Η Μεγάλη εβδομάδα πλησιάζει. Και πρέπει να γίνουν οι τελευταίες αγορές για τις γιορτές.  Ανοιξιάτικα ρούχα, παπούτσια, λαμπάδες, διακοσμητικά. Είτε είστε νονοί και νονές ,είτε γονείς , είτε παππούδες και γιαγιάδες είναι ώρα να κάνετε μια βόλτα στα μαγαζιά.

Μα αν δεν έχετε το χρόνο όπως εγώ  οι αγορές από το διαδίκτυο είναι η πιο εύκολη επιλογή.  Γενικά προτιμώ μια βόλτα στα μαγαζιά εκτός αν πρέπει να έχω και τα τρία παιδιά μαζί μου. Δεν συμμερίζονται βλέπετε πάντα την επιθυμία μου να μπω σε αρκετά καταστήματα  για να διαλέξω αυτά που θέλω. Οπότε όταν βγαίνω μαζί τους προτιμώ να πηγαίνουμε σε μέρη που τους είναι ενδιαφέροντα.

Έτσι  εδώ και αρκετό καιρό έχω στραφεί στο διαδίκτυο για αγορές. Το βράδυ όταν βάλω τα παιδιά για ύπνο έχω όλη την ελευθερία να περιηγηθώ σε όσα καταστήματα θέλω. Να συγκρίνω τιμές, κολεξιόν και να διαλέξω αυτό που μου αρέσει. Πολλές φορές μάλιστα ψάχνω από το κινητό μέσα στο ζεστό μου κρεβάτι.

Ξέρω ποια είναι τα μεγέθη των παιδιών μου και όπως πάω να ψωνίσω μόνη μου γι αυτά χωρίς να τα έχω μαζί μου, έτσι μπορώ να παραγγέλνω από το διαδίκτυο χωρίς να κάνω λάθη . Άλλωστε μπορείς να επιστρέψεις σε πολλά καταστήματα τα προϊόντα αν δεν σου κάνουν. Σε κάποια μάλιστα   χωρίς έξτρα χρέωση. Επιλέγω μαγαζιά τα οποία γνωρίζω και έχω ελέγξει την ποιότητά τους. Ειδικά όταν αγοράζω για τα παιδιά.

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τα καταστήματα που υπάρχουν είναι πολλά και η αναζήτηση αρκετά χαοτική. Με έχω πιάσει να αφιερώνω αρκετές ώρες έτσι και να ξενυχτάω.  Μέχρι που ανακάλυψα το ntynomai.gr.  Μια ιστοσελίδα στην οποία βρήκα τα πάντα. Όλα τα προϊόντα καταχωρημένα ανα κατηγορία. Και μόλις διαλέξεις αυτό που σου αρέσει πατάς την εικόνα και βρίσκεσαι στο eshop του αντίστοιχου καταστήματος. Tα προϊόντα ανανεώνονται καθημερινά και υπάρχει μεγάλη ποικιλία.



 Εκεί θα βρεις όλα τα γνωστά καταστήματα της ελληνικής μόδας και μερικά διεθνή καταστήματα. Θα βρεις χιλιάδες γυναικεία ρούχα και αξεσουάρ, απίστευτα πολλά δώρα για τους άντρες που δεν ξέρουμε τι να τους κάνουμε δώρο. Και φυσικά τα καλύτερα brands  για τα παιδάκια μας. Και αν δεν ξέρεις τι να αγοράσεις  μπορείς να διαβάσεις τα άρθρα της ιστοσελίδας για να ξέρεις τι είναι στη μόδα.





Εγώ πάω να κάνω  τα τελευταία ψώνια. Μόλις έβαλα τα παιδιά για ύπνο και σκοπεύω αύριο να φτιάξω κουλουράκια οπότε και πάλι δεν θα έχω χρόνο . Τι λες πάμε βόλτα παρέα; 

Στο σπίτι μας το ένα παιδικό δωμάτιο δεν είχε όλα αυτά τα χρόνια ντουλάπα. Τα ρούχα των αγοριών στοιβάζονταν σε κάτι ράφια και κάτι μικρά συρτάρια. Έτσι κάθε φορά που ηταν να πάρουν κάτι τα ανακατευαν με αποτέλεσμα και να τα φτιάχνω κάθε 2-3 μέρες και να χάνουν πολλά αντικειμενα όπως τα προσκοπικά αλλά και τις στολές τους.

Με την έλευση της μικρής τα πραγματα χειροτέρευσαν. Ειχαμε δυο κανονικές ντουλαπες για 5 άτομα.  Βαλτε και σεντόνια, πετσέτες, ποτε δεν είχα χώρο.

Φέτος οι γονεις μου μας έκαναν δώρο μια ντουλάπα για το παιδικό δωμάτιο. Είναι χωρισμένη στα δυο. Έτσι κάθε αγόρι έχει την δική του πλευρά. Ηταν πια καιρός να οργανωσουμε τα πράγματά τους.

Κάποια ρούχα, κυρίως μπουφάν , ζακετες και στολές αθλητικές μπήκαν σε κρεμαστρες.  Τα ρούχα τοποθετήθηκαν ανα κατηγορία ( παντελόνια τζιν, μπλούζες, φόρμες) σε στοίβες σε ενα τεράστιο ράφι.Εκεί ακόμα μου τα ανακατευουν. Οπότε σκέφτομαι σύντομα να βάλω και τις αθλητικές φόρμες  σε σετακια  , σε κρεμαστρες. Τα υπολοιπα φοριούνται πιο σπάνια οποτε δεν θα έχουμε προβλήματα.

Στο πανω πανω ράφι τοποθετησαμε όλα τα προσκοπικά. Ρούχα, μαντήλια,καπέλα, σάκους υποστρώματα, υπνοσακους κτλ. Οποτε δεν τα ψάχνουμε πια σε όλο το σπίτι. Επίσης εκεί μπαίνουν οι ζώνες τους (δερματινες, υφασματινες)  που τοποθετήθηκαν σε χάρτινα κουτιά.

Σε αυτή την ντουλάπα δεν υπαρχουν συρταρια. Οπότε έπρεπε να βάλω τις κάλτσες τους και τα εσώρουχα αλλου η να ωρω εναν τροπο να  έχουν τα παντα σε μια ντουλάπα. Βρήκα λοιπον κάτι όμορφα κουτιά και τα χρησιμοποίησα σαν συρτάρια. Έτσι επιτέλους έχουν ξεχωριστά τις κάλτσες τους και δεν ψάχνω κάθε πρωι σε ποιον ανήκει ποιά. Και τα εσώρουχα κρύφτηκαν διακριτικά ώστε να μην αισθάνονται άσχημα αν κάποιος  επισκεπτης ανοίξει  την ντουλάπα.

Η αλήθεια είναι οτι οργανωθηκαμε αρκετά.  Αλλά το τέλειο θα είναι όταν καταφέρω να βρίσκουν τα αγόρια τα ρούχα τους μόνα τους και να την τακτοποιουν και μονη τους την ντουλάπα. Ξέρω τι σκέφτεστε. Ειδικα όσοι έχετε αγόρια. Μπορώ να ονειρευομαι όμως ε;

Η ασφάλεια των παιδιών στο σπίτι είναι από τα πρώτα πράγματα που προσέχουμε όταν γινόμαστε γονείς. Βάζουμε ασφάλειες σε ντουλάπια και συρτάρια, καλύπτουμε τις γωνίες, κρύβουμε τα απορρυπαντικά κτλ. Αλλά κίνδυνοι κρύβονται ακόμα και στο ίδιο το παιδικό δωμάτιο. Ας δούμε 5 από τα πιο βασικά επικίνδυνα σημεία στο παιδικό δωμάτιο:

1) Δεν κρεμάμε αντικείμενα πάνω από το κρεβάτι των παιδιών. 

Ράφια, κάδρα και γενικά βαριά αντικείμενα ακόμα και με έναν μικρό σεισμό μπορεί να πέσουν πάνω στα παιδιά την ώρα που κοιμούνται.

                 Photo by Prachi Damle Photography - Browse kids' room ideas

2)  Δεν αφήνουμε μόνο του το μωρό στην αλλαξιέρα.

Και όταν λέμε δεν το αφήνουμε εννοούμε ούτε για μερικά δευτερόλεπτα. Ούτε για να μετακινηθούμε ένα μέτρο πιο μακριά. Ακόμα και αν πιστεύουμε ότι  το μωρό δεν μπορεί να κουνηθεί. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποια θα είναι εκείνη η στιγμή που το παιδί θα αρχίσει να γυρίζει.  

                                        

3)  Ασφαλίζουμε τις μπαλκονόπορτες και τα παράθυρα  ώστε να μην ανοίγουν.  

Η πρόσβαση στο μπαλκόνι χωρίς επίβλεψη είναι πολύ επικίνδυνη.  Μπορούμε να βάλουμε πύρους  ειδικά στην απάνω πλευρά του παραθύρου για να μην φθάνουν.

                               Photo by Masfotogenica Interiorismo - Look for kids' room design inspiration

4) Κατεβάζουμε το κάγκελο στην κούνια μόλις μεγαλώσουν τα παιδιά.

Πότε θα έρθει εκείνη η ώρα;  Όταν θα δείτε το ποδαράκι να κάνει την κίνηση να σκαρφαλώσει  είναι η ώρα να κατεβάσετε το κάγκελο. Και να μάθετε στο παιδί να κατεβαίνει με ασφάλεια. Ξέρω ότι αυτό σας ξεβολεύει λίγο. Αλλά από το να πέσουν από μεγαλύτερο ύψος καλύτερα να τα κυνηγάμε λιγάκι.

                                             Photo by Fletcher Rhodes - Discover nursery design ideas

5) Στερεώστε τα έπιπλα στους τοίχους!

Το βίντεο που ακολουθεί είναι μια σοκαριστική απόδειξη ότι αυτό που εμείς θεωρούμε σταθερό δεν είναι πάντα έτσι. Γιατί οι συρταριερες, τα γραφεία και οι βιβλιοθήκες φτιάχτηκαν με κάποιες προδιαγραφές. Και αυτές  δεν είναι  σίγουρα τα σκαρφαλώματα των μικρών μας εξερευνητών.

Έχετε να προτείνετε και εσείς σημεία που πρέπει να προσέξουμε στο παιδικό δωμάτιο;

Για όσους με ξέρουν θα ξεκινήσω με το δεν είμαι έγκυος. Όχι δεν περιμένω τέταρτο.  Ακόμα δεν έχω συνηθίσει τον αριθμό τρία και δεν νομίζω ότι θα τον συνηθίσω ποτέ τόσο ώστε να κάνω ένα ακόμα παιδί. Πρόκειται καθαρά για την μικρούλα μου. Που ήρθε μετά τα δύο αγόρια. Και  καθώς μεγάλωνε αρχίσαμε τις βόλτες.

Έλα όμως που σαν τρίτο παιδί  είχε πολλά ρουχαλάκια από τα αδέρφια της. Έτσι καθώς περπατούσαμε στο δρόμο άρχισαν οι ατάκες. " Να σας ζήσει  ο μικρός",   " Είναι κούκλος".  Και εγώ να εξηγώ  "Είναι κορίτσι!!!"


Να τονίσω όμως εδώ ότι η μικρή μου είναι σγουρομάλλα με αποτέλεσμα να μην μακραίνει το μαλλί. Ενώ έχει μαλλί ως τους ώμους φαίνεται αρκετά κοντό. Με αποτέλεσμα να μπερδεύονται με το δίκιο τους οι άνθρωποι.

Άλλωστε καλά να πάθω . Τι το θελα το γαλάζιο μπουφανάκι; Άρχισα να δίνω όλα τα αγορίστικα ρουχαλάκια. Κράτησα μόνο λίγα για μέσα στο σπίτι. Ευτυχώς από δώρα και από γνωστούς που μου έδιναν κοριτσίστικα  χρειάστηκε να πάρω πολύ λίγα κομμάτια.

Και ξαναβγήκαμε για βόλτα. Και της φόρεσα ένα γκρι με πορτοκαλί κοριτσίστικο μπουφανακι, παντελονάκι  και κορδέλα στα μαλλιά. Αλλά την τελευταία δεν την κράτησε. Την  έβγαλε. Και με κοιτούσε με βλέμμα " Άσε με ήσυχη ρε μάνα" . Πάμε λοιπόν στο πάρκο και συναντάμε  μία γιαγιά με το εγγονάκι της σε καρότσι.  Τα μωρά άρχισαν να επικοινωνούν  με τα γνωστά μωρουδίστικα λογάκια και ακούγεται η γιαγιά να λέει. "Αλέξη κοίτα ένα αγοράκι;"  ."Κορίτσι είναι". " Α , δεν το κατάλαβα από τα μπουκλάκια". Χαμογελώ και φεύγω. Λίγο πιο κάτω κοιτώ την Κατερίνα. Την άλλη φορά θα βγούμε με το ροζ μπουφάν  και κοριτσίστικο παντελόνι! Και μην τολμήσεις να βγάλεις την κορδέλα. "

Ευτυχώς που το παιδί δεν με κατάλαβε και συνέχισε να κοιτά τριγύρω .

  Μετά από λίγες μέρες πάμε  να πληρώσουμε τη ΔΕΗ. Φοράει το ΡΟΖ μπουφανάκι με ασορτί παντελόνι και ένα τσιμπιδάκι στα μαλλιά. Επειδή ο χώρος είναι κλειστός και δεν είχε πολύ κόσμο την άφησα κάτω να αλωνίζει. Να χαρεί και εκείνη περπάτημα, να γλυτώσει και η μέση μου που δεν πήρα καρότσι.  Και δεν περνάνε λίγα δευτερόλεπτα και ακούγεται μια κυρία " Τι γλυκούλη αγοράκι;" Πλάκα μου κάνει  σκέφτομαι. Μετά από λίγο ένας παππούς. " Περπατάς αγόρι μου ; Μπράβο!" .  Οπότε και εγώ  την κοιτώ και φωνάζω

 " Κατερίνα μην φεύγεις μακριά από την μανούλα ΚΟΡΙΤΣΙ μου"

Από πέρσι στο δημοτικό των παιδιών έχουμε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα που λέγεται ''Παιχνιδι με τα μαθηματικα'' μαζί με το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων . Πέρσι ξεκινήσαμε αργά μέχρι να πάρουμε τις απαραίτητες άδειες αλλά εφέτος ξεκινήσαμε νωρίς. Τα παιδιά μέσα από παιχνίδια καλούνται να δουν πόσο ενδιαφέροντα μπορούν να γίνουν τα μαθηματικά!  Δεν γίνεται μάθημα αλλά παίζουμε με τα κλάσματα, την προπαίδεια, τα εμβαδά, το ΕΚΠ. Σε επόμενες αναρτήσεις θα σας παρουσιάσω κάποια παιχνίδια μας αλλά σήμερα ήθελα να δείτε την Χριστουγεννιάτικη γιορτή μας.

Η ιδέα ήταν τα παιδιά να φτιάξουν τα δικά τους περίπτερα και να πουλάνε φαγητά που θα είχαν φτιάξει οι γονείς .Έπρεπε να μετρήσουν τα θρανία, να κόψουν τα χαρτόνια, στις σωστές διαστάσεις , να επιλέξουν χρώματα, σχέδια και φυσικά τι θα ήθελαν να πουλήσουν. Τα χρήματα ήταν ψεύτικα εκτυπωμένα από μένα με στόχο  να μάθουν να πληρώνουν αλλά και να δίνουν ρέστα.

Όλη η οικογένεια βοηθάει!

Η προετοιμασία άρχισε  μια βδομάδα πιο πριν. Οπότε  τα παιδιά ετοίμασαν τα περίπτερα αλλά για να μην λερώσουμε ,το βάψιμο έγινε στο σπίτι. Κάποια παιδιά  πήραν τα χαρτόνια σπίτι και κάποια άλλα τα τελείωσα εγώ με τους βοηθούς μου σύμφωνα με τις οδηγίες των παιδιών. 

Τα αγόρια μου με τον παππού ετοιμάζουν!

Σχεδόν έτοιμοι!

Εκείνη την ημέρα πήγα με τους γιους μου, τον παππού και γονείς από το σύλλογο λίγο νωρίτερα για να στήσουμε τα περίπτερα. Κάποια παιδιά δεν είχαν καταφέρει να έρθουν στο τελευταίο μάθημα οπότε  έφτιαξα πρόχειρα αλλά χριστουγεννιάτικα περίπτερα με τραπεζομάντιλα και διακοσμητικά.

Το περίπτερο με τα αναψυκτικά!

Το περίπτερο με τα muffins

Τα φαγητά ήταν hot dog, pop cor,  hamburger, muffins, αναψυκτικά και κοτομπουκιές! Εύκολα στην κατασκευή, αγαπημένες γεύσεις στα παιδιά και να μπορούν να καταλωθουν στο χέρι και κρύα.
Αρκετοί ήταν οι γονείς που μας έφεραν τα φαγητά και τα ποτά και τους ευχαριστούμε πολύ γιατί αλλιώς τα μαγαζάκια μας θα ήταν άδεια.

To περίπτερο με τις κοτομπουκιες

Το περίπτερο με τα hot dog

Τα παιδιά ήταν πολύ συνεργάσιμα. Χωρίστηκαν σε ομάδες  και  έβαλαν την προσωπική του σφραγίδα. Με χρώματα και λεπτομέρειες. Δεν φαίνονται στην εικόνα αλλά τα κάθετα κουτιά έχουν τρύπες από την άλλη πλευρά σαν μικρά ντουλαπάκια και λειτουργούν σαν αποθηκευτικοί χώροι. Μια ιδέα καθαρά των παιδιών που με εντυπωσίασε για την πρακτικότητά της.

Το unicorn περίπτερο με τα pop corn!

Το περιπτερο με τα hamburger

Πολλά περίπτερα είχαν οργανωθεί με αναλώσιμα, αλλά και ομοιόμορφο ρουχισμό των παιδιών της ομάδας!!! Δεν επιτρεπόταν να σηκώνονται όλοι μαζί αφού έπρεπε κάποια μέλη να εξυπηρετούν. Έτσι δεν σηκώνονταν όλοι να ψωνίζουν. Οι τιμές περνούσαν από κρατικό έλεγχο (δικό μου) ώστε να είναι πιο δύσκολα νούμερα και να δίνουν τα παιδιά ρέστα. Πάντα όμως με πρόταση της ομάδας.

Μάλιστα για να καταλάβετε πόσο μικρογραφία της κοινωνίας ήμασταν στα τελευταία κομμάτια παρατηρήθηκε το φαινόμενο των προσφορών ('' Τελευταίο muffin στη μισή τιμή") ή και αισχροκέρδειας (" Τελευταίο  Hot dog. Προλάβετε! '' , ενω είχαν κάνει αύξηση μαμούθ). Τέλος μια ομάδα τέλειωσε πολύ νωρίς και αγόραζε μερίδιο μετοχών κάποιας άλλης γιατί βαριόταν να κάθεται!

Μπροστά από το δέντρο με φόντο κόκκινο και πράσινο γκοφρέ χαρτί που είχε τυχαία τοποθετήσει η δασκάλα βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες με τα παιδιά !!!

Να ευχαριστήσω πολύ τον σύλλογο γονέων για την υποστήριξή του, το σχολείο που μας επιτρέπει να συνεχίζουμε το πρόγραμμα και φυσικά τους γονείς των παιδιών και τα ίδια τα παιδιά για την συμμετοχή τους.

Αν είστε δάσκαλοι μην διστάσετε να κάνετε μία τέτοια γιορτή με τα παιδιά. Η μάθηση δεν γίνεται μόνο στον πίνακα. Θέλει και κόπο και απόλαυση. 
Αν πάλι είστε γονείς διοργανώστε ένα πάρτι  στο σπίτι σαν και αυτό. Τα παιδιά θα το απολαύσουν. Σύντομα και άλλα μαθηματικά παιχνίδια!!!

Στο σπίτι μας τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι πολύ ιδιαίτερα. Όχι μόνο γιατί έχω φοβερή αδυναμία σε αυτήν την περίοδο. Όχι μόνο γιατί στολίζω κάθε γωνιά. αλλά και γιατί έχω δύο άντρες που γιορτάζουν. Τον άντρα μου και τον μικρό μου γιο. Όλα τα χρόνια γιόρταζα τον άντρα μου το βράδυ των Χριστουγέννων. Αλλά οι καιροί άλλαξαν και έτσι πλέον κάνουμε ένα μεγάλο τραπέζι το μεσημέρι όπως όλος ο κόσμος και φωνάζουμε όλους τους συγγενείς. Αλλά το μικρό μου αγόρι δεν είχε γιορτάσει ποτέ. Ποιος να ρθει Πρωτοχρονιά !!! Φέτος μάλιστα δεν γιόρτασε και τα γενέθλιά του (γιατί έκανε τότε μια επέμβαση στα δόντια)  οπότε το ήθελε πολύ. Έτσι αποφάσισα να κάνω ένα πάρτι για την γιορτή του λίγο νωρίτερα. Το Σάββατο 30/12 ήταν ιδανική ημερομηνία. Πολύ κοντά στην γιορτή αλλά ταυτόχρονα όχι ανήμερα ώστε να έρθουν όλοι.

Και επειδή το ήθελα πολύ αποφάσισα να κάνω ένα πάρτι  Χριστουγεννιάτικο. Με κεντρικό θέμα τα μπισκοτοσπιτα. Το σπίτι ήταν ήδη στολισμένο και το μόνο που είχα να κάνω  ήταν να κρεμάσω μερικά μπαλόνια. Έτσι είχα να ασχοληθώ μόνο με την  διασκέδαση των παιδιών και το φαγητό.

Και επειδή είναι πολύ δύσκολο να είσαι καλή οικοδέσποινα και να φροντίζεις 25 παιδιά και να είσαι και στην κουζίνα φώναξα βοήθεια. Ένα γλυκύτατο ξωτικό ανέλαβε τα παιδιά. Δεν ήταν άλλη από την Δήμητρα από το mitas parties. Κατάφερε και τα οργάνωσε μια χαρά. Παρόλο που  είχαν φάει τόσα γλυκά! Άκουσα τα καλύτερα λόγια τόσο από τους γονείς όσο και από τον αυστηρότερο κριτή, τον γιο μου. Που ήθελε ακόμα πιο πολλά παιχνίδια από το ξωτικό. Και όχι ότι δεν είχαμε ετοιμάσει και άλλα. Αλλά λίγο ακόμα και δεν θα προλάβαινε το ξωτικό την αναχώρηση του Αγίου Βασίλη από τον Βόρειο Πόλο. 

Και όπως είπαμε το θέμα ήταν τα μπισκοτοσπιτα. Έφτιαξα μόνη μου τις προσκλήσεις. Είναι τόσο εύκολο. Μια εικόνα gingerbreadhouse , πολυχρωμία στις λέξεις, καφέ φάκελος σαν το μπισκότο και  αυτοκόλλητα.  Τα παιδιά ξετρελάθηκαν με το θέμα. Και περίμεναν την μέρα που θα στολίσουν τα σπιτάκια. 

Αρχικά σκεφτόμουν να φτιάξω τα κλασικά gingerbreadhouses . Αλλά ακόμα θα φούρνιζα για 25 παιδάκια ,οπότε στράφηκα στην λύση  σοκοφρέτες. Άμα καταφέρετε να κολλήσετε την σοκολάτα που λιώνει να μου το πείτε. Τύπου amaretti κολλάνε τέλεια αλλά είναι τόσο μικρές που  θα έπρεπε να αδειάσω όλα τα σουπερμάρκετ της περιοχής. Ε τελικά δεν είναι τυχαίο που τα ονομάζουμε μπισκοτοσπιτα. Κλασική αγαπημένη ιδέα και καραμέλα για κόλλα καθώς το icing δεν κάνει για τους τοίχους αλλά μόνο για τη διακόσμηση. Και αφού φάγαμε πάνω από 5 ώρες να κολλάμε σπιτάκια με τον άντρα μου και τον γιο μου, αφού καήκαμε στα μισά δάχτυλα, ετοιμάστηκε και το τελευταίο σπιτάκι!

Είχα αγοράσει κουτιά  στα οποία κολλήσαμε χριστουγεννιάτικα αυτοκόλλητα για να τα στολίσουμε και μέσα είχαμε βάλει ζελατίνα μέσα για να μην ακουμπάει το σπιτάκι στο κουτί. Το κάθε παιδί παρέλαβε ένα κουτάκι, έγραψε το όνομα του και όταν στόλιζε το σπίτι το έβαζε μέσα και το έπαιρνε στο τέλος του πάρτι . Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε μερικά από τα μπισκοτοσπιτα των παιδιών στολισμένα. 

Στο τραπέζι έστρωσα πλαστικό κόκκινο τραπεζομάντιλο. Γιορτινό μεν, σωτήριο δε αφού δεν λερώθηκε τίποτα και αμέσως μετά πετάχτηκε. Στο κέντρο έβαλα μπαλάκια με ότι   γλυκίσματα βρήκα στα σουπερμάρκετ της περιοχής.  Smarties,ζελεδακια, καραμελιτσες πολλών ειδών, πουράκια που έγιναν δοκάρια και καμινάδες! 

Αφού τέλειωσαν τα παιδιά το στόλισμα  ήρθε η ώρα των κατασκευών. Ένα καινούριο  πλαστικό τραπεζομάντιλο και τα παιδιά έφτιαξαν τα δικά τους στολίδια. Έπειτα στόλισαν τα μπαλόνια τους είτε σαν χιονάνθρωπους , είτε σαν santa clauss.  Γιατί μετά από τόση ζάχαρη έπρεπε να βρούμε δραστηριότητες ενδιαφέρουσες αλλά χαλαρωτικές αν με καταλαβαίνετε!!!

Στη συνέχεια έπαιξαν πολλά παιχνίδια με το ξωτικό, όπως μουσικές καρέκλες ,  σκυταλοδρομίες με μανταλάκια κτλ Έσπασαν την πινιάτα. Όχι για την ακρίβεια εγώ την έσπασα αφού δεν έλεγε να σπάσει με τίποτα. Για την ακρίβεια την εμβόλισα με τον πλάστη! Και επειδή  δεν είχαν πάρει αρκετή δόση ζάχαρης, ο τόπος γέμισε σοκολατάκια,καραμελάκια κτλ.......


Και πάμε στα φαγητά. Εδώ επέλεξα εύκολες λύσεις. Δεν είχα χρόνο και για τα σπιτάκια και για δύσκολα φαγητά. Hamburger, hot dog , πίτσες, τυροπιτακια, λουκανικοπιτακια ήταν οι επιλογές μου. Και καλά να είναι έτοιμα όταν θα έρθουν  ώστε να μην χρειάζεται να ασχοληθώ, Αλλά όταν δουλεύεις μέχρι και το πρωινό του πάρτι δεν είσαι ποτέ έτοιμος. Ευτυχώς οι πρώτοι που ήρθαν ήταν η παιδική μου φίλη Μαρισα και ο άντρας της Mathew που με το που μπήκαν ανέλαβαν την κουζίνα. Έφτιαξαν το icing για τα παιδιά, έψηναν τις πίτσες ,έπλεναν πιάτα, τακτοποίησαν το ψυγείο, σερβιραν και τόσα άλλα. Σε βαθμό που δεν κάθισαν καθόλου και ένα παιδάκι τους πέρασε για προσωπικό catering! . Να μην παραλείψω ότι ο Mathew  μαγείρεψε ειδικό φαγητό για τον μπαμπά μου που δεν τρώει αλάτι και είχα ξεχάσει αυτή τη φορά στον πανικό να του φτιάξω κάτι.Πραγματικά με έσωσαν αφού δεν νομίζω να τα κατάφερνα να ήμουν όπου χρειαζόταν. Και τους χρωστάω μεγάλη χάρη.


Και  έφτασε η ώρα της τούρτας. Όχι δεν είχαμε γενέθλια αλλά και το τραγουδάκι είπαμε και κεράκια σβήσαμε. Το είχε απωθημένο φέτος τι να κάνουμε. Και τώρα θα περιμένατε τούρτα χριστουγεννιάτικη ε; Όχι βέβαια. Γιατί μπορεί εγώ να ήθελα χριστουγεννιάτικο πάρτι αλλά ο μικρός ήθελε πάρτι Superman. Και η γιαγιά δεν του χάλασε χατήρι. Έχει βρει μια τεχνική και ζωγραφίζει στην ζαχαρόπαστα και ταυτόχρονα βρήκε και τον μπελά της αφού ότι μας έρθει σε σχέδιο της το ζητάμε. Και επειδή η μια δεν φτάνει ποτέ για τόσα άτομα, 'εφτιαξε και μια υπέροχη σοκολατίνα.

Τέλος να ευχαριστήσω την αδερφούλα μου που έκανε χρέη φωτογράφου και μάλιστα φωτογράφισε όλες τις μικρές φατσούλες μια μια μπροστά από το Χριστουγεννιάτικο δεντρο ,με καπέλα, σκουφάκια και  photo booth props για να τις στείλουμε σε όλα τα παιδάκια σαν ενθύμια.

Μπορώ να σας πω ότι έφτασα στα όρια της αντοχής μου. Ένιωσα το σώμα μου να με παρακαλάει να σταματήσω να το κουράζω άλλο. Αλλά το χαμόγελο αυτών των παιδιών, οι αγκαλιές τους και  τα μάτια τους που λαμπύριζαν με έκαναν να νιώσω τόσο ευτυχισμένη. Όταν μάλιστα τον είδα να γελάει στον υπό του νομίζω ότι σχεδόν ξεκουράστηκα κιόλας.

Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου Καλή Χρονιά γεμάτη υγεία και παιδικά χαμόγελα!