Και να που το φθινόπωρο έκανε την εμφάνισή του. Εφόσον τα παιδιά μου δέχτηκαν να φορέσουν  αδιαμαρτύρητα  μακρύ παντελόνι για το σχολείο  και να πάρουν μαζί τους και  ζακέτα είναι πια γεγονός.  Δεν θα απαιτούν να σιδερώσω τελευταία στιγμή σορτσάκι γιατί κανένα άλλο αγόρι δεν φοράει μακρύ παντελόνι . Τώρα θα αρχίσει η κυριαρχία της φόρμας.

Επομένως αυτό το Σαββατοκύριακο  πρέπει να κατεβάσουμε τα χειμωνιάτικα. Μάλλον δεν θα είμαστε οι μόνοι όμως. Είμαστε αρκετοί που τα αφήσαμε για τελευταία στιγμή. Ελα  που τα αγόρια ψήλωσαν και σιγά μην τους κάνουν τα περισσότερα. Έχετε πείσει αγόρι να δοκιμάσει τα ρούχα να δείτε αν του κάνουν; Σχεδόν αδύνατο. Γιατί στο κορίτσι και καλά  παίζετε και μια πασαρέλα. Θα κάνει το μανεκέν και θα περπατά με χάρη. Πάρτε και την φωτογραφική να κάνετε τους παπαράτσι. φέρετε καπέλα και αξεσουάρ (ακόμα και δικά σας) για να έχει ακόμα πιο πολύ ενδιαφέρον. Χειροκροτήστε την είσοδο  και  κάντε  ότι  πρέπει να αλλάξει γρήγορα στα παρασκήνια για να γλυτώσετε χρόνο.  

 Για τα αγόρια όμως είναι μεγάλη αγγαρεία. Μην τσακωθείτε μαζί τους. Και να τους πείσετε μετά από λίγο θα βαρεθούν και θα σας παρατήσουν. Επιλέξτε το φούτερ με τον αγαπημένο τους ήρωα και αν τους κάνει συγκρίνετε εσείς όλα τα μπλουζάκια με αυτό. Ότι είναι πολύ μικρότερο φεύγει. Τα άλλα μένουν ως πιθανά. Όταν θα έρθει η ώρα να τα φορέσουν θα διαπιστώσετε αν μαντέψατε σωστά. Σε μια βδομάδα θα έχει ξεκαθαρίσει η ντουλάπα. Οπότε και το άλλο Σαββατοκύριακο μπορείτε να πάτε για ψώνια. Μόνο που καλό θα ήταν να ετοιμάζετε - δοκιμάζετε τα ρούχα από το βράδυ. Τελευταία στιγμή πριν χτυπήσει το κουδούνι μπορεί να μην βρίσκετε τι να φορέσουν. Επαναλαμβάνετε για πουκάμισα και παντελόνια. Βάλτε τους να δοκιμάσουν ένα τζιν και μία φόρμα  αφού είναι εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους.

Μην ξεχάσετε να ελέγξετε τα παπούτσια και τις κάλτσες. Πιθανότατα να έχουν αλλάξει νούμερο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και να μην τους κάνουν πλέον.  Και τέλος μπορεί να μην είναι ακόμα καιρός για χοντρά μπουφάν αλλά αφού θα βγείτε για ψώνια καλό είναι να γνωρίζετε αν πρέπει να πάρετε και εκεί καινούρια.


Βδομάδα με πολύ πλύσιμο, σίδερο και ταξινόμηση ντουλάπας αυτή που μας έρχεται. Ομολογώ ότι είναι το χειρότερό μου. Θα μελαγχολήσω πολύ και με τα φορεματάκια της μικρής που αγάπησα και δεν θα ξαναβάλει. Κάθε Σεπτέμβρη νιώθω πιο πολύ πως μεγαλώνουν. Καλο φθινόπωρο!!!

Ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε τα γενέθλια του μεγάλου μας γιου. Όσο μεγαλώνει,τόσο πιο δύσκολο είναι να βρούμε θέμα. Το πάρτι γίνεται στο χωριό και τα παιδιά είναι διαφόρων ηλικιών. Από την άλλη ένα εντεκάχρονο αγόρι δεν θέλει τα κλασσικά παιδικά πάρτι. Έτσι του πρότεινα να κάνουμε ένα nerf  πάρτι. Ποτέ δεν ήμουν fun των όπλων στα αγόρια. Τα nerf είναι τα μόνα που δεν με έβρισκαν αρνητική. Δεν παύουν να είναι όπλα απλά όπως και τα νεροπίστολα τα έβρισκα λίγο πιο αθώα.

Ο σχεδιασμός και η επιτυχία ενός τέτοιου πάρτι βασίζεται στο παιχνίδι. Αν αφήσετε τα παιδιά απλά να παίξουν πόλεμο μεταξύ τους το πιθανότερο είναι να τσακωθούν σύντομα. Καλύτερα τα παιχνίδια να είναι οργανωμένα.

Η πρόσκληση

Εκτυπώστε σε ένα χαρτί το κείμενο που θέλετε με το logo nerf και κολλήστε απλά μια σφαίρα

Ο χώρος

Δυστυχώς ένα τέτοιο πάρτι χωρίς εξωτερικό χώρο δύσκολα σχεδιάζεται. Αν όμως δεν έχετε κήπο μπορείτε να το κάνετε σε κάποιο πάρκο ή σε κάποιο παιδότοπο. Εμείς ευτυχώς είχαμε τον κήπο του παππού.

Η διακόσμηση

 Τα χρώματα ενός nerf party είναι το μπλε και το πορτοκαλί. Χρειάζεστε απλά ένα μπλε πλαστικό τραπεζομάντιλο, μπλε και πορτοκαλί πιάτα, πιρούνια, κουτάλια. πορτοκαλί χαρτοπετσέτες και ποτήρια (δύσκολα θα βρείτε μπλε ποτήρια, συνήθως είναι γαλάζια). Εκτυπώσιμα για το baneraki και τα φαγητά  βρήκα στο διαδίκτυο.

Τα φαγητά

Τώρα τελευταία στα πάρτι προτιμώ εύκολες λύσεις όπως κεφτεδάκια, σουφλέ, πίτσα, hot dog , τυροπιτάκια, πενιρλάκια,  τορτίγιες και κρέπες (αυτό δεν είναι εύκολο αλλά μου τα  ζητάνε τα παιδιά  μου και οι φίλοι τους οπότε μερικές ώρες στο τηγάνι θα τις περάσω.

Στην τούρτα ήθελα να βάψω τα πουράκια μπλε με πορτοκαλί ακρούλα αλλά η άσπρη σοκολάτα δεν συνεργαζόταν και έτσι έμεινα στην απλή εκδοχή. Όσο για τα πουράκια που βουτήχτηκαν στη σοκολάτα αν και δεν μπήκαν στην τούρτα ήταν απόλαυση.

Τα παιχνίδια

Σε ένα πάρτι βασικό είναι τα παιδιά να περάσουν καλά αλλά και να διασφαλίσεις ότι δεν θα τσακωθούν και δεν θα υπάρχουν τραυματισμοί. Έτσι το να παίζουν όλη την ώρα πόλεμο δεν ήταν μέσα στα σχέδιά μου. Αντίθετα θέλησα να κάνω μια σειρά από δοκιμασίες και να βάλω λίγο από το survivor  στο πάρτι. Οι δοκιμασίες ήταν απλές και για τα παιδιά αλλά και στην κατασκευή τους. Είχαμε κώνους, δοκό ισορροπίας, ρόδες,  δίχτυ και τέλος σκοποβολή. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δ΄υο ομάδες ανάλογα με την ηλικία τους. Μάλιστα άρεσε τόσο και στους γονείς που θέλησαν κάποιοι να πάρουν και αυτοί μέρος!

Περνούσαν ανάμεσα στους κώνους χωρίς να τους ρίξουν, μετά έπρεπε να περάσουν πάνω από την δοκό χωρίς να πέσουν αλλιώς ξανάρχιζαν από την αρχή της δοκού. Μετά περνούσαν από τις ρόδες για να συρθούν στη συνέχεια κάτω από το δίχτυ. Τέλος έπρεπε να ρίξουν όλους τους στόχους με ένα nerf!!! Προσοχή και οι δυο ομάδες πρέπει να έχουν το ίδιο τύπο όπλου και πολλές σφαίρες. Δεν είναι και τόσο εύκολο.

Κανονικά για στόχους είχαμε κρατήσει τενεκεδένια κουτάκια από cola και πορτοκαλάδα για να έχουν διαφορετικό χρώμα για τις δυο ομάδες. Ο μπαμπάς μας όμως εκείνο το πρωί τα πέταξε κατά λάθος στον κάδο με τα ανακυκλώσιμα και έτσι αυτοσχεδιάσαμε.

Όποιος τέλειωνε πρώτος τον στίβο έδινε έναν πόντο στην ομάδα του. Μετά το τέλος του παιχνιδιού μαζευτήκαμε για να κόψουμε την τούρτα και να φάμε.  Όσο οι καλεσμένοι έτρωγαν εμείς ετοιμάσαμε το επόμενο παιχνίδι. Μαζεύτηκαν όλα τα παραπάνω και μπήκαν δυο αυτοσχέδια κάστρα από χαρτόνι. Το ένα φαίνεται σε κάποιες φωτογραφίες στο βάθος. Ανάμεσά τους βάλαμε κάποια αντικείμενα στα οποία θα μπορούσαν να κρύβονται ανάμεσα οι μικροί μας μαχητές. Όπως καταλάβατε ήταν ώρα για πόλεμο. Δεν μπορεί κανείς να το αποφύγει  σε ένα τέτοιο πάρτι. είχαν πολλά παιδιά φέρει και τα δικά τους όπλα και ήταν έτοιμοι. Φυσικά το άφησα για το τέλος και δεν είχα άδικο καθώς εκεί ήταν πιο εύκολο να γίνουν πιο έντονες οι διαμάχες. Άλλωστε σε λίγο θα σκοτεινιάζει.



Οι ομάδες χωρίστηκαν και πάλι και πήγαν στα κάστρα τους. Στόχος να κλέψουν την αντίθετη σημαία. Πιστέψτε με το παίξαμε πολλές φορές καθώς η μια ομάδα είχε την τακτική πάμε γιουρούσι . Έφευγαν όλοι μαζί και έλεγαν ότι κάποιος θα καταφέρει να φτάσει. Από την άλλη ομάδα ήταν πιο διστακτικοί και το πολυβόλο τους είχα πάθει εμβολή.  Ακόμα και όταν αντέδρασαν μια φορά το μικρότερο μέλος της τολμηρής ομάδας πέρασε απαρατήρητο και έφτασε στο αντίπαλο κάστρο!


Εγώ πάντως χάρηκα που  είδα τα αγόρια μου χαρούμενα για μια ακόμα φορά. Που μαζεύτηκαν και πάλι τα παιδιά του χωριού και που ακόμα και όταν άρχισε να ψιχαλίζει ο κόσμος περνούσε τόσο καλά που μετέφερε τα τραπεζάκια στην μικρή βεράντα. Και όταν σταμάτησε η βροχή πάλι στον κήπο. Κανείς δεν έφυγε και αυτό για μένα ήταν η καλύτερη ανταμοιβή.

Πολλά λέγονται στις μέρες μας για τα ακριβά πάρτι και τις υπερβολές. Το κόστος ενός τέτοιου πάρτι δεν είναι μεγαλύτερο από τα κλασικά πάρτι που κάναμε παλιά. Είναι απλά πιο οργανωμένο. Απαιτεί ώρες ψαξίματος στο internet, ώρες  από τη μαμά για να κόψει τα εκτυπωσιμα,ώρες από μαμά και γιαγιά για να μαγειρέψουν, ώρες από τον μπαμπά και τον παππού για τα παιχνίδια. Απαιτεί αγάπη και μεράκι.  Δίνει όμως σαν ανταμοιβή χαμόγελα και αναμνήσεις στα παιδιά. Γίνετε ευρηματικοί και τολμήστε να δώσετε χρώμα στα πάρτι ακόμα και αν είναι μόνο για λίγους.

Τα παιδιά λατρεύουν τα επιδόρπια γιαουρτιού. Από την άλλη θα ήθελα   μια πιο υγιεινή λύση που να μπορώ να ελέγχω τα υλικά που βάζω μέσα.  Και τη λύση μου πρότεινε μία φίλη μου η Μαρία. Στην αρχή δεν ήμουν σίγουρη ότι τα παιδιά θα την αποδέχονταν και δίσταζα. Αλλά κάποια στιγμή που είχα ξεμείνει από επιδόρπια γιαουρτιού στο σπίτι έφτιαξα ένα μόνη μου. Από την στιγμή που είδα ότι άρεσε στα παιδιά  το καθιέρωσα και άρχισα να κάνω και παραλλαγές.

Δεν έχουμε κάνει πολλούς συνδυασμούς μέχρι τώρα αλλά ξεκινήσαμε με την πρόταση της Μαρίας και συνεχίζουμε να δημιουργούμε καινούρια. Αυτά  έχουμε δοκιμάσει μέχρι στιγμής.

Γιαουρτάκι Νο1

• 2 κουταλιές  γιαούρτι στραγγιστό
• Μία μπανάνα
• 1-2 κουταλάκια  μέλι 
• Ένα μπισκότο πτι-μπερ

 Γιαουρτάκι Νο2

• 2 κουταλιές  γιαούρτι στραγγιστό
• μισή μπανάνα
• μια βανίλια αρκετά ώριμη για να είναι γλυκιά
• 1 κουταλιά μέλι 
• 2-3 κουταλάκια του γλυκού  βρώμη  αλεσμένη σε σκόνη

Γιαουρτάκι Νο3

• 2 κουταλιές  γιαούρτι στραγγιστό
• 2 βερίκοκα 
• 1 βανίλια
• 2 κουταλιά μέλι 
• 2-3 κουταλάκια του γλυκού  βρώμη  αλεσμένη σε σκόνη

Το έφαγε όλο. Πέρασε το τεστ και αυτή η γεύση.   Θα ήθελα πολύ να δοκιμάσω και με άλλα φρούτα και δημητριακά. Σκέφτομαι να δοκιμάσουμε και με   φράουλες, αχλάδια, σύκα , μήλα καθώς και άλλα δημητριακά αντί για βρώμη. 

TIPS

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και άλλα είδη γιαουρτιού εκτός από στραγγιστό. Αν όμως είναι πιο ξινό το γιαούρτι ίσως να πρέπει να βάλετε πιο πολύ μέλι και να προτιμήσετε το μπισκότο από τη βρώμη. Σίγουρα δεν ενδείκνυται για την τρίτη εκδοχή που τα βερίκοκα δεν γλυκίζουν τόσο πολύ.

Αλέστε αρκετή ποσότητα βρώμης και φυλάξτε την σε ένα βαζάκι. Έτσι θα έχετε έτοιμη για όλη την βδομάδα

Μην βάλετε μέλι σε παιδιά κάτω του ενός έτους και προτού συμβουλευτείτε τον παιδίατρο. Στα πολύ μωρά  προτιμήστε να έχετε πάντα μπανάνα ή πολύ γλυκά φρούτα.

Αφού  αλέστε τα φρούτα με τη βρώμη ή το μπισκότο  προσθέστε το γιαούρτι και ανακατέψτε απαλά με το χέρι. Αν το βάλετε στο μίξερ θα γίνει πολύ νερουλό και θα είναι δύσκολο να φάνε τα παιδιά.

Εσείς ποιά γεύση θα προτιμούσατε;

Γεια σας είμαι η Κατερίνα! Έχω πλέον και επίσημα όνομα αν και δεν το έχουμε συνηθίσει ακόμα. Ακούω και στο μπέμπα όμως. Φέτος έκανα την πρώτη μου βουτιά.  Όχι αυτή στην κολυμπήθρα, αυτή προσπαθώ να την ξεχάσω.  Εννοώ στη θάλασσα. Πέρσι την έβλεπα από μακριά. Ήμουν μικρή λέει για τα νερά της Αττικής. Φέτος όμως ήρθε και μένα η σειρά μου.

Για να πας στην παραλία όμως θέλεις και τα απαραίτητα αξεσουάρ. Καταρχάς μαγιό. Το πρώτο μου  μπικίνι μου το πήρε η φίλη της μαμάς Ελένη και με θαύμασαν όλοι.  Μετά η μαμά βρήκε ασορτί frozen  σαγιονάρες για τη θάλασσα.   Και τέλος η θεία μου αγόρασε  frozen  μπρατσακια. Ας τους πει κάποιος ότι είναι καλοκαίρι και δεν ταιριάζει αυτό το παιδικό!

Τη θάλασσα τη λάτρεψα από την πρώτη βουτιά. Είναι το μόνο που μπορεί να με ξεκολλήσει από την μαμά μου. Είναι το δεύτερό μου καλοκαίρι και  εκμεταλλεύομαι το γεγονός ότι τα αγόρια έχουν πάει διακοπές στο χωριό. Έτσι γίναμε αυτοκόλλητες. Κάθε φορά που με παίρνει αγκαλιά κάποιος άλλος κλαίω. Εκτός αν έρθει η γιαγιά και μου να πει πάμε βόλτα στην παραλία. Τότε αφήνω την μαμά με χαρά. Της κάνω γεια και τρέχω για την θάλασσα.  

Σήμερα πάντως ήμουν άτυχη. Είχε πολύ κύμα. Μου λένε να μην βουτήξω. Ούτε τα μπρατσάκια δεν θα βοηθήσουν. 

Αυτό πάντως που μετά το μπάνιο οι μεγάλοι  τσουγκρίζουν τα ποτήρια με ουζάκι δεν το καταλαβαίνω.  Έμαθα και εγώ να κάνω  'γεια μας'  με το μπιμπερό μου. Θα πάρω και ποτήρι σύντομα. Αχ ελπίζω να θυμηθεί η μαμά ότι μου αρέσει η Μίνυ  και να μην πάρει πάλι frozen!

Εγώ πάντως  βγαίνω κερδισμένη με τα μεζεδάκια. Μου αρέσουν τα κριτσινάκια και το τυράκι!

Αλλά και όταν παίρνουν burger  ζητάω πατάτες!

Μανούλα θα μου πάρεις και μένα τοστάκι με τυράκι! Εγώ πάντως θα κλαίω μέχρι να μου πάρεις.

Ώρα να φύγουμε. Ας καθαρίσω τα ποδαράκια από την άμμο να μην λερωθεί το αυτοκίνητο. 

Τα ξαναλέμε σε καμιά παραλία. 

Άλλη  μία  σχολική  χρονιά  έφτασε  στο τέλος  της. Φέτος  δεν κατάλαβα  πόσο  γρήγορα  πέρασε.  Πρώτα  τελείωσαν  τα παιδιά  της Α και Β Λυκείου. 30 Μαΐου είχαν τελειώσει και τις εξετάσεις!!!Ακολούθησαν τα παιδιά του  Γυμνασίου.  Τα τέσσερα  μαθήματα  των εξετάσεων  δεν τα κούρασαν όπως  άλλες  φορές.  Έτσι  8 Ιουνίου έδωσαν το τελευταίο μάθημα. Τελευταία τα παιδιά του δημοτικού μαζί με όσα έδιναν πανελλήνιες. Το έφεραν  βαρέως τα μικρά που τους άφησαν στο τέλος.
Στις περιοχές που βρίσκονται κοντά στη θάλασσα όπως εμείς την τελευταία μέρα τα παιδιά  δίνουν ραντεβού στην παραλία.  Το ίδιο κιόλας μεσημέρι θα έχουν κάνει την πρώτη  βουτιά. Σαν να έχει αντικαταστήσει το παλιό μπουγελο που παίζαμε μικροί.

 Μάταια  οι καθηγητές μας προσπαθούσαν να το απαγορεψουν. Ήταν παράδοση. Και αν σε έπιανε καθηγητής βρεγμένο υπήρχε η κλασικη απάντηση  " Εγώ δεν έπαιζα, οι άλλοι με έβρεξα". Που σίγουρα δεν θα είχαμε δει ποιοι. Δεν είμαστε και καρφιά.
Εμείς  πάντως την πρώτη βουτιά δεν την κάναμε ακόμα.  Μας το κρατάνε τα παιδιά  που δεν τους πήγαμε ακόμα αλλά κάποιες υποχρεώσεις  μας κράτησαν πίσω. Βέβαια  τα παιδικά μαγιό βρέθηκαν ήδη και δοκιμάστηκαν. Ακόμα και η μπεμπα έχει τα δικά της. Ένα με κερασάκια και ένα frozen. Και καλοκαιρινή και μέσα στη μόδα. Και φυσικα καναμε και εμεις τις δικες μας επιλογες σε μοντερνα μαγιο.

Σε λίγες ώρες θα γίνει και η βάπτιση της μπέμπας και δεν θα μένει κανένα εμπόδιο. Από Δεύτερα μαγιό, λουλουδατες σαγιονάρες και  πάμε για μπάνιο!!!
Ανυπομονώ να δω τη μικρή  να τσαλαβουτα για  πρώτη φορά. Ραντεβού στην παραλία λοιπόν!!!

Πριν λίγες μέρες  βγήκα με μία φίλη μου. Βόλτα στα μαγαζιά  για τη βάπτιση. Κάτι τέτοιες στιγμές τις περιμένουμε συνήθως πως και πως.  Είχαμε σκοπό να κοιτάξουμε για φορέματα για την βάπτιση και  για  ασορτί παπούτσια. Όμως όταν κάνει ο άνθρωπος σχέδια ο Θεός γελάει δεν λένε; Ε , να που έτυχε να έχουν συνέλευση οι δάσκαλοι  οπότε βρεθήκαμε με δυο παιδάκια μαζί.

Παρόλα αυτά αποφασίσαμε να το τολμήσουμε. Θα πηγαίναμε για ψώνια και μετά θα κερνάγαμε βάφλες  τον μικρο νεαρό και μπισκοτάκι την μπέμπα.  Πόσο όμως ενδιαφέρον μπορεί να είναι για ένα 7χρονο αγόρι να βλέπει ρούχα και  να τριγυρίζει ανάμεσα σε ψηλές γόβες και  αμπιγέ πέδιλα; Καθόλου φυσικά. Έτσι από το πρώτο δεκάλεπτο άρχισε τα ''Τελειώνουμε;'' , ''Θα μπούμε και σε αυτό το μαγαζί;''  . Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορέσαμε να απολαύσουμε την βόλτα ,ούτε να βρούμε κάτι που να μας αρέσει. Αφήστε που η μουρμούρα είναι κολλητική και μετά από λίγο άρχισε και η μπέμπα να γκρινιάζει.

Έτσι σταμάτησε άδοξα η αναζήτηση και πήγαμε για βάφλες. Εγώ πετάχτηκα σε κοντινό παιχνιδάδικο όσο έτρωγαν και αγόρασα υλικά για το πάρτι που κάναμε τελικά στην μικρή . Μέσα στα ψώνια ήταν και σακουλάκια με μπαλόνια. Όταν επέστρεψα τα πράγματα δεν ταν καλύτερα. Να μην πω ότι με τη ζάχαρη είχαν γίνει ακόμα πιο ανήσυχα. Και έπρεπε να προλάβουμε και το Σούπερ μάρκετ. Μα καλά τι σκεφτόμασταν και βάλαμε όλες αυτές τις δουλειές με δυο παιδιά μαζί; Έτσι έστειλα την φίλη μου να ψωνίσει και έκατσα με τα παιδιά. Έπρεπε να αντέξω λίγο ακόμα.


Και τότε άνοιξα την τσάντα και φούσκωσα δυο μπαλόνια. Τα κουρασμένα και γκρινιάρικα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε ενθουσιασμένα και χαρούμενα παιδάκια. Ο μεγάλος το πετούσε ψηλά και το κυνηγούσε. Το έπαιρνε ο αέρας και έτρεχε ξοπίσω του γεμάτος χαρά. Στην μπέμπα με ένα σκοινί το κρέμασα από το καρότσι της και το έπιανε μόνη της χωρίς να κυνηγάω. Είδα τα προσωπάκια τους ξαφνικά τόσο ήρεμα. Ο χρόνος κύλησε σαν νερό. Η φίλη μου δεν πίστευε στα μάτια της.

Μέσα από αυτό  είδα για μια ακόμα φορά ότι η συμπεριφορά των παιδιών είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη. Θεωρούσα εγωιστικό που δεν με αφήνουν να απολαύσω τη βόλτα μου όταν από τη δική τους σκοπιά εγώ τα είχα αναγκάσει να περάσουν ένα βαρετό πρωινό. Τα παιδιά γκρινιάζουν συνήθως όταν βαριούνται.  Όταν δεν έχουν την προσοχή που θέλουν. Σίγουρα και εμείς χρειαζόμαστε το χώρο και τον χρόνο μας. Όμως αν με ρωτήσεις τι θα θυμάμαι από εκείνη την ημέρα δεν είναι η βόλτα στα μαγαζιά. Ακόμα και αν είχα καταφέρει να την απολαύσω. Αυτό που θα θυμάμαι είναι εκείνα τα γελαστά προσωπάκια. Άρχισα άλλωστε  να συνηθίζω τα ψώνια στο internet αργά το βράδυ.

1 Μπαλόνι = 1 παιδικό χαμόγελο