Φέτος τα παιδιά δεν πήγαν στο χωριό μετά το τέλος των σχολείων.Ήθελα να περάσουμε το καλοκαίρι μαζί. Να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο. Δουλεύοντας απόγευμα χάνεις στιγμές μαζί τους. Αντίθετα το καλοκαίρι έχουμε αρκετό χρόνο να τον αφιερώσουμε στα παιδιά.


Έτσι έφτιαξα μια λίστα με όσα θέλω να κάνουμε μαζί τους 3 αυτούς μήνες. Ένα από τα σχέδιά μου ήταν να πάμε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Όχι όμως για να δούμε τους ελληνικούς θησαυρούς αλλά την Αιγυπτιακή συλλογή που είναι ανοικτή κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Το ελληνικό τμήμα τα παιδιά το είχαν επισκεφτεί με το σχολείο.

Αφορμή στάθηκε μία ανάρτηση της Action Plus για την ξενάγηση που διοργάνωναν την Κυριακή 24 Ιουνίου. Και μιας και είναι λίγο δύσκολο να ταξιδέψουμε στην Αίγυπτο ήταν ευκαιρία να μάθουν τα παιδιά αλλά και εμείς για τον Αιγυπτιακό πολιτισμό. Μέσα από τα 7000 εκθέματα του μουσείου τα παιδιά ανακάλυψαν έναν τελείως διαφορετικό πολιτισμό. Με αντιλήψεις για τη ζωή και το θάνατο που δεν ήταν εξοικειωμένοι.



Ήμουν σίγουρη ότι ο μεγάλος μου γιος είχε κάποια ιδέα για την αρχαία Αίγυπτο από τα βιβλία της Ιστορίας. Έτσι αποφάσισα να μιλήσω στον μικρό και ανακάλυψα ότι οι γνώσεις του ήταν μόνο απ΄τα παιδικά. Μάλιστα θεωρούσε ότι οι μούμιες και οι πυραμίδες δεν υπάρχουν. Άλλωστε στα παιδικά οι μούμιες ζωντανεύουν  σύμφωνα με το θρύλο. Αρα το παιδί τα είχε κατατάξει στην κατηγορία των παραμυθιών. Καλό θα ήταν, λοιπόν, αν επισκεφτείτε τη συλλογή με παιδιά κάτω των 10 ετών να τα προετοιμάσετε για τον Αιγυπτιακό πολιτισμό.Χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Απλά δείξτε τους κάποιες εικόνες και πείτε τα βασικά. Τα υπόλοιπα θα τα μάθουν στην ξενάγηση.


Την μέρα εκείνη αφήσαμε τη μικρή μας στη γιαγιά και τον παππού και ξεκινήσαμε  για το μουσείο. Ένα πρωινό αφιερωμένο στα αγόρια. Ο ξεναγός μας ζήτησε να μπουν μπροστά όλα τα παιδιά αλλά δεν μπορώ να πω ότι ήταν μια ξενάγηση προσαρμοσμένη για παιδιά. Και αυτό να σας πω με φόβισε στη αρχή. Δεν ήμουν σίγουρη αν θα μπορούσε να τραβήξει την προσοχή τους.  Αλλά τελικά τα παιδιά παρακολουθούσαν προσηλωμένα. Ίσως το να απλουστεύουμε τόσο πολύ τον τρόπο με τον οποίο τους μιλάμε δεν τα βοηθά να αναπτύξουν το λεξιλόγιο και τη γλώσσα τους.

Η ξενάγηση όμως ήταν για τα παιδιά μια μεγάλη ευκαιρία να μάθουν και πολλά άλλα πράγματα εκτός από τον αιγυπτιακό πολιτισμό. Έμαθαν να λειτουργούν μέσα σε μία ομάδα. Καθώς ο ξεναγός μας δεν  απαντούσε σε ερωτήσεις όταν παρουσίαζε ένα έκθεμα αλλά μόλις τελείωνε έδινε την ευκαιρία σε μεγάλους και παιδιά να ρωτήσουν. Ετσι τα παιδιά έμαθαν να περιμένουν. Στην αρχή σηκωνόντουσαν χεράκια και κάποια παιδιά πετάγονταν. Αλλά σιγά σιγά έμαθαν να ρωτάνε τη σωστή στιγμή. Τους έμαθε ότι δεν ακουμπάμε τις προθήκες γιατί θα χτυπήσει ο συναγερμός με ευγενικό αλλά σοβαρό τρόπο.




Όταν ήμουν κοντά στον μικρό είχε την τάση να με ρωτάει σε ακατάλληλες στιγμές και επομένως να χάνει την αφήγηση. Ετσι διακριτικά απομακρυνθήκαμε  πιο πίσω και η προσοχή του στράφηκε στον ξεναγό. Όταν επισκεπτόμαστε μουσεία με τα παδιά δεν πρέπει να περιμένουμε ότι θα είναι αγάλματα αλλά πρέπει να τους μάθουμε να σέβονται το χώρο και τους υπόλοιπους επισκέπτες. Αυτός ήταν και ένας λόγος που προτίμησα ξενάγηση από το να διαβάζω εγώ τα καρτελάκια στα παιδιά. Μια ξενάγηση δεν εστιάζει σε ονόματα και αριθμούς που έτσι και αλλιώς δεν θα θυμόμαστε. Αυτά άλλωστε μπορούμε να τα βρούμε και στις σελίδες των μουσείων. Μια ξενάγηση πρέπει να σε ταξιδεύει. Να μας μαθαίνει τα βασικότερα σημεία και να γίνεται το έναυσμα για περαιτέρω μελέτη.


Αν θέλετε και εσείς να επισκεφτείτε την Αιγυπτιακή συλλογή μέσω της Action plus, θα επαναληφθεί η ξενάγηση τις ακόλουθες ημερομηνίες: