία η μπέμπα αναγνώρισε και ενθουσιάστηκε.  





Και κάπως έτσι έσβησε το πρώτο της κεράκι . Έκπληκτη κοιτούσε μια τον κόσμο που τραγουδούσε, μια την τούρτα. Και έλαμπε. Και δίπλα τα αγόρια να την καμαρώνουν. Και μετά η σειρά της Χριστίνας να σβήσει το δικό της.  Και έλαμπαν και τα δικά της ματάκια. Η καλύτερη επιβράβευση το χαμόγελό τους.
Εύχομαι   στην μικρή μας μπέμπα και την επίσης μικρούλα Χριστίνα μια γλυκιά ζωή. Και μεγαλώνοντας να γίνουν καλές φίλες σαν τις γιαγιάδες και τις μαμάδες τους!!!





Σήμερα φτιάξαμε τα μαγιάτικα στεφάνια μας. Και μάλιστα δυο. Βλέπετε στο σχολείο των παιδιών ο σύλλογος τους ζήτησε να φτιάξουν στεφανακια , να τα φέρουν στο σχολείο και να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό.


Τα μικρά ενθουσιάστηκαν. Είχαμε ψάξει αρκετά στο pinterest αλλά τελικά αυτοσχεδιασαμε και έτσι μας άρεσαν περισσότερο. Το πρωί είχαμε κόψει κλαράκια από ένα αναρριχώμενο αλλά δεν κράτησαν φρέσκα πολύ. Έτσι έπρεπε να βρούμε άλλη λύση. Την οποία και έδωσε ευτυχώς η γιαγιά. Κόψαμε από κάτι  φυτά που τα φύλλα τους μοιάζουν με μπανανιες (μην με ρωτήσετε πως τα λένε όμως,γιατί απλά δεν ξέρω) και τα τυλιξαμε γύρω από το στεφάνι. δύσκολη δουλειά. Τι χρησιμοποιήσαμε κόλλες, τι  πιστόλι σιλικόνης , τι κλωστές..... Το αποτέλεσμα είχε πολλές αστάθειες και πολλές ατέλειες.









Όμως  οι κορδέλες μου  έκρυψαν τις ατέλειες και έδωσαν χρώμα στο στεφάνι. Τα παιδιά επέλεξαν από μια φωλίτσα για τα πουλιά σαν διακοσμητικό  την οποία κολλήσαμε. Τέλος οι κορδέλες βοήθησαν να τοποθετηθούν μερικά λουλουδάκια. Για να διατηρηθούν μέχρι αύριο για το σχολείο τα έβαλα ψυγείο.











Τώρα αν δεν αντέξουν τα λουλούδια θα την πληρώσει η τριανταφυλλιά μας που θα χρειαστεί αύριο το πρωί να μας δανείσει τα ρόδα της. Καλό μήνα να έχουμε και να απολαύσουμε την άνοιξη!




Έχω καιρό να γράψω. Είχα να πω τόσα πολλά αλλά και από την άλλη να κάνω τόσα περισσότερα. Περάσαμε τις γιορτές με πολύ κόσμο και πολλές επισκέψεις. Φοβήθηκα ότι αυτό θα με κούραζε αλλά αντίθετα το πήρα σαν καλή ευκαιρία να πείσω τους άντρες μου να μαζεύουν λίγο παραπάνω. Ειδικά τα αγόρια που ήθελαν να έρθουν και φίλοι τους.


Και πριν τελειώσουν οι γιορτές έρχονται τα πρώτα γενέθλια της μικρής. Δεν μπορώ να καταλάβω πόσο γρήγορα πέρασε αυτή η χρονιά. Ήταν τόσο μικρή και τώρα μεγάλωσε. Άρχισε να κάνει τα πρώτα της βήματα. Και μαζί άρχισε και το κυνηγητό. Άλλοτε σηκώνεται, άλλοτε μπουσουλάει , άλλοτε σκαρφαλώνει σε καρέκλες και άλλοτε προσπαθεί να πηδήξει έξω από το πάρκο.  Και είναι πολύ κοντά στο να τα καταφέρει.



Είναι τόσο δραστήρια που σήμερα μου πέρασε η σκέψη ότι στη βάπτιση της θα μπορεί να περπατά άνετα ώστε να κάνει είσοδο κρατώντας τα αδέρφια της από το χέρι.   Το ξέρω ότι όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει. Αλλά δεν θα είναι τέλεια εικόνα να μπαίνουν  στην εκκλησία τα τρία μωρά μου; Τα αγόρια με τα ανοιχτόχρωμα παντελόνια τους και τις γραβάτες τους και εκείνη ντυμένη με το κόκκινο φουστάνι της και κόκκινα πεδιλάκια της;




Πετάω στα σύννεφα αλλά μου αρέσει. Και ξέρω ότι δεν θα γίνουν όλα όπως τα θέλω αλλά μου αρέσει η διαδικασία της οργάνωσης και της προετοιμασίας. Το καλό είναι ότι δεν απογοητεύομαι εύκολα όταν συμβούν αναποδιές. Και μου μένουν μόνο τα θετικά. Άλλο αν μέχρι τότε έχω τρελάνει τον κόσμο γύρω μου.


Ξέρετε τι με αγχώνει πιο πολύ; Οι ντουλάπες και τα ασιδέρωτα που έχουν γίνει βουνό. Εγώ θέλω να ετοιμάσω το δωμάτιο της μικρής, να κάνω ένα πάρτι για τα γενέθλιά της υπερπαραγωγή και ας είναι μόνο για στενούς συγγενείς. Να ετοιμάσω μια τέλεια βάπτιση όπως την ονειρεύομαι από όταν έμαθα ότι ήμουν έγκυος. Τι δουλειά μπορούν να έχουν σε όλα αυτά οι στοίβες με τα ασιδέρωτα και η διαδικασία χειμωνιάτικα -καλοκαιρινά ρούχα. Μόνη λύση να το δω θετικά. Ευκαιρία για ανανέωση και ανοιξιάτικες αλλαγές. 



Και μιας και μιλάμε για άνοιξη αύριο θα φτιάξουμε  μαγιάτικα στεφάνια με τα αγόρια και θα τα μοιραστούμε μαζί σας. 



Κάποιες μέρες είναι εδώ για να σου θυμίζουν το παρελθόν και να αναρωτιέσαι πως μεγάλωσαν τόσο γρήγορα τα παιδιά.



Σήμερα η μπέμπα έκανε για πρώτη φορά μια αρκετά μεγάλη απόσταση όρθια πια ενώ την κρατούσαμε με το χεράκι. Εδώ και καιρό στεκόταν  και έκανε κάποια δειλά και ασταθή βηματάκια ενώ κρατιόταν από κάπου. Αλλά δεν τολμούσε να πάει παραπέρα. Σήμερα λοιπόν αφού τη δελεασα με το αγαπημένο της gadget , το τηλεκοντρόλ τόλμησε να κάνει αρκετή απόσταση κρατώντας μου το χεράκι. Είναι εκείνη η στιγμή που δεν ξέρεις αν πρέπει να το φωτογραφίσεις ή να το χαρείς. Ελπίζεις μόνο να τα καταφέρει κάποιος άλλος να προλάβει να πιάσει την κάμερα. Και τώρα σκεφτήκαμε μας περιμένουν πολλές βόλτες!!! Ο αδερφός της πάντως είπε πως μόνο μέσα στο σπίτι μπορεί ακόμα να πηγαίνει αφού δεν έχει  παπουτσακια. Ευκαιρία να αγοράσουμε λοιπόν τα πρώτα μας  κοριτσίστικα  παπουτσάκια για περπάτημα!!!!


Και από την άλλη σήμερα μου χάρισε ο γιος μου τα αθλητικά του παπούτσια γιατί δεν του κάνουν πια!!! Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι πέρασαν τόσο γρήγορα τα χρόνια που έκανε εκείνος τα πρώτα του βήματα. Που δίσταζε να μας αφήσει από το χέρι και το κρατούσε σφιχτά. Και τώρα έχει μεγαλώσει τόσο που φοράει μεγαλύτερο νούμερο παπούτσι από μένα σοκαριστικα γιατί δεν περίμενα ότι θα ανταλλάξω οτιδήποτε σε ρούχο ή παπούτσι με τα αγόρια. Ήξερα ότι θα έρθει η ώρα να ψηλώσουν και να υψώνω το κεφάλι για να τα δω αλλά δεν είμαι ακόμα έτοιμη.

Και μπορεί ακόμα, για τόσο δα , να κοιτάω εγώ από ψηλά. Έστω για μερικούς ακόμα πόντους. Αλλά το γεγονός ότι με πέρασε στα παπούτσια σημαίνει ότι σύντομα θα ξεπεραστεί ένα ακόμα φράγμα. Καινούρια ξεκινήματα για τη μικρή που προσφέρουν απίστευτη χαρά, αλλά όταν κάποιοι κύκλοι κλείνουν και βλέπεις ότι  τα παιδιά ανοίγουν τα φτερά τους δεν έρχεται μόνη της η χαρά. Έρχεται μαζί με το φόβο και τη θλίψη ότι ο καιρός περνάει γρήγορα.




Θέλεις να τα κλείσει στην αγκαλιά σου για όσο γίνεται περισσότερο.  Να τα προφυλάξεις και να νιώθεις ότι είναι ακόμα παιδιά. Αλλά και μια σφικτή αγκαλιά μπορεί να είναι εξίσου επικίνδυνη.....