Όπως σας είπα την προηγούμενη φορά συνέβαιναν πολλές μικρές ατυχίες τον τελευταίο καιρό. Για λίγο αν και σας έλεγα ότι θα ήμουν χαρούμενη λύγισα. Ήταν σαν η ζωή να μου έλεγε θα σε αφήσω να νικήσεις μόνο όταν θέλω εγώ. Ευτυχώς τώρα όλα είναι καλύτερα.

Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα είχαμε και ευχάριστες στιγμές. Τα σχολεία ετοίμασαν τις γιορτούλες τους και εμείς χαρήκαμε τα αγόρια μας. Ο μεγάλος στο δημοτικό κρατούσε μυστική όλη την προετοιμασία. Για να είναι έκπληξη. Και περίμενε πως και πως να τον καμαρώσουμε. Τα μεγάφωνα όμως δεν ήταν σωστά ρυθμισμένα και ήταν δύσκολο να ακούσεις τα παιδιά ακόμα και όταν τραγουδούσαν. Έτσι ο μικρός του αδερφός δεν έβρισκε και πολύ ενδιαφέρον στη γιορτή. Για να τον κρατήσω ήσυχο τον άφησα να πάρει να δει τις φωτογραφίες στο κινητό μου. Δεν άργησε να ανακαλύψει πως μπορεί να πάρει ο ίδιος seflie. Και ρωτάω. Πόσες selfie μπορεί να τραβήξει ένα παιδί 4,5 χρονών σε μία ώρα κάνοντας διαφορετικές γκριμάτσες και φτιάχνοντας το μαλλί; Η απάντηση είναι πάνω από 750!!! Και σταμάτησε εκεί μόνο και μόνο γιατί τελείωσε η μπαταρία.



Στην δική του γιορτούλα στον παιδικό ήταν πιο σοβαρός. Ήταν ο Οκτώβριος και μας παρουσίασαν το παραμύθι ''Οι δώδεκα μήνες''. Φορούσε πορτοκαλί ρουχαλάκια  και φύλλα στα μαλλιά σαν ινδιάνος. Και καμάρωνε δίπλα στους συμμαθητές του.



Λίγες μέρες μετά ήρθε η ώρα να αποχαιρετίσει τη δασκάλα. Μαζί και ο μεγάλος τον καθηγητή αγγλικών.Θα έφευγαν στο χωριό για διακοπές. Θέλαμε να τους κάνουμε ένα δώρο φτιαγμένο από τα χέρια των παιδιών. Επιστράτεψα λοιπόν το pinterest και τους άφησα να διαλέξουν ιδέες. Κατέληξαν λοιπόν στο μπλουζάκι -τετράδιο. Πάνω του θα έγραφαν οι ίδιοι το μήνυμα που ήθελαν να δώσουν στον δάσκαλό τους.

• Άσπρα μπλουζάκια
• Μεγάλο χάρακα
• Μπλε και κόκκινο μαρκαδόρο με λεπτή μύτη ( κατά προτίμηση μαρκαδόρους ειδικούς για υφάσματα ώστε και μετά από ένα πλύσιμο να παραμένουν ανεξίτηλα όσα γράψετε) 
• Ένα τετράγωνο κομμάτι ξύλο

Κάνουμε  παράλληλες μπλε γραμμές και μία κόκκινη κάθετη στα αριστερά. Μην μου πείτε ότι δεν άρχισε να σας θυμίζει τα πρώτα σας τετράδια στο δημοτικό;



Αν το παιδί είναι  προσχολικής ηλικίας γράφουμε το μήνυμα που θα μας πει σε ένα χαρτί και το αφήνουμε να το αντιγράψει.





Προσοχή! Δεν έχει νόημα να υπαγορεύσουμε στο παιδί τι να γράψει. Είναι το δικό του μήνυμα στην δασκάλα του. Οι δικές του σκέψεις. Ακόμα περισσότερο δεν πιέζουμε το παιδί να κάνει τα καλύτερα γράμματα. Άλλωστε τα λαθάκια σε μία τέτοια περίπτωση κάνουν το μήνυμα πιο χαριτωμένο. Βέβαια αν δυσκολευτεί σε κάποιο γράμμα μπορούμε να του δείξουμε σε ένα χαρτί και να κάνει μια πρόβα εκεί. Εμάς μπορώ να σας πω ότι το γραμμα Κ είναι το χειρότερό μας.